Nederland telt een groot aantal hockeyclubs, maar door de jaren heen zijn er ook clubs verdwenen. Deze clubs en de bekende hockeyers die Alkmaar heeft voortgebracht, verdienen het om herinnerd te worden.
De teloorgang van De Heerlijkheid in Schoorl
Een van die clubs is De Heerlijkheid in Schoorl. In 1997 werd de club opgeheven. René Meijer, destijds bestuurslid, bewaart nog altijd een exemplaar van het laatste clubblad, De Spil. Het blad bevat een inventarislijst van overgebleven spullen, variërend van een frituurpan tot donkerblauwe rokjes.
De club kende zijn bloeiperiode aan de Sportlaan in Schoorl. Eveline du Croo, bestuurder van het eerste uur, herinnert zich de beginjaren. In 1983 werd De Heerlijkheid opgericht na een oproep in een plaatselijk krantje. Du Croo reageerde op de advertentie en werd een van de founding mothers. Binnen korte tijd had de club tweehonderd leden.
De start was rommelig, maar het enthousiasme was groot. Na een periode van zwerven vond De Heerlijkheid een vaste plek aan de Sportlaan. Het eerste clubhuis was een bouwkeet, later werd de kantine van de voetbalclub overgenomen en geel-blauw geverfd. De clubkleuren waren gebaseerd op de kleuren van de shirts die Du Croo al had liggen uit haar tijd in Maarssen, aangevuld met de kleur geel, verwijzend naar het strand.
De clubnaam, De Heerlijkheid, past goed bij de streek, aangezien Bergen tot ver in de twintigste eeuw een heerlijkheid was. De sfeer bij De Heerlijkheid was gemoedelijk en er was ruimte voor iedereen. Zo speelde er een transgender persoon, die bij andere clubs niet welkom was, en een jongen met hersenletsel.
Lees ook: Top Colombiaanse voetballersnamen
Het hockeyveld was hobbelig door een trekker die er ooit doorheen had gereden. De spullen werden bij elkaar gerommeld en er werd gespeeld met afgekeurde goaltjes uit Maarssen. Er ontstonden nieuwe vriendschappen, mede doordat veel nieuwe gezinnen zich in de omgeving vestigden. De gemeente vond de club elitair en zag hen als "zuipschuiten," wat volgens de leden niet klopte.
In de jaren negentig liep het ledental terug, mede door het gebrek aan kunstgras. Steeds meer hockeyers uit Bergen kozen voor Alkmaar, waar wel kunstgras lag. In 1995 werd De Heerlijkheid onderdeel van de Bergense Sportvereniging (BSV), maar ook daar voelden ze zich niet gesteund door de gemeente. In 1997 was het einde verhaal en konden de overgebleven leden overstappen naar Alkmaar.
René Meijer koestert nog steeds warme herinneringen aan De Heerlijkheid en zou graag zien dat er weer een hockeyclub in Schoorl komt.
Bekende hockeyers uit Alkmaar
Alkmaar heeft verschillende bekende hockeyers voortgebracht, waaronder Teun de Nooijer en Macha van der Vaart.
Teun de Nooijer: De Johan Cruijff van het hockey
Teun de Nooijer, geboren op 22 maart 1976 in Egmond aan den Hoef, wordt vaak gezien als de beste hockeyer van Nederland. Zijn bijnaam is Neut. Hij begon pas op zijn elfde met hockeyen bij hockeyclub Alkmaar. De Nooijer maakte zijn debuut in het Nederlands Elftal op 4 juni 1994, in de met 5-0 gewonnen wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland.
Lees ook: Overzicht Noorse topvoetballers
De Nooijer staat bekend om zijn techniek, snelheid, behendigheid en overzicht. Een coach vergeleek hem ooit met een jaguar. Hij speelt zowel in het middenveld als in de aanval en heeft vanaf 1998 bij HC Bloemendaal gespeeld. Hij is getrouwd met Philippa Suxdorf, een Duitse tophockeyster, en samen hebben ze drie dochters.
Buurtgenoot Gerard herinnert zich Teun als een klein ventje op een loopfiets. De Nooijer gebruikte elk vrij moment om buiten te spelen en te sporten. Hij groeide op in Egmond aan den Hoef, waar geen hockeyclub was, maar zijn ouders gaven hem een stick. In het weekend was hij op de club, doordeweeks op het pleintje bij de garagedeuren, die als goals dienden.
In 1992 maakte De Nooijer de overstap van Alkmaar naar Bloemendaal. Nauwelijks twee jaar later debuteerde hij in het Nederlands elftal, waar hij rugnummer 14 kreeg, het nummer van Johan Cruijff. Hij won met het Nederlands elftal de gouden medaille op de Olympische Spelen in Atlanta (1996) en Sydney (2000). Eén keer werd hij wereldkampioen (1998), één keer Europees kampioen en zes keer won hij de Champions Trophy. Hij speelde 453 officiële interlands en maakte 214 doelpunten voor de nationale ploeg. In 2003, 2005 en 2006 werd hij door de Wereldhockeybond uitgeroepen tot de beste speler ter wereld.
In 1998 scoorde hij het winnende doelpunt tijdens de finale van het wereldkampioenschap in Utrecht. Tot twaalf minuten voor het einde had Spanje een 2-0 voorsprong, maar uiteindelijk won Nederland met 3-2.
In januari 2012 werd De Nooijer geconfronteerd met een tegenvaller toen hij te horen kreeg dat hij niet meer in de selectie werd opgenomen voor de Olympische Spelen. Twee maanden later kwam de bondscoach terug op zijn beslissing en mocht De Nooijer alsnog mee naar Londen.
Lees ook: Bekende namen in de Nederlandse hockeygeschiedenis
Op 22 maart 2013 kondigde De Nooijer op zijn 37e verjaardag zijn afscheid aan bij Bloemendaal. Tegenwoordig steekt hij al zijn energie in de ontwikkeling van zijn Teun de Nooijer Academy, een adviesbureau waar zijn ervaringen uit de topsport goed van pas komen.
Macha van der Vaart
Macha van der Vaart was in 2000 onderdeel van de Nederlandse Dames hockeyploeg. Ze veroverde een bronzen medaille in 2000 tijdens de Olympische Zomerspelen van Sydney. In 2004 wonnen de hockeydames een zilveren medaille, na het verlies in de finale tegen Duitsland.
Hockeyclub Alkmaar: Een club met een rijke historie
Hockeyclub Alkmaar, waar Teun de Nooijer zijn carrière begon, heeft een rijke historie die teruggaat tot 1912. De club heeft verschillende locaties gekend voordat het zich vestigde aan de Olympiaweg.
De vroege jaren: van de Krocht tot de Hoeverweg
De Alkmaarsche Mixed Hockey Club (AMHC) begon in 1912 met spelen op het veldje 'de Krocht', gelegen bij de Westerweg. Vervolgens deelde men met een voetbalvereniging 'het Sportpark'. In de oorlogsjaren had de club haar veld op de plek waar AZ tot 2016 heeft gespeeld.
Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde de club in 1947 naar 'de Kortelinge' in het Heilooërbos. Kleedkamers waren er niet, verkleden deed men in de accommodatie van de vlakbij gelegen ijsbaan. In die periode had de AMHC moeite om nieuwe leden te krijgen.
In 1955 verhuisde de AMHC naar de Hoeverweg. De officiële opening werd verricht door wethouder Venneker. Het complex bestond uit twee velden, die nu worden ingenomen door het waterkunstgrasveld 1 en het kunstgrasveld 3. Het clubhuis werd gedeeld met R.K. Hockeyvereniging 'de Terriërs'.
Groei en vernieuwing: van gras tot kunstgras
In 1971 werd het clubhuis verbouwd. Dankzij het zuinige beheer en het vele belangeloze werk van leden had de AMHC een aanzienlijk kapitaaltje vergaard. De leden kregen de mogelijkheid om voor 100 gulden eigenaar te worden van een bouwsteen met hun initialen.
Na het vertrek van de Terriërs naar Heiloo in 1972 had de AMHC de beschikking over vier grasvelden. Twee jaar later werd het vijfde veld in gebruik genomen. In 1977 bereikte de vereniging het hoogste aantal, zes velden. De vereniging had inmiddels de grens van 500 leden overschreden.
In 1982 werd het clubhuis opnieuw verbouwd. In de jaren die hierop volgden, stond de club in het teken van kunstgras. Middels acties van zowel senioren als junioren werden de benodigde gelden vergaard. In 1985 werd het eerste kunstgrasveld in Alkmaar in gebruik genomen.
In 1992 werd het tweede kunstgrasveld in gebruik genomen. De deal met de Gemeente Alkmaar was dat Veld 6, de ruimte die nu rechts van kantoor Guido de Wit Advocaten ligt, zou worden ingeleverd in ruil daarvoor het tweede kunstgrasveld werd aangelegd.
Waterkunstgras en een nieuw balkon
In 1998 werd de kunstgrasmat van Veld 1 vervangen door een waterkunstgrasveld. Om dit te vieren, werd er een oefeninterland tussen Nederland en Argentinië georganiseerd. Enkele maanden daarvoor was het Nederlands hockeyelftal in Utrecht wereldkampioen geworden.
In 1997 werd het balkon van het clubhuis uitgebreid. Een spontane actie bracht de benodigde pecunia bijeen.
De laatste jaren: verbouwing en tribune
In 2000 werd het derde kunstgrasveld aangelegd. Van de gelegenheid werd gelijk gebruik gemaakt om het kleine atletiekveldje, het zogenaamde Vliegveldje, dat naast het clubhuis ligt, van een laag kunstgras te voorzien.
In 2015 werd de begane grond van het clubhuis volledig gewijzigd. De kleedkamers stamden nog uit 1956 en hadden hun beste tijd gehad. Tijdens de verbouwing werd het idee geopperd om een tribune met terras aan te leggen. De tribune kreeg de naam 'Piet Hein tribune'. Ook werd er een half kunstgrasveld aangelegd achter veld 1, voor de mini’s en de achttallen.
Hockey in Alkmaar: een bloeiende sport
Anno 2020 groeit er een generatie op die nooit op gras heeft gespeeld. Sinds 2002 worden alle wedstrijden alleen op kunstgras gespeeld. Hockeyclub Alkmaar is een bloeiende club waar jong en oud samenkomen om te hockeyen. Naast de reguliere competitie is er een hockeyschool, trimhockey en Sevens hockey.