Dit artikel duikt in de lokale geschiedenis, waarbij flarden van gebeurtenissen en verhalen samenkomen, en tracht een beeld te schetsen van de context waarin zaalvoetbalvereniging Opel Roosendaal is ontstaan en functioneerde. Het is een reis door de tijd, langs anekdotes en feiten, die samen een mozaïek vormen van het leven in en rond Roosendaal.
Een Toevallige Start: De Kerk van Antonius Abt
In juli 1940 werd de torenspits van de Antonius-abtkerk geraakt door de kabel van een Engelse kabelballon. Hoewel de directe relevantie voor zaalvoetbal Opel Roosendaal misschien niet direct duidelijk is, schetst dit incident wel de context van de oorlogsdreiging en de impact ervan op de lokale gemeenschap. De kerk, gewijd aan Antonius Abt, zou later een rol spelen in het leven van de parochie Nieuw Borgvliet.
Hoeve Lindonk en haar Bewoners
Een zoektocht naar de geschiedenis van hoeve Lindonk en haar bewoners brengt ons terug naar 1726, beginnend met de familie Nuijts - Looijen, gevolgd door Adriaan Looijen in 1738 en Adrianus Looijen in 1758. In 1831 nam de familie Melsen het over, eerst Toon en daarna zijn zoon Toon. Vervolgens kwamen in 1891 Swagemakers - Melsen, in 1902 Anna Cornelia Melsen en ten slotte Petrus Johannes Melsen (vader van Appollonia en Fons). Daarna woonde de familie van Hootegem er van 1935 tot 2006. Informatie over deze hoeve kan mogelijk worden gevonden via het Westbrabants Archief.
De Fianestraat: Een Weg met Verhalen
De Fianestraat, een weg die door de tijd heen verschillende betekenissen heeft gehad, komt meermaals ter sprake. In 1926 werd in de Militaire Spectator melding gemaakt van het gedeelte van de Fianestraat ten oosten van een bepaald punt. In 1962 werd gesuggereerd dat dit de halfverharde weg langs De Kloof naar de Zurenhoek zou kunnen zijn. De Fianestraat was ook de weg van hoek Huijbergsebaan/Heimolen langs de broeders op Boschlust naar de hoek Balsebaan. De straat loopt langs hoger gelegen terrein: Kraaijenberg, Geestakkers, Borgvlietse duinen.
De oorsprong van de naam Fianestraat blijft een vraag. Er is een kleine gemeenschap genaamd Fianen in Oost-Friesland, omsloten door een parklandschap, wat mogelijk een overeenkomst vertoont met de Fianestraat.
Lees ook: Zaalvoetbalvereniging lidmaatschap
Winkeltjes en Wandelingen: Het Borgvliet van Vroeger
Het winkeltje van Pietje Rens op de hoek van de Fianestraat was eerder het winkeltje van Coke Rens, de vader van Pietje. Een anekdote vertelt hoe een hond weigerde verder te lopen met een hondenkar vol kachelhout, in afwachting van snoep bij Coke Rens. Later had Piet een winkel in de Rembrandtstraat tegenover de kerk.
In 1902 was er in de omgeving van telephoonpaal 40, waar de Molenbeek onder de weg doorgaat, een zandwasscherij te zien. Hier werd zand uitgespoeld en verkocht. Bij van Koekhoven in den Ouden Tol waren ansichtkaarten van de omgeving te koop. Ook was er het zomerverblijf van mejuffrouw Cath. Alberdingk Thijm aan de Oude Huijbergsebaan, ter hoogte van de Mondafseweg. Koffiehuizen van de heren van Beeveren en Dekkers boden de dorstige wandelaar gelegenheid voor een glas bier.
Er was een Fianestraat in zowel Woensdrecht als Bergen op Zoom, in elkaars verlengde, met daartussen het buurtschap de Heimolen. In de Waterschans van 1 juni 2010 werd geschreven over veenafgraving in het gebied dat later de naam Augustapolder kreeg.
Adriaan en Dien van Luijk: Bewoners van Fianestraat 16
Adriaan en Dien van Luijk woonden op het adres Fianestraat 16 in Woensdrecht (later Bergen op Zoom). Het echtpaar bleef kinderloos. Adriaan overleed in 1952 en Dien in 1960. Dien had haar huisje vermaakt aan de parochie van Borgvliet, die het verkocht op een veiling. Guusje Inckel, een kunstenares uit Amsterdam, kocht het als buitenhuisje. Het betreft het witte huisje links, tegen de flank van de Kraaijenberg net voorbij de overweg.
Schooltijd en Herinneringen aan Meester Veraart
Herinneringen aan de lagere school in Borgvliet komen naar boven. Een groot zwart harmonium stond in de klas, waarop meester Veraart de zanglessen begeleidde. Een leerling mocht als enige van de klas op het harmonium spelen. Ook was er een klein stenen kerststalletje in de klas. Aan het einde van het schooljaar kreeg een leerling een scheepsmodel van het m.s. Garoet van de Rotterdamse Lloyd.
Lees ook: Klassen en competities dameszaalvoetbal
De Kerk van Borgvliet: Een Afscheid
De laatste mis in de oude kerk van Borgvliet werd bijgewoond op 31 juli 1993. De grote ronde ventilatieopeningen in het hoge plafond boezemden angst in.
Borgvliet: Veranderingen door de Tijd
Verhalen over Borgvliet van voor 1952, het geboortejaar van een inwoner aan de Mondaf, komen naar voren. De families van Niftrik, Van Eekelen, Veraart, Sneijders en Kruf woonden in de buurt. Janus Consemulder had zijn werkplaats naast zijn huis, waar Theo Benning als timmerman werkte.
Sjors Swagemakers: Timmerman en Kerkganger
Sjors Swagemakers (1894-1990) en Betje Belde (1909-1994) waren opa en oma. Sjors was timmerman en had zijn werkplaats op de hoek van de Rembrandtstraat en de Oude Huybergsebaan. Jan Belde, zijn zwager, werkte daar ook veel. Later trad Sjors in dienst bij graaf De Chambure en gravin Cuypers van Mattemburgh. Sjors stond bekend als een vriendelijke, zachtaardige man. Hij was zuinig op zijn spullen en een trouwe kerkganger.
Anecdotes en Persoonlijke Verhalen
Er zijn verhalen over het echtpaar Chambure-Cuypers, die bij het ontbijt ieder een half ei aten omdat ze zo zuinig waren. Ze kwamen ook wel naar de kerk op Borgvliet, met een Jaguar en mevrouw Demmers, de moeder van Joke, die in een klein huisje woonde bij de familie Bervaes.
De familie Bogers pachtte hun boerderij van de gravin. De jongens Bogers zaten op school en de vader liet boer Bogers altijd mest en aardappelen thuisbezorgen.
Lees ook: Overzicht KNVB Zaalvoetbal Sponsoring
De Kerk van de H. Antonius Abt: Beschermheilige van de Varkens
Tot rond 1960 kwamen de boeren met hun varkens naar de kerk van de H. Antonius Abt in de wijk Nieuw Borgvliet. Deze Antonius beschermde namelijk de varkens tegen ziektes. De bedevaart bestaat niet meer, maar het kerkgebouw nog wel, al is het sinds 2000 niet meer in gebruik voor de eredienst.
Priesters en Leerkrachten van Borgvliet
Pastoor Kuijpers, geboren in 1881, bediende tot op hoge leeftijd de parochie Antonius-Abt. In de jaren vijftig kreeg hij daarbij hulp van de kapelaans J.C.A. Oomen en M.C.M. Hout. In 1959 werd de priester C.J.P. benoemd. Leerkrachten van de St. Vincentiusschool waren onder meer hoofdonderwijzer Nuijten, kapelaan de Graauw?, juffrouw Weijts, meester Piet van Eekelen, Bas Veraart, A.F.J. Maes.
Oorlogsjaren: Arbeidsbureaus en Duitse Bezetting
Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte de Duitse bezetter de Gewestelijke Arbeidsbureaus op. Hiermee werd de jacht geopend op broodnodige werkkrachten in Duitsland. Het officiële doel werd omschreven als: ‘De mensch arbeid te bezorgen die hem ligt, opdat er weer meer arbeidsvreugd mag komen’.
De Moeizame Jaren Veertig
In Friesland werden verschillende maatregelen getroffen. De gemeenteraad van Gaasterland gaf op 9 augustus 1941 toestemming tot huur van een gebouw dat als ULO-school aan de Pypsterstikke was gebruikt.
Sneek en de NSB
In Sneek kreeg burgemeester L. Poppinga zijn ontslag. De in het Duitse Essen geboren dominee Johan R.J. Schut werd zijn opvolger. Deze man was hervormd predikant in Schingen en Slappeterp en daarbij lid van de NSB en de Germaanse SS.
Verzet en Arrestaties
De Duitsers namen in Nederland veel communisten gevangen. De communistische partij in Nederland verklaarde zich op 26 juni 1941 solidair met het koningshuis. In Leeuwarden sprak op het Zaailand de NSB’er Rost van Tonningen.
De Impact van de Oorlog
Het inleveren van koper, lood, nikkel enzovoort was in volle gang. De rantsoenen werden minder van gas en elektriciteit. Politieke partijen werden verboden.
Hoensbroekse Oorlogsslachtoffers
Hoensbroek, tot 1982 een zelfstandige gemeente, heeft net als iedere andere leefgemeenschap een geschiedenis. Een geschiedenis - in de vorm van geschreven bronnen - die omstreeks 50 v.C. een aanvang neemt met de komst van de Romeinen in Zuid-Limburg.
De publicatie Hoensbroekse oorlogsslachtoffers is het resultaat van een onderzoek dat in naam van de Heemkundevereniging Hoensbroek is verricht. Het gaat om personen die een relatie hebben met Hoensbroek, die om het leven zijn gekomen door oorlogsomstandigheden, in een periode die begint met de mobilisatie van het Nederlandse leger in augustus 1939 als voorbereiding op wat later de Tweede Wereldoorlog genoemd zal worden, gevolgd door de Tweede Wereldoorlog zelf, de Koreaanse Oorlog, de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog en eindigend met de Eerste Indochinese Oorlog.
tags: #zaalvoetbal #Opel #Roosendaal #geschiedenis