Waterpolo is een sport met een rijke Olympische geschiedenis, vol memorabele momenten en intense competitie. Dit artikel duikt in de halve finales van de Olympische Spelen door de jaren heen, met speciale aandacht voor de prestaties van Nederlandse teams en enkele van de meest iconische wedstrijden.
De Nederlandse Waterpolo Heren: Een Glorieus Verleden
De Nederlandse waterpolomannen hebben een lange traditie op de Olympische Spelen. In 1948 en 1976 werden zelfs bronzen medailles veroverd. Echter, na het uiteenvallen van Joegoslavië in de jaren negentig, werd de wereldtop breder met de opkomst van Servië, Kroatië en Montenegro. Dit maakte het voor Nederland, een subtopper, moeilijker om zich te plaatsen voor de Spelen. De laatste deelname was in Sydney 2000. Vier jaar geleden waren ze er dichtbij, maar Frankrijk was na strafballen te sterk in de allesbeslissende kwalificatiewedstrijd.
In februari streden de Nederlandse waterpoloërs in Zwemcentrum Rotterdam om de laatste tickets voor de Olympische Spelen van Tokio. Het team, gecoacht door Harry van der Meer, begon het toernooi met een wedstrijd tegen Duitsland, gevolgd door groepsduels tegen Kroatië, Roemenië, Frankrijk en Rusland. De andere poule bestond uit Griekenland, Montenegro, Brazilië, Canada, Georgië en Turkije. De beste vier landen van elke poule plaatsten zich voor de kwartfinales.
De Nederlandse Waterpolo Dames: Van Teleurstelling naar Goud
De Nederlandse waterpolovrouwen beleefden in Sydney 2000 een memorabel, maar uiteindelijk teleurstellend Olympisch toernooi. Ze voelden het brons van Pieter van den Hoogenband, maar grepen er net naast in de kleine finale tegen Rusland (3-4). Na de domper in de halve finale tegen de Verenigde Staten (5-6), waarin ze een voorsprong niet wisten vast te houden, was de teleurstelling groot.
Het duel om het brons was de laatste wedstrijd van een gouden generatie die alles had gewonnen wat er te winnen viel, behalve de Olympische Spelen. Elf van de dertien speelsters namen afscheid van het internationale waterpolo met een vierde plaats, een "enorme teleurstelling". Danielle de Bruijn en Heleen Peerenboom waren de uitzonderingen. De Bruijn kreeg acht jaar later haar ultieme revanche door goud te winnen in Beijing, samen met de teruggekeerde Gillian van den Berg.
Lees ook: Waterpolo voor studenten in Maastricht
Bondscoach Jan Mensink stapte op na de Spelen. Hij lag moeilijk bij de speelsters en werd opgevolgd door Paul Metz.
Waterpolo stond in Sydney voor het eerst op het Olympische programma voor vrouwen. Nederland eindigde als derde in de groepsfase na wedstrijden tegen de Verenigde Staten (4-6), Kazachstan (6-8), Australië (5-4), Canada (7-4) en Rusland (6-3). In de halve finale verloren ze van de Verenigde Staten met 6-5, waarna ze in de bronzen finale van Rusland verloren met 4-3.
De "Bloed-in-het-Waterwedstrijd": Hongarije vs. Sovjet-Unie, Melbourne 1956
Een van de meest beladen waterpolowedstrijden in de Olympische geschiedenis vond plaats op 6 december 1956 in Melbourne, tussen Hongarije en de Sovjet-Unie. Deze wedstrijd, bekend als de "Bloed-in-het-Waterwedstrijd", was meer dan alleen een sportieve confrontatie; het was een uiting van politieke spanningen en nationale trots.
Enkele weken voor de Spelen vielen tanks van het Warschaupact Hongarije binnen om een einde te maken aan de democratische aspiraties van de Hongaren. Het Hongaarse waterpoloteam zat geïsoleerd in een trainingskamp, verscheurd door angst en twijfel. In Melbourne begrepen de sporters pas echt wat er in hun land was gebeurd.
Ondanks de bizarre voorbereiding plaatste Hongarije zich voor de halve finales, waar ze de Sovjet-Unie troffen. De wedstrijd was snoeihard en de Hongaren deelden flink uit. Hongarije nam een 4-0 voorsprong en de wedstrijd escaleerde toen Ervin Zádor, de sterspeler van Hongarije, door Valentin Prokopov werd geslagen. Het beeld van Zádor met bloedend gezicht ging de wereld rond en gaf de wedstrijd zijn bijnaam.
Lees ook: Teams en talenten in het Nederlandse waterpolo
De wedstrijd werd gestaakt en Hongarije won uiteindelijk de finale van Joegoslavië. Na afloop van het toernooi besloten veel Hongaarse spelers niet terug te keren naar hun land. Zádor vertrok naar Amerika, waar hij zwemtrainer werd.
Recente Olympische Waterpolo Halve Finales
In recentere Spelen hebben de Nederlandse waterpolosters ook gestreden om de felbegeerde finaleplaats. In de Olympische Spelen van [Jaar invullen] bereikten ze de halve finale, waar ze na een spannende wedstrijd en een verloren strafworpenserie tegen Spanje net de finale misten. Ondanks een achterstand van 10-5 kwamen ze terug tot een gelijke stand van 14-14, maar de strafworpen beslisten anders.
In de kwartfinale versloegen de Nederlandse waterpolosters Italië met 11-8, waarmee ze voor het eerst sinds 2008 de halve finales bereikten.
Lees ook: Waterpolo en zwemmen bij ZV De Ham
tags: #waterpolo #halve #finale #olympische #spelen #geschiedenis