Inleiding
De korfbalvereniging Alico, gevestigd in Schijndel, kent een rijke geschiedenis die teruggaat tot de late jaren zestig. Ontstaan uit een initiatief om de jeugd te behouden voor de sport, groeide Alico uit tot een toonaangevende dameskorfbalvereniging. Dit artikel belicht de belangrijkste momenten en ontwikkelingen in de geschiedenis van Alico, van de oprichting tot de uiteindelijke fusie met KVS'17 in 2017.
Het Ontstaan van Alico: Meer dan Alleen Korfbal
In 1968 zag dameskorfbalvereniging Alico het levenslicht als een afsplitsing van de Wandelsport Vereniging Alico. De naam Alico stond voor "ALtijd In COnditie" en omvatte in die tijd diverse sport- en creatieve activiteiten. Naast de wandelclub waren er ook een rolschaatsclub, een tafeltennisclub, een badmintonclub (tot 1970) en een creativiteitsclub. Het idee voor een korfbaltak ontstond uit de behoefte om de oudere jeugd (15-16 jaar) te behouden voor de sport, gezien de terugloop bij de wandelclub. Voorzitter Theo Doreleijers en leider van de 10-kilometergroep Ger van Herpen zagen in dameskorfbal een aantrekkelijke optie, mede doordat Avanti op de Boschweg en Celeritas in het Wijbosch al succesvol waren in deze sport.
Theo Doreleijers fungeerde als eerste voorzitter, terwijl Ger van Herpen de rol van trainer op zich nam en tevens voorzitter van de wandelclub bleef. Het eerste seizoen stond vooral in het teken van training: conditie, speltechniek, tactiek en spelregelkennis werden intensief beoefend. De samenwerking met DKV Celeritas uit het Wijbosch was hierbij van groot belang, met regelmatige oefenstages. Al snel bleek dat Alico over veel talent beschikte, wat resulteerde in jaarlijkse successen en kampioenschappen.
De Vroege Jaren: Sportief Succes en een Groot Verlies
De beginjaren van Alico werden gekenmerkt door sportieve successen en een sterke groei. De club wist zich snel te ontwikkelen en speelde al spoedig op een hoog niveau. In 1974 werd de club echter getroffen door een zware tegenslag: het overlijden van voorzitter Theo Doreleijers op 9 april, op slechts 51-jarige leeftijd. Dit was niet alleen een groot verlies voor de club, maar ook voor de gehele Schijndelse gemeenschap.
Na het overlijden van Doreleijers werd Jan Jonker, afkomstig uit Amsterdam en vader van een jeugdlid, de nieuwe voorzitter. Het bestuur had inmiddels ook de nodige veranderingen ondergaan, waardoor de mensen van het eerste uur vertrokken waren. Het nieuwe bestuur bestond uit Jan Jonker (voorzitter), Sjanet Gevers (secretaresse), Henk Nederveen (penningmeester), Netty van Herpen (wedstrijdsecretaresse) en de leden Gerard Bissels en Ger van Herpen.
Lees ook: Korfbalstatistieken: Ruben Zwaan
Een Controversiële Beslissing en een Nieuw Begin
In 1976 nam het bestuur een onverwachte en controversiële beslissing: zonder overleg met de damesleden werd de club aangemeld bij het gemengde Koninklijk Nederlands Korfbal Verbond (KNKV). Aanleiding hiervoor was de oprichting van de Alico-boys (zaalvoetbalteam), waarvan de leden het bestuur verzochten om mee te mogen trainen om hun conditie op peil te houden. De voorzitter zag hierin een kans om gemengd korfbal te introduceren, maar de damesleden waren hier fel op tegen. Dit leidde tot het aftreden van het gehele bestuur en de aanstelling van een interim-voorzitter, de heer Sjef van der Heijden.
Op 23 juni 1976 werd een algemene ledenvergadering georganiseerd, waarin middels een stemming werd besloten om toch dameskorfbal te blijven spelen. Er werd een nieuw bestuur gekozen onder leiding van L. Een zestal dames besloot over te stappen naar het gemengde korfbal.
Glorie en Uitdagingen in de Overgangsklasse
Alico speelde destijds al op een hoog niveau, namelijk in de overgangsklasse, vlak onder de top. Door de overstap van enkele dames naar het gemengde korfbal moest de selectie echter sterk worden aangepast met vier junioren en twee dames uit de senioren. Het niveau van de junioren bleek echter hoog te zijn, want in het seizoen 1976-1977 werd het team met deze junioren met maar liefst zeven punten voorsprong en ongeslagen kampioen in de overgangsklasse, wat promotie naar de hoogste klasse van de Dames Korfbal Bond betekende. Dit was het moment voor Ger van Herpen om na acht jaar glorieus afscheid te nemen als toptrainer van Alico, een prestatie van formaat.
Na de promotie speelde Alico nog enkele jaren op het hoogste niveau, maar wist zich helaas niet te handhaven. Verschillende trainers volgden elkaar op, maar de resultaten bleven achter bij de verwachtingen.
De Periode Will den Otter: Stabiliteit en Jeugdtalent
Na een periode van wisselende successen kwam er een samenwerking tot stand tussen Will den Otter en Ger van Herpen. Na een gedegen voorbereiding nam Will den Otter zowel de coaching als de training over. Onder zijn leiding wist Alico het verloren terrein terug te winnen. Hij heeft de dames van Alico zo'n 14 jaar onder zijn hoede gehad, met wisselend succes, maar toch bijna altijd in de top van het korfbal. Vooral met de jeugdteams junioren A en B heeft hij tientallen kampioenschappen mogen vieren. Na vele jaren besloot hij het roer om te gooien en stopte hij als trainer om verder te gaan als scheidsrechter.
Lees ook: Homoseksualiteit en korfbal
Fusiebesprekingen en de Geboorte van KVS'17
In de periode 2016-2017 vonden er fusiebesprekingen plaats met K.V. De Boemerang. Deze gesprekken resulteerden uiteindelijk in een unaniem besluit tot een definitieve fusie op 16 februari 2017. Na 41 jaar hield De Boemerang op te bestaan en ging samen met Alico verder onder de naam KVS'17: Korfbal Vereniging Schijndel '17. De nieuwe vereniging is gehuisvest op de accommodatie van voorheen De Boemerang en telt zo'n 230 leden.
De Boemerang: Een Korte Terugblik
Om de fusie tussen Alico en De Boemerang volledig te begrijpen, is het belangrijk om ook de geschiedenis van De Boemerang kort te belichten. Op 29 juni 1976 richtte een groep enthousiastelingen een gemengde korfbalclub op onder de naam 'de Boemerang'. Tot dat moment waren er in Schijndel drie Dames Korfbal Verenigingen: Avanti (Boschweg), Alico (Hoevenbraak) en Celeritas (Wijbosch). De eerste voorzitter was Jan Jonker en de laatste in functie is Coen van der Sangen. Bij de start waren er veertig leden en dat bestand groeide door naar 140/150. Ook telt de club drie ereleden en vier leden van verdienste. Jaarlijks werd een Boemeranger van het jaar benoemd.
In het eerste bestaansjaar was het behelpen met speelvelden. In 1978 werd de accommodatie in sportpark 't Heike in gebruik genomen en in 1997 kwam het huidige complex in het Zuideinderpark ter beschikking. Op 4 september 1976 werd de eerste officiële wedstrijd gespeeld met een 4-1 nederlaag. In mei 1978 werd het 100ste lid ingeschreven en startte er een recreantengroep.
KVS'17: Een Club die Bruist van Levendigheid
Met de fusie van Alico en De Boemerang ontstond KVS'17, een vereniging die bruist van levendigheid. De club staat open voor zowel dames- als gemengd korfbal, op wedstrijd- en recreatief niveau. KVS'17 zet zich in om de traditionele sport te promoten, maar ook om alternatieve en innovatieve vormen van korfbal te ontwikkelen door regionale en (inter)nationale samenwerking tot stand te brengen.
Het Archief: Een Schat aan Historische Informatie
Na de fusie ontstond de vraag wat er met de archieven van beide verenigingen moest gebeuren. Om te voorkomen dat belangrijke historische informatie verloren zou gaan, vroegen het bestuur erelid Jos van Meersbergen en Boemeranger van het Jaar 1993 en 2006 Carlos Opdenoordt om behulpzaam te zijn bij het inventariseren en rubriceren van het archief. Dankzij hun inzet is de geschiedenis van Alico en De Boemerang bewaard gebleven voor toekomstige generaties.
Lees ook: Hoeveel calorieën verbrand je met korfbal?
Alico en de Vink: Een Bijzondere Band
De geschiedenis van Alico is nauw verbonden met die van SCC De Vink in Schijndel. De Vink, oorspronkelijk een noodkerk, bood onderdak aan een van de eerste omniverenigingen van Nederland: Alico (Altijd In Conditie). Naast korfbal werden er ook rollerschaatsen, wandelen, creativiteit en tafeltennis beoefend. Vooral de tafeltennisvereniging, die nog steeds in dezelfde zaal traint als vroeger, heeft een sterke band met De Vink.
In 1975 werd de noodkerk, die inmiddels eigendom was van Pastoor Vinken, overgedragen aan Stichting Jeugdbelangen. Nieuwe ruimtes werden toegevoegd en de stichting kreeg steeds meer de vorm die het nu nog heeft. Ook de naam veranderde in 'De Vink', als eerbetoon aan de betrokken pastoor die in 1948 de Paulusparochie oprichtte.
De Vink is uitgegroeid tot een belangrijk sociaal-cultureel centrum in Schijndel, waar diverse verenigingen, clubs en stichtingen onderdak vinden voor hun activiteiten. De Vink beschikt over acht zalen, die zijn voorzien van moderne faciliteiten zoals internet, wifi en presentatiemiddelen.
tags: #alico #korfbal #schijndel #geschiedenis