De Geschiedenis van het Amerikaanse Damesvoetbalelftal: Van Moeizame Start tot Wereldwijde Dominantie

'Nog nooit zo veel bezoekers voor het vrouwenvoetbal' - deze kop zien we de laatste jaren steeds vaker, omdat de interesse in het vrouwenvoetbal groter is dan ooit. Hoewel de straten nog niet massaal oranje kleuren voor de Oranje Leeuwinnen tijdens het WK, wordt het vrouwenvoetbal fanatiek gevolgd door fans. Mensen staan om drie uur 's nachts op om de kwartfinales te bekijken, shirtjes met de namen van Lieke Martens en Jackie Groenen worden met trots gedragen door jonge meisjes, en diezelfde meisjes melden zich massaal aan bij de voetbalclub. Zo'n 60 jaar geleden was dit nog compleet ondenkbaar. Dit artikel duikt in de geschiedenis van het Amerikaans damesvoetbalelftal, met name op het Wereldkampioenschap (WK) voor vrouwen, belicht hun successen en onderzoekt de groeiende populariteit van het vrouwenvoetbal wereldwijd.

De Moeizame Start van het Vrouwenvoetbal

De geschiedenis van het voetbal begint al rond 2700 voor Christus, maar lange tijd was het een sport die uitsluitend door mannen werd beoefend. Vrouwelijke spelers worden nog steeds geconfronteerd met tal van beperkingen en hindernissen, zowel op als buiten het veld. Wist je dat vrouwen al voetbal spelen sinds het bestaat? In het moderne voetbal werden de wedstrijden voor de vrouwen ook gespeeld. In 1863 werden er regels opgesteld gericht op het vrouwenvoetbal. De meest bekende voetbalvereniging van de beginjaren is British Ladies Football Club, opgericht in het jaar 1895 door Nettie Honeyball. Ze heeft deze club opgericht om te laten zien dat vrouwen geen ‘waardeloze figuren’ zijn zoals mannen zeiden.

In 1902 werd vrouwenvoetbal zelfs officieel verboden, met als argument dat het te schadelijk zou zijn voor vrouwen en dat ze niet de conditie en kracht zouden hebben om de sport te beoefenen. Vrouwen mochten voor 1902 wel in het openbaar voetballen, maar alleen als ze hun haren verborgen in een muts en een kniebroek droegen met kousen zo hoog mogelijk opgetrokken. Dit was omdat het voor 1902 niet gepast was als je een stukje bloot been zag.

Ondanks alles kregen ze geen steun van de Britse voetbalbond. In 1921 verbood de Engelse voetbalbond vrouwen om nog langer wedstrijden te spelen op velden van de bond. De vrouwen moesten dus andere manieren verzinnen. Door het verbod was er minder aandacht voor het vrouwenvoetbal, maar dat hield de voetbalvrouwen niet tegen.

Gelukkig kwam hier verandering in. In 1969 werd het verbod opgeheven, en twee jaar later werd de Women's Football Association in Engeland opgericht. Uitgebreide medische onderzoeken in Oost-Europa toonden aan dat voetbal helemaal niet schadelijk was voor vrouwen. De grote doorbraak voor het vrouwenvoetbal kwam in 1993.

Lees ook: Het Kameroens vrouwenvoetbalelftal: een historisch overzicht

Ook na beide wereldoorlogen volgt er een emancipatiegolf omdat met de mannen aan het front blijkt dat vrouwen tot meer in staat zijn dan mooi en elegant zijn. Dat doet de man niet, maar de vrouw laat zich ook niet weerhouden. Na de Tweede Wereldoorlog wordt het serieus als meerdere clubs als paddenstoelen uit de grond schieten. Een daarvan is HerBiDo uit Utrecht, een afkorting van de verenigingen Hercules, Bilthoven en DOS. Commentator Philip Bloemendal: “Vooral juffrouw Beckman had een uitstekend figuur, ehhhh … sloeg.”

Beelden van de volle tribunes tonen veel lachende mannen. Voetballende vrouwen zijn een attractie, koddig om te zien. Maar de KNVB kan de actie van de vrouwen om een eigen voetbalbond op te richten totaal niet waarderen. Clubs die velden beschikbaar stellen aan de vrouwen krijgen een boete. In het Nederland van Reve's De Avonden wordt de vrouw niet geacht zich te verpozen met gelijkgestemden, maar zich te bekommeren om het huishouden en de opvoeding van de kinderen.

Het belang van beweging wordt zeker onderkend, maar dat kan ook via huishoudgymnastiek of sporten die de gratie en elegantie van het vrouwenlichaam accentueren, zoals turnen of zwemmen.

"De voetbalsport is daarom nog zoveel ongeschikter voor de vrouw omdat het knie en enkelgewricht van nature veel zwakker is als dat van de man."

Zonder steun van de KNVB wordt het de ANDVB lastig gemaakt een competitie op te zetten. De animo ebt weg maar er is wel degelijk een zaadje geplant dat tien jaar later zal ontkiemen in Zeeland.

Lees ook: Uitdagingen damesvoetbal Brazilië

De Doorbraak en Groeiende Populariteit

Na het WK voetbal in 1966 kreeg het vrouwenvoetbal een nieuwe wending. Drie jaar later werd de Women’s Football Association opgericht. Het verbod uit 1921 werd in 1971 opgegeven. Het allereerste officiële vrouwenvoetbalteam was het Amerikaanse nationale voetbalelftal. Het eerste land dat vrouwenvoetbal competities organiseerde was China. Vrouwenvoetbal werd steeds populairder en ging steeds meer lijken op het mannenvoetbal op het gebied van professionaliteit. Dat was goed te merken tijdens het WK voor vrouwen in 1999: er werden honderdduizenden kaartjes verkocht. Toch bestaan er nog altijd verschillen tussen het mannen- en het vrouwenvoetbal.

In 1999 bereikte het vrouwenvoetbal een nieuw hoogtepunt tijdens de WK-finale tussen Amerika en China. Maar liefst 90.000 toeschouwers waren in het stadion aanwezig en 40 miljoen mensen keken thuis live mee. Na deze wedstrijd kreeg het vrouwenvoetbal in Amerika een vaste plaats, en is het inmiddels zelfs populairder dan het mannenvoetbal.

Ook in andere landen nam de populariteit toe. In Nederland duurde het langer voordat het vrouwenvoetbal erkenning kreeg. De eerste officiële Nederlandse vrouwenvoetbalvereniging, De Oostzaans Vrouwenvoetbal Vereniging, werd opgericht in 1924. De ontwikkelingen kwamen pas weer op gang rond 1955, toen de Algemene Damesvoetbalbond werd opgericht, wat leidde tot een grote groei. Aan de eerste vrouwenvoetbalcompetitie deden 14 clubs mee, maar erkenning van de KNVB bleef uit. Pas in 1971 kwam die erkenning er, en in 1917 werd het vrouwenvoetbal officieel onderdeel van de KNVB.

Aanvankelijk speelden de Nederlandse vrouwen kortere wedstrijden dan de mannen, maar in 1994 werd de speeltijd gelijkgetrokken op 45 minuten per helft. Een hoogtepunt voor het Nederlandse vrouwenvoetbal was het EK in 2017, dat in Nederland werd georganiseerd en door Nederland gewonnen werd in de finale tegen Denemarken (4-2).

10 Historische Hoogtepunten uit het Vrouwenvoetbal

1. 1971: Erkenning van het vrouwenvoetbal in Nederland: Hoewel vrouwen al in 1920 en '30 een balletje begonnen te trappen, moest er nog zo'n vijftig jaar verstrijken voordat het vrouwenvoetbal officieel erkend werd als sport. Pas in 1971 was Nederland aan de beurt en maakte vrouwenvoetbal officieel deel uit van de KNVB.
2. 23 september 1956: Het Nederlandse vrouwenelftal speelt eerste wedstrijd ooit: Op 23 september 1956 speelde het Nederlandse vrouwenelftal voor het eerst een wedstrijd. Officieel was het allemaal nog niet, dat potje tegen West-Duitsland, maar het vuurtje voor een internationale competitie was aangewakkerd. Die competitie liet wel nog even op zich wachten, aangezien 'de KNVB zo'n hekel had aan de vrouwen in het voetbal' herinnert Lenie van Wensveen, speelster uit het team, zich nog goed: 'Ze maakte bijvoorbeeld de regel dat we pas drie uur na afloop van een mannenwedstrijd het veld mochten betreden. Zo konden we vaak niet spelen, omdat de mannen pas om kwart over vier klaar waren.'
3. 1991: Het eerste wereldkampioenschap: De eerste editie van het Wereldkampioenschap Vrouwen werd gehouden in China. Een belangrijke mijlpaal voor internationaal vrouwenvoetbal, al maakte Nederland geen beste beurt. Oranje verloor in het beslissende kwalificatieduel met 1-0 na verlenging van Denemarken en liep hierdoor zowel het EK als WK mis.
4. 2002: Voetbal wordt de meest beoefende meisjessport in Engeland: Ondanks dat Engeland op internationaal niveau (nog) geen grote prijzen binnensleepte, maakte de Engelse Football Association bekend dat de sport de populairste sport was onder jonge meisjes. Ze dachten dit doel eigenlijk pas drie jaar later te halen, maar de release van de klassieker Bend it Like Beckham speelde hoogstwaarschijnlijk ook een rol.
5. 2007: Oprichting Eredivisie voor Vrouwen: Waar de Eredivisie voor mannen in 1957 werd opgericht, was zo'n dergelijke competitie voor vrouwen in 2007 pas realiteit. Het werd de hoogst haalbare voetbalcompetitie voor vrouwen in Nederland en verhoogde de zichtbaarheid en status van vrouwenvoetbal enorm. Jonge talenten hadden immers een nieuw doel om naar toe te werken.
6. 2012: Olympische erkenning voor het vrouwenvoetbal: Een belangrijke stap in de ontwikkeling van de sport.
7. 2014: Verbod op de hoofddoek voor vrouwen wordt opgeheven: Het duurde overigens nog eens negen jaar voordat de eerste vrouw met een hoofddoek aantrad op een WK-toernooi. Dat was de Marokkaanse Nouhalia Benzina, onze voormalige Woman of the Week.
8. 2017: Oranje Leeuwinnen slepen EK-titel binnen tijdens het EK Vrouwen 2017 in eigen land: Hét hoogtepunt uit de geschiedenis van het vrouwenvoetbal voor Nederland? Zonder meer de EK-titel, die ze nota bene in eigen land binnensleepten. De 'EK-gekte' was enorm en nog nooit eerder keken er zoveel mensen in Nederland naar een wedstrijd van het EK vrouwenvoetbal. Uit de gegevens van de NOS keken gemiddeld 4,1 miljoen mensen naar de wedstrijd op NPO 1. Je begrijpt; een enorme boost voor het vrouwenvoetbal in Nederland.
9. 2022: Gelijk salaris voor vrouwen: Per 1 juli zijn de premies voor mannen en vrouwen in het Nederlands Elftal gelijk. Een mooie eerste stap, al betekent het niet dat alle topvoetbalsters nu in één keer multimiljonair zijn (zoals veel mannelijke collega's). Nog steeds is het gemiddelde jaarsalaris in het professionele Nederlandse vrouwenvoetbal zo'n 12.750 euro, terwijl dat voor mannen tussen de 200.000 en 300.000 euro ligt.
10. 2023: Oranje Leeuwinnen halen kwartfinales WK: Ze zaten in een zogenaamde 'poule des doods' met grote Verenigde Staten, Portugal en Vietnam. Toch schopten ze het tot de kwartfinales, waar ze uitgeschakeld werden door Spanje. Naar huis met opgeheven hoofd, aldus aanvoerster Sherida Spitse: 'ik kijk met een trots gevoel terug op wat we dit hele toernooi hebben laten zien. We zitten weer bij de top. Dat waren we niet, maar nu weer wel. Hier kunnen we mee door.' En zo is het maar net!

Het Amerikaans Voetbalelftal op het WK: Dominantie en Records

Het wereldkampioenschap voor vrouwen wordt sinds 1991 om de vier jaar georganiseerd. Het Amerikaans voetbalelftal is verreweg het meest succesvolle land, met vijf finales en vier overwinningen. Tot 2019 ging Amerika nooit met lege handen naar huis.

Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.

Het eerste WK Vrouwen ooit werd gehouden in 1991 in China. In die editie begon USA met het winnen van veel wedstrijden, ze wonnen de cup, waardoor zij nog steeds bekend staan als land met de meeste overwinningen op een WK. Het WK is vanaf 1991 elk vierde jaar gehouden en dit zal dus het achtste WK zijn sindsdien. Er zijn 4 landen die de WK-trofee in het verleden gewonnen hebben: USA, Noorwegen, Japan en Duitsland. USA heeft de meeste trofeeën gewonnen, met hun 3 eindzeges.

In 2019 deden er 24 landen mee aan het eindtoernooi. Het was voor het eerst dat zoveel landen zich kwalificeerden.

WK-Overwinningen van het Amerikaans Vrouwenelftal in Detail

• 1991, China: De Verenigde Staten wonnen het allereerste WK voor vrouwen door in de finale Noorwegen te verslaan.
• 1999, Verenigde Staten: Voor eigen publiek versloegen de VS China na strafschoppen in een zenuwslopende finale. De wedstrijd trok een recordaantal van meer dan 90.000 toeschouwers.
• 2015, Canada: Het vrouwenelftal van de Verenigde Staten veroverde in 2015 voor de derde keer de wereldbeker door in de slotwedstrijd Japan te verslaan. De indrukwekkende prestaties van het nationale team gedurende het toernooi droegen bij aan hun status als een van de beste teams in de geschiedenis van het vrouwenvoetbal.
• 2019, Frankrijk: De finale van het WK vrouwenvoetbal 2019 werd gehouden op 7 juli 2019 in het Franse Lyon. Het vrouwenelftal van de Verenigde Staten stond tegenover de "Oranje Leeuwinnen" uit Nederland, waarbij de Verenigde Staten met een 2-0 overwinning als kampioen uit de bus kwamen.

Andere WK-prestaties

• 2003 en 2007: Duitsland wordt (weer) wereldkampioen: In 2003 vond het toernooi plaats in Amerika en veroverde Duitsland de wereldbeker in de finale tegen Zweden. Nadat Zweden in de eerste helft had gescoord, maakte Duitsland na de rust binnen een minuut de gelijkmaker. Aan het eind van een spannende wedstrijd scoorden de Duitsers het winnende doelpunt tijdens de verlenging, in de 98e minuut, en stelden zo hun overwinning veilig met een memorabele 2-1. De overwinning was een welverdiende opsteker voor het land, dat eerder dat jaar getroffen was door een verwoestende zeebeving en tsunami.

Duitsland wist als eerste de titel te prolongeren (2003 en 2007).

Opmerkelijke Spelers en Toekomstige Kansen

Naast de prestaties van het Amerikaans elftal zijn er ook individuele records en opmerkelijke spelers. Zo is Marta Vieira da Silva de topscorer aller tijden op het WK, en nam Miraildes Maciel Mota (Formiga) deel aan maar liefst zeven edities van het WK.

Hoewel er een sterk deelnemersveld is voor het WK deze zomer, met favorieten als USA, Duitsland, Engeland, Frainkrijk en Nederland, kwalificeerden veel grote landen zich dit keer niet. Noemenswaardige landen als Denemarken, Zwitserland en België zijn niet van de partij. Andere teams schreven historie met hun kwalificatie. Deze zomer debuteert bijvoorbeeld Jamaice op het WK, een garantie voor veel mooie wedstrijden tijdens het toernooi. Met een verscheidenheid aan landen die meedoen met het WK, zijn er heel wat veelscorende speelsters die kans zullen maken op succes. Alle topscorers van het WK uit het verleden staan bekend als heel dodelijke aanvallende speelsters.

Er zijn ook een heel aantal noemenswaardige grote WK-speelsters die niet direct degenen zijn die de goals scoren. De spelmakers, de no-nonsense speelsters, de speelsters die op het puntje van je tong liggen als je de meest waardevolle speelster van het toernooi moet noemen. Eén van die speelsters is Caroline Graham Hansen van Noorwegen. Zij moest helaas het afgelopen WK missen door blessures, maar haar flair en techniek zullen de verdedigers van de tegenstanders zeker problemen geven. Noorwegen is wellicht dit keer de underdog en kan het de grotere landen misschien wel erg lastig maken, reden genoeg om te veronderstellen dat we nog veel van Caroline en de rest van het team van Noorwegen zullen gaan zien.

Een nieuwe Braziliaanse ster is aan het rijzen, nu Andressa Alves ook meedoet met het WK. Ze staat bekend om haar techniek en skills en stond ook in de Champions League finale met Barcelona, die ze helaas net niet konden winnen. Wellicht is zij degene die de volgende grote naam wordt, naast haar landgenote Marta en de rest van het team van Brazilië in Frankrijk deze zomer. Een andere naam die hoge ogen kan gooien, en die velen van jullie bekend in de oren zal klinken, is Shanice van de Sanden. Onze eigen Oranje Leeuwinnen uit Nederland, met daaronder Shanice van de Sanden, werden op het EK 2017 Europees Kampioen. Shanice van de Sanden speelde toen al een belangrijke rol in het team en algemeen wordt aangenomen dat zij ook tijdens het toernooi deze zomer zal uitblinken.

De winnaars van het WK kunnen ernaar uitkijken om de WK-trofee omhoog te houden en mee naar huis te nemen. De trofee is gewoonweg schitterend, aangezien het een unieke trofee is die erg opvalt. De trofee werd ontworpen in 1998 voor het WK 1999 door William Sawaya.

ESPN FC Women's Rank 2022: Top 50 Speelsters

Om een jaar van prestaties te markeren en om deze onvergetelijke zomer te vieren, presenteert ESPN FC Women's Rank 2022. Van coaches tot leidinggevenden tot journalisten, we hebben 26 van de knapste koppen uit het vrouwenvoetbal ondervraagd om de definitieve ranglijst van de top 50 speelsters in 2022 samen te stellen.

Dit jaar bestaat het stempanel uit: voormalig USWNT-aanvoerder Julie Foudy, USWNT-manager Vlatko Andonovski, de Nederlandse bondscoach Mark Parsons, NY/NJ Gotham FC directeur Yael Averbuch, directeur vrouwenvoetbal van de Zwitserse FA Tatjana Haenni, voormalig Ierland keepster Emma Byrne, voormalig Australisch international Alicia Ferguson, voormalig lid van de FIFA-raad Moya Dodd, Orlando Pride-manager Amanda Cromwell, ESPN-redacteur Caitlin Murray, ESPN-commentator Sebastian Salazar, ESPN-commentator Cristina Alexander, ESPN-redacteur Jeff Kassouf, ESPN-redacteur Lindsay du Plessis, ESPN-medewerker Sophie Lawson, BBC-journaliste Jo Currie, Telegraph-journalist Tom Garry, ESPN-medewerker Marissa Lordanic, Australische Associated Press-journaliste Anna Harrington, Beyond 90 mede-oprichter Cheryl Downes, ESPN-medewerker Cesar Hernandez, Mexicaanse Soccer Show podcast host Amelia Lopez, Globo Esporte producer Cintia Barlem en vrouwenvoetbaljournalist Romain Balland. Het is ons grootste en breedste verkiezingsinitiatief tot nu toe.

Zonder verdere omhaal: ESPN FC ranglijst 2022. Dit zijn de 50 beste speelsters in het vrouwenvoetbal van dit moment.

• 50. Jill Roord (Nederland): Na twee jaar keerde de middenvelder terug op de Duitse velden en er is niets wat Jill Roord beter had kunnen doen. Ze is efficiënter dan ooit in iets wat zonder twijfel haar beste seizoen ooit is.
• 49. Christine Sinclair (Canada): Sinclair leidde Canada naar een glanzende gouden medaille op de Olympische Spelen in Tokyo afgelopen zomer.
• 48. Caitlin Foord (Australië): Foord's tweede seizoenshelft voor Arsenal kunnen we niet minder afdoen dan uitstekend.
• 47. Leah Williamson (Engeland): Na een schitterende campagne voor Arsenal dit seizoen, zal Williamson de ontembare Steph Houghton opvolgen als aanvoerder van Engeland voor het EK van deze zomer.
• 46. Lea Schüller (Duitsland): Schüller is de regerend Duits speelster van het jaar en een van de talenten waarvan ze hopen dat ze hun ‘grotetoernooipechreeks’ zal beëindigen op het Europees Kampioenschap van deze zomer.
• 45. Tabea Wassmuth (Duitsland): Wassmuth was een volleerd doelpuntenmaakster bij Hoffenheim voor ze de overstap maakte naar Wolfsburg.
• 44. Jess Fishlock (Wales): Fishlock bleef de klasse en vasthoudendheid tonen die haar al jaren tot een publiekslieveling maken.
• 43. Asisat Oshoala (Nigeria): Oshoala wordt beschouwd als een van de beste speelsters van Afrika vanwege haar snelheid, kracht, tempoversnellingen aan de bal en hoge scoringspercentage.
• 42. Caroline Weir (Schotland): Na vier glansrijke jaren bij Manchester City, waarin ze twee keer werd genomineerd voor de FIFA Puskas Award 2020 en 2021, is de Schotse international transfervrij.
• 41. Delphine Cascarino (Frankrijk): Cascarino is maar liefst 20 plaatsen gezakt ten opzichte van vorig jaar, maar dat is waarschijnlijk meer een weergave van hoe goed ze was in 2020 dan een kritiek op haar prestaties dit jaar.
• 40. Barbara Bonansea (Italië): Bonansea is voor het eerst te zien op de ESPN Women's Lijst en dat verdient ze, want ze is één van de vaste toppers uit de Serie A.
• 39. Sara Däbritz (Duitsland): Dabritz speelt volgend seizoen voor Champions League-winnaar Lyon na haar overstap van Paris Saint-Germain, waar ze sinds 2019 speelde.
• 38. Millie Bright (Engeland): Nadat Magdalena Eriksson vorig seizoen in december een enkelblessure opliep, moest Chelsea op zoek naar een alternatief voor hun Zweedse aanvoerder.
• 37. Sam Mewis (USA): Mewis heeft altijd veel te bieden op het veld, maar haar blessures door de jaren heen hebben haar verhinderd om meer van zich te laten zien met het USWNT.
• 36. Alex Morgan (USA): Er is altijd veel te zeggen over de USWNT co-captain.
• 35. Kadidiatou Diani (Frankrijk): ‘Kady’ Diani is een onvoorspelbare aanvalster die zich niet van de bal laat spelen.
• 34. Jessie Fleming (Canada): Een middenvelder met het neusje voor de goal van een aanvaller.
• 33. Trinity Rodman (USA): Na slechts één volledig jaar als prof heeft Rodman al bewezen één van de meest adembenemend jonge talenten in de sport te zijn.

tags: #de #dames #voetbalelftal #van #de #usa