De voetbalgeschiedenis van Nieuw-Dijk is rijk en gevarieerd, met verhalen over lokale clubs, memorabele toernooien en de passie van de gemeenschap. Van de worstelingen en triomfen van 't Peeske tot de successen van de Sprinkhanen, het voetbal heeft een belangrijke rol gespeeld in het leven van de inwoners van Nieuw-Dijk.
De Vroege Jaren van 't Peeske: Een Moeizame Start
Net als in de vroege jaren vijftig en zestig, kende 't Peeske een moeizame start van de jaren zeventig. Het bestuur had opnieuw gekozen voor een radicale verjonging van het team, wat echter iets te ver doorgevoerd was. In het seizoen 1970-1971 sloot 't Peeske de eerste competitiehelft af met slechts drie behaalde wedstrijdpunten. Net als in het begin van de jaren zestig, doemde het degradatiemonster weer op.
Dankzij de terugkeer van de ervaren spelers Corrie Franken en Gerrit Nas, wist 't Peeske 1 aan het einde van de competitie een beslissingswedstrijd tegen Ulftse Boys af te dwingen om degradatie te voorkomen. Deze cruciale wedstrijd werd gespeeld op 2e Pinksterdag, 31 mei 1971, op het M.V.R.-terrein in 's-Heerenberg. Een fraaie kopbal van Gerrit Maas en een doelpunt van Hans Tomassen in de laatste minuut bezorgden 't Peeske een 2-1 overwinning, waardoor de club haar plaats in de eerste klas G.V.B. wist te behouden.
De Invloed van Herr Thoma en de Weg naar de Hoofdklasse
De matige resultaten van het voorgaande seizoen waren voor het bestuur aanleiding om de trainer te vervangen. De nieuwe oefenmeester, Herr Thoma, maakte in eerste instantie wellicht een verrassende indruk door zijn corpulentie. Echter, deze verbazing veranderde al snel in bewondering en ontzag, mede door de bijzonder variabele oefenstof die hij introduceerde. De spelers moesten bijvoorbeeld zakken gevuld met metselzand naar de overkant van het veld sjouwen en weer terug, een oefening die hen tot het uiterste dreef.
Ondanks deze noeste arbeid kwam het eerste elftal niet verder dan een vierde plaats op de eindrangschikking. Het seizoen 1972-1973 was een erg spannend seizoen. Door de invoering van de Hoofdklasse afd. Gelderland zou promotie naar deze klasse mogelijk zijn.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
In het seizoen 1973-1974 zouden de twee hoogst geëindigde teams naar de Hoofdklasse promoveren. 't Peeske startte overrompelend en was na acht gespeelde wedstrijden nog steeds ongeslagen met veertien wedstrijdpunten. Met nog één wedstrijd te spelen tegen Ratum kon het eerste elftal zich herfstkampioen noemen, mits er gewonnen werd.
Het bestuur besloot de reis naar Ratum een vrolijk tintje te geven. Het dameselftal, dat die middag eveneens tegen Ratum moest aantreden, was ook van de partij. Een bus vol spelers, speelsters, bestuursleden en hun partners vertrok richting Lievelde om in restaurant "Erve Kots" te lunchen. Na erwtensoep met worst en koffie met "pillewegge" werd een pittige wandeling gemaakt ter voorbereiding op de wedstrijd. De spelers vonden deze voorbereiding uitstekend, maar het voetbalresultaat was teleurstellend. 's Middags werd namelijk met 2-1 verloren van Ratum, waardoor St. Joris herfstkampioen werd.
Ondanks deze misstap eindigde het eerste elftal aan het einde van de competitie op de tweede plaats achter St. Joris en promoveerde naar de Hoofdklasse afd. Gelderland.
De Teleurstelling in de Hoofdklasse en de Terugkeer naar Succes
De vreugde over de promotie was helaas van korte duur. Een aantal jeugdspelers hadden de plaats ingenomen van enkele oudere voetballers en met een jong elftal maakte 't Peeske in 1974 haar entree in de Hoofdklasse. De resultaten bleven echter uit. Vooral het gebrek aan routine en een "afmaker" zorgden ervoor dat menige wedstrijd, vaak met minimaal verschil, onverdiend werd verloren. De degradatie kon niet meer ontweken worden. Aan het slot van de competitie waren met pijn en moeite slechts vijftien wedstrijdpunten bij elkaar gesprokkeld, wat niet voldoende was. Het eerste elftal moest het seizoen daarop wederom in de oude vertrouwde eerste klas G.V.B. aantreden.
De ervaring opgedaan in de Hoofdklasse en de wetenschap dat opnieuw een lichting talentrijke jeugd haar opwachting maakte, was aanleiding voor de Beekse hoofdmacht om het verloren gegane terrein weer snel in te halen. De Beekse ploeg startte de competitie 1975-1976 namelijk overweldigend. Eind november 1975 was 't Peeske de enige amateurvoetbalclub in Oost-Gelderland die de eerste competitiefase schadevrij was doorgekomen. Onder de bekwame leiding van trainer-speler Theo Verheij uit Doesburg, alsmede dankzij de voetbaltactische adviezen van Nol Zweden, behaalde de ploeg uit de eerste tien wedstrijden alle twintig punten.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
Ook in het verdere verloop van de competitie bleef 't Peeske 1 hoegenaamd onstuitbaar. Slechts enkele verliespunten moesten geaccepteerd worden. Op 4 april 1976 werd 't Peeske dan ook met grote overmacht kampioen, doordat de naaste concurrent (Ratum) verloor en de "Oranje-witten" die middag Bredevoort met 7-0 naar huis joegen. 't Peeske 1 had hiermee bewezen dat de degradatie in het voorgaande seizoen slechts een vergissing was geweest. In het seizoen 1976-1977 handhaafde het Beekse team zich goed in de Hoofdklasse.
Een Nieuw Sportcomplex en Promotie naar de K.N.V.B.
Ten aanzien van het veldenprobleem ging voor de voetbalvereniging een reeds jaren lang gekoesterde wens in vervulling. Na een verblijf van zestien jaren op het sportveld aan de St. Op 21 augustus 1977 werd het nieuwe sportcomplex officieel in gebruik genomen. Het betrekken van het nieuwe complex zal beslist hebben bijgedragen tot de grote doorbraak die 't Peeske in haar eerste seizoen op "de Kolkstede" verwezenlijkte. Onder leiding van de nieuwe oefenmeester, Harrie van Aalst uit Giesbeek, promoveerde 't Peeske naar de 4e klas K.N.V.B.
Het gehele seizoen was met volle inzet getraind en gevoetbald voor een plaats bij de bovenste drie, die in aanmerking zouden komen voor promotie. Op 16 april 1978 werd de droom werkelijkheid. Doordat die middag, dankzij een grandioos afstandsschot van Fons Keurntjes en doelpunten van Harrie Hansen en Jos Jansen, Winterswijk met 3-1 werd verslagen, stelde de Beekse elf de derde plaats en daarmee de promotie naar de vierde klas K.N.V.B. veilig.
Het Jubileumseizoen en de Uitdagingen in de Vierde Klas
Het "Jubileumseizoen" 1978-1979 werd 't Peeske 1 ingedeeld in de vierde klas D van de K.N.V.B. Op dinsdag 25 juli 1978 hervatte een door vakanties nog niet voltallige Peeske selectie de training op "de Kolkstede". Het bestuur had inmiddels, naast de bekercompetitiewedstrijden, gezorgd voor een interessant oefenprogramma. Ook het C-elftal van Feijenoord, getraind en gecoacht door oud Peeske speler Clemens Westerhof, dat haar trainingskamp in de Beekse bossen had opgeslagen, was bereid een oefenwedstrijd tegen het 1e elftal te spelen.
Op 4 augustus 1978 trad het nauwelijks getrainde 't Peeske 1, op haar eigen sportpark, aan tegen de Rotterdamse profclub. Nadat de spitsspeler van Feijenoord voor 1-0 had gezorgd, was het Frank Stienissen die 't Peeske in de slotfase van de eerste helft op gelijke hoogte bracht (1-1). Het gebrek aan conditie brak 't Peeske echter op en het werd steeds meer onder druk gezet. Het duurde echter tot ongeveer twintig minuten voor het eindsignaal voordat de handige rechtsbuiten van Feijenoord het winnende doelpunt kon scoren. Verder dan deze treffer kwam Feijenoord echter niet en de eindstand bleef dan ook 2-1.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Na deze uitstekende prestatie wachtte 't Peeske 1 de bekercompetitie. Bijzonder gemakkelijk en met bij vlagen uitstekend voetbal, eindigde het eerste elftal door overwinningen op respectievelijk: Arnhemse Boys (derde klas K.N.V.B.) 5-0; Rijnland (vierde klas K.N.V.B.) 4-0; Worth Rheden (vierde klas K.N. V.B.) 0-3; en een gelijk spel tegen Velpse Boys (derde klas K.N.V.B.) 2-2, boven aan in de eerste ronde voor de K.N.V.B.-beker. Enige tijd later moest 't Peeske in Doetinchem (2e klas K.N.V.B.) echter haar meerdere erkennen. De thuiswedstrijd werd met 3-0 verloren.
Gesterkt door de bijzonder goede bekerresultaten kon dan ook met een gerust hart de eerste competitiewedstrijd tegemoet gezien worden. Het pakte echter geheel anders uit. De competitie werd namelijk bijzonder zwak begonnen. Enigszins overmoedig geworden door de resultaten, behaald in het oefenprogramma, meenden de eerste elftal spelers de competitieduels ook wel eventjes te zullen klaren. De eerste drie competitieduels werden op rij verloren. De uitwedstrijd tegen O.A.B. uit Arnhem bracht de grote ommekeer. In Arnhem won het 1e met 3-2. Maar liefst vijftien achtereenvolgende wedstrijden bleef 't Peeske 1 hierna ongeslagen.
Met nog vier wedstrijden te spelen en twee punten achter koploper Sportclub Doesburg, moest 't Peeske 1 op 6 mei 1979 aantreden tegen deze ploeg. Ook de koploper moest, op eigen terrein, een punt laten aan een bijzonder goed en geconcentreerd spelend 't Peeske en mocht achteraf zelfs van geluk spreken, dat het bij een gelijkspel (1 -1) bleef. Uitgerekend tegen nabuur M.V.R. dat in degradatienood verkeerde werd de daaropvolgende wedstrijd geheel onnodig, met 2-0 verloren. Ook in de voorlaatste wedstrijd tegen G.S. V. '38 (Giesbeek) kon 't Peeske1 het niet tot een overwinning brengen. Deze wedstrijd eindigde in een uiterst magere 1-1.
Doordat de concurrentie in de slotfase van de competitie eveneens verliespunten moest incasseren, bleef de beslissing wie zich uiteindelijk kampioen zou mogen noemen uit tot de laatste wedstrijd. Sportclub Doesburg en Sportclub Oosterbeek maakten echter geen fout. Doordat het laatste competitieduel tegen VIOD winnend kon worden afgesloten (2-1), eindigde 't Peeske 1 toch nog verdienstelijk op de derde plaats van de eindranglijst. Sportclub Doesburg werd uiteindelijk kampioen en promoveerde naar de derde klas K.N.V.B.
Successen in de Lagere Elftallen en de Toekomst
Met het behalen van deze derde plaats kan 't Peeske terug zien op een bijzonder succesvol seizoen. En niet alleen voor wat het eerste elftal betreft, want in de lagere elftallen kon het Peeske bestuur maar liefst drie teams gelukwensen met het behalen van het kampioenschap. Respectievelijk het tweede, vierde en zevende elftal konden het seizoen 1978-1979 besluiten met een eerste plaats op de ranglijst. Jonge krachten zijn er voldoende aanwezig die er voor zullen zorgen dat de behaalde successen behouden zullen blijven en worden verbeterd.
Met het behalen van een plaats in de K.N.V.B. in 1978, gevolgd door de successen van onze elftallen in het afgelopen seizoen, heeft de voetbalvereniging 't Peeske een mijlpaal in haar geschiedenis bereikt. We moeten bij deze prestatie echter niet blijven stilstaan. Want Ceasar zei de reeds: âMoeilijker dan te veroveren is te houden wat men verovert heeftâ. Er zullen beslist tegenslagen komen, maar tegenslagen maken een strijder sterk en zonder moeite krijgen we wat de moeite niet waard is.
Andere Voetbalinitiatieven in Nieuw-Dijk: De Sprinkhanen en Meer
Naast de prestaties van 't Peeske, zijn er ook andere voetbalinitiatieven in Nieuw-Dijk die de aandacht verdienen. De Sprinkhanen zijn een bekende naam in de lokale voetbalwereld, met een rijke geschiedenis en een betrokken gemeenschap.
De Sprinkhanen uit Nieuw-Dijk werden in het verleden kampioen. Daarnaast zijn er diverse toernooien en evenementen die in Nieuw-Dijk worden georganiseerd, zoals het Sprinkhanen dart Toernooi en het Beach Volleybaltoernooi op Koningsdag. Deze activiteiten dragen bij aan de levendigheid en de sportieve sfeer in het dorp.
Ook wordt er aandacht besteed aan de jeugd, met gratis sport- en spelactiviteiten voor kinderen van 4 tot 12 jaar. Dit initiatief heeft als doel om jonge kinderen op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met sport en spel.
Victoria uit Babberich: Een Terugblik op het Verleden
Hoewel niet direct gerelateerd aan Nieuw-Dijk, is het interessant om een blik te werpen op de voetbalgeschiedenis van het naburige Babberich en de club Victoria. In de jaren dertig kende Victoria hoogte- en dieptepunten, met sportieve successen, maar ook met disciplinaire problemen.
In 1937 werd Victoria kampioen na een indrukwekkende reeks gewonnen wedstrijden. De club had de ambitie om door te stoten naar de eerste klas, maar het is niet duidelijk of dit gelukt is.
De Legacy van Virgil van Dijk en de Toekomst van het Jeugdvoetbal
Een ander opmerkelijk initiatief is de Virgilâs Legacy Trophy, een internationaal jeugdtoernooi voor U13-teams dat mede wordt georganiseerd door Virgil van Dijk en Willem II. Dit toernooi biedt jonge talenten de kans om zich te meten met de beste clubs ter wereld en om een onvergetelijke ervaring op te doen.
Van Dijk, die zelf de jeugdopleiding van Willem II heeft doorlopen, wil met dit toernooi bijdragen aan de groei van de beste jonge talenten ter wereld. Het evenement is toegankelijk voor publiek en belooft een spektakel te worden voor voetballiefhebbers.
Het SDS Zaalvoetbaltoernooi: Een Traditioneel Evenement in Ede
Tot slot is het SDS zaalvoetbaltoernooi in Ede een evenement dat al jarenlang een begrip is in de regio. Het toernooi staat bekend om zijn goede organisatie, gezellige sfeer en de mogelijkheid om de onderlinge contacten aan te halen.
Hoewel het niveau van het zaalvoetbal in de loop der jaren is veranderd, blijft het toernooi populair bij zowel spelers als toeschouwers. Het is een sportief uitje, een nieuwjaarsreceptie en een reünie in één.
tags: #toernooi #Nieuw #Dijk #geschiedenis