De Dominicaanse Republiek, een land met een rijke en complexe geschiedenis, heeft ook in de voetbalwereld een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Van een trage start tot een groeiende populariteit en recente successen, het nationale voetbalelftal van de Dominicaanse Republiek, bijgenaamd Los Quisqueyanos, heeft een opmerkelijke reis afgelegd.
Vroege Geschiedenis en Kolonisatie
Om de context van de Dominicaanse Republiek te begrijpen, is het belangrijk om terug te gaan naar de oorsprong van het eiland Hispaniola, dat het deelt met Haïti. De eerste bewoners van het eiland waren de Ciboney, een volk verwant aan de Arawakken. Later arriveerden de Taíno, een meer ontwikkeld Arawakkenvolk, die zich vestigden en aan landbouw deden.
In 1492 ontdekte Christoffel Columbus het eiland en noemde het Hispaniola, oftewel "Klein Spanje". De Spaanse kolonisatie begon in 1493, waarbij goudmijnen en suikerrietplantages werden ontwikkeld. De inheemse bevolking werd gedwongen tot slavernij, wat leidde tot een dramatische afname van hun aantal. In 1533 werd de slavernij van de indianen afgeschaft, maar de import van Afrikaanse slaven nam toe om de groeiende suikerproductie te ondersteunen.
In de 17e eeuw kreeg Spanje concurrentie van andere Europese mogendheden, waaronder Frankrijk. In 1697 werd het westelijk deel van Hispaniola officieel Frans koloniaal gebied, bekend als Saint-Domingue. Terwijl de Spaanse economie in Santo Domingo stagneerde, floreerde de Franse economie dankzij de suikerproductie, die afhankelijk was van een groot aantal slaven.
Onafhankelijkheid en Instabiliteit
De misstanden onder de slaven in Saint-Domingue leidden tot een opstand onder leiding van Toussaint l'Ouverture in 1791. In 1804 riep Jean-Jacques Dessalines de onafhankelijkheid uit van Haïti, de eerste volledig onafhankelijke zwarte staat ter wereld. Het Spaanse deel van Hispaniola werd ook onrustig, en in 1821 riepen de mulatten de onafhankelijkheid uit en zochten de hulp van Simón Bolívar. In 1822 annexeerde Haïti het Spaanse deel van het eiland.
Lees ook: Wat maakt een voetbalelftal het beste ooit?
In 1844 werd de Dominicaanse Republiek onafhankelijk verklaard onder leiding van Juan Pablo Duarte, Francisco del Rosario Sánchez en Ramón Matías Mella. Pedro Santana werd de eerste president, maar de Haïtiaanse dreiging bleef bestaan. In 1860 riep Santana de hulp in van Spanje, waardoor de Dominicaanse Republiek weer een Spaanse provincie werd. In 1865 verdreven de Dominicanen de Spanjaarden opnieuw en werd het land weer onafhankelijk.
Amerikaanse Invloed en de Trujillo-dictatuur
Onder president Buenaventura Báez zocht de Dominicaanse Republiek aansluiting bij de Verenigde Staten, wat resulteerde in toenemende Amerikaanse invloed op de binnenlandse politiek. In 1905 plaatsten de Amerikanen de Dominicaanse Republiek onder curatele door de buitenlandse handel en betalingen over te nemen. In 1916 namen de Amerikanen de macht volledig over en bleven tot 1924, waarbij ze de economie, het onderwijs, de gezondheidszorg en de infrastructuur verbeterden.
In 1930 kwam Rafael Leónidas Trujillo Molina aan de macht door middel van gemanipuleerde verkiezingen. Trujillo vestigde een meedogenloze dictatuur, waarin hij zichzelf verheerlijkte en verrijkte ten koste van het land. Repressie, marteling en censuur heersten, en de Haïtianen werden zwaar onderdrukt. In 1937 vond er zelfs een genocide plaats, waarbij tienduizenden Haïtianen werden vermoord.
De Eerste Interland en Moeizame Start
De Dominicaanse Republiek werd in 1844 onafhankelijk van Haïti, maar het duurde tot 1967 voordat het land zijn eerste officiële interland speelde. Deze wedstrijd eindigde in een pijnlijke 0-8 nederlaag tegen Haïti, wat geen veelbelovende start was voor het nationale team. In 2008 leed het land zijn grootste nederlaag ooit, een 9-0 verlies tegen Trinidad & Tobago.
Kort na deze vernedering bereikte de Dominicaanse Republiek zijn laagste punt op de FIFA-ranking, met een 189e plaats. Het team had moeite om zich te kwalificeren voor internationale toernooien en leek vast te zitten in de onderste regionen van het voetbal.
Lees ook: Rode Kaarten en Voetbalregels Uitgelegd
Een Nieuwe Generatie en Hoop
Ondanks de moeilijke beginjaren is het voetbal in de Dominicaanse Republiek de afgelopen jaren steeds populairder geworden. Er is meer geïnvesteerd in de ontwikkeling van jonge talenten en de infrastructuur is verbeterd. Dit heeft geleid tot een nieuwe generatie spelers die de potentie hebben om het nationale team naar een hoger niveau te tillen.
Net als Suriname heeft de Dominicaanse Republiek de afgelopen jaren geprofiteerd van het aantrekken van spelers met Dominicaanse roots die in het buitenland zijn geboren en getogen. Deze spelers, vaak met ervaring in Europese competities, hebben de kwaliteit van het team aanzienlijk verbeterd.
Debuut op de Gold Cup en Recente Successen
In 2024 schreef de Dominicaanse Republiek geschiedenis door zich voor het eerst te kwalificeren voor de CONCACAF Gold Cup, het belangrijkste voetbaltoernooi voor landen in Noord- en Midden-Amerika en het Caribisch gebied. Dit was een belangrijke mijlpaal voor het land en een bewijs van de vooruitgang die het voetbal heeft doorgemaakt.
Onder leiding van de Argentijnse coach Marcelo Neveleff heeft het team indruk gemaakt met zijn veerkracht en vastberadenheid. Voorafgaand aan de Gold Cup was de Dominicaanse Republiek een moeilijk te kloppen ploeg gebleken, met een reeks van tien wedstrijden waarin negen keer werd gewonnen en eenmaal gelijkgespeeld.
Hoewel de eerste wedstrijd van de Gold Cup met 3-2 verloren ging tegen Mexico, liet de Dominicaanse Republiek zien dat het in staat is om te concurreren met de toplanden in de regio. Het team heeft bewezen dat het niet langer een underdog is en dat het in staat is om verrassingen te veroorzaken.
Lees ook: Een diepgaande blik op de prestaties van het Moldavisch voetbalelftal door de jaren heen.
Spelers om in de Gaten te Houden
Door het ontbreken van oud-Real Madrid-aanvaller Mariano Díaz zijn er twee sterren bij de Dominicaanse Republiek: Pablo Rosario en Junior Firpo. Bij elkaar goed voor slechts vijftien interlands, wat veel zegt over het late naturaliseren van beide spelers van 28 jaar. Oud-Barça-back Firpo miste de eerste twee Gold Cup-duels door een blessure en werd toen op links vervangen door Noah Dollenmayer, die de voorkeur kreeg boven de geboren Amsterdammer Juan Familia-Castillo. Met de in Arnhem geboren Jimmy Kasparos heeft Neveleff nog een ‘Nederlander’ tot zijn beschikking.
- Junior Firpo: Een verdediger met ervaring in de Spaanse La Liga, Firpo brengt kwaliteit en leiderschap naar de Dominicaanse defensie.
- Pablo Rosario: Een middenvelder met een sterke pass en een goed spelinzicht, Rosario is een belangrijke schakel in het Dominicaanse middenveld.
Toekomstperspectief
Het debuut op de Gold Cup is een belangrijke stap voorwaarts voor het voetbal in de Dominicaanse Republiek. Het land heeft nu de kans om zich te meten met de beste teams in de regio en waardevolle ervaring op te doen. Met een groeiende populariteit van het voetbal, een nieuwe generatie talentvolle spelers en een ambitieuze coach, heeft de Dominicaanse Republiek een veelbelovende toekomst voor zich.
Hoewel de weg naar de top nog lang is, heeft de Dominicaanse Republiek laten zien dat het in staat is om te groeien en te verbeteren. Met de juiste investeringen en een focus op de ontwikkeling van jonge talenten, kan het land in de toekomst wellicht een belangrijke rol spelen in het Caribische en Midden-Amerikaanse voetbal.
tags: #voetbalelftal #van #de #dominicaanse #republiek #geschiedenis