Honkbal, een sport doordrenkt van traditie en strategie, fascineert fans wereldwijd. Van de krachtige slagen die homeruns opleveren tot de tactische duels tussen pitchers en slagmensen, honkbal biedt een rijkdom aan interessante aspecten. Dit artikel duikt in de wereld van honkbal, met een focus op de snelste worpen, recordbrekende prestaties, de wetenschap achter de worptechniek en de controverses die de sport soms teisteren.
De Magie van de Homerun en de Zeldzaamheid van de Cycle
Maxime van Dalen, spelend voor Sparks Haarlem, leverde een opmerkelijke prestatie door 'for-the-cycle' te slaan in een wedstrijd tegen Amsterdam Pirates. Dit betekent dat ze een éénhonkslag, tweehonkslag, driehonkslag en homerun sloeg in dezelfde wedstrijd. Een 'cycle' is zeldzaam in zowel softbal als honkbal, en zelfs vier honkslagen in één wedstrijd zijn al bijzonder. Van Dalen sloeg met haar prestatie vijf punten binnen voor Sparks Haarlem, dat met 2-9 te sterk was voor Amsterdam Pirates.
Haar team, Sparks Haarlem, was in de tweede wedstrijd wederom te sterk en won met 3-13 in vier innings.
Het slaan van een 'cycle' is uniek, en zelfs het slaan van vier honkslagen in één wedstrijd is bijzonder. Zo is Maxime van Dalen de eerste speelster van Sparks Haarlem met vier hits sinds Chantal Versluis er in 2017 vijf liet noteren. Vorig seizoen lukte het acht speelsters om vier honkslagen in één duel te slaan, maar daaronder niemand van Sparks Haarlem. Daarvan kwam Jessie van Aalst (Olympia Haarlem) het dichtst bij een ‘cycle’, maar zij miste alleen de driehonkslag. In de tweede wedstrijd had Sparks Haarlem aan vier innings genoeg om met 3-13 te winnen. De aanvallende hoogtepunten in dit duel waren een driehonkslag van Denice van Dijk (3-uit-3) en een homerun van Ismay Poot.
Het record voor de meeste homeruns in een enkel seizoen werd gevestigd door Barry Bonds in 2001, met 73 homeruns.
Lees ook: Wie zijn de snelste voetballers?
De Snelste Worp Ooit: Aroldis Chapman's Record
In de honkbalwereld is de snelheid van een worp een cruciale factor. Aroldis Chapman staat bekend om zijn ongelooflijke snelheid en heeft het record voor de snelste worp ooit geregistreerd in de honkbalgeschiedenis. In 2010 gooide hij een fastball van maar liefst 105,1 mph (169,1 km/h). Deze prestatie heeft hem een legendarische status gegeven onder honkbalfans.
Chapman baarde opzien met het gooien van een 105 mph fastball, de hoogste snelheid die ooit was gemeten. Vanwege zijn striemende fastballs werd Chapman's optreden en 'postseason'-debuut met veel belangstelling tegemoet gezien.
De Wetenschap Achter de Worp: Onderzoek naar de Techniek van Rick van den Hurk
De Vrije Universiteit en de TU Delft hebben recent onderzoek gedaan naar de worptechniek van Rick van den Hurk, een bekende Nederlandse honkbalspeler. Onderzoekers plakten 25 lichtgevende markers op zijn lichaam om zijn bewegingen te analyseren. Van den Hurk, die al voor verschillende Major League Baseball-teams in de VS heeft gespeeld en onder contract staat bij de Fukuoka SoftBank Hawks in Japan, staat bekend om zijn snelle worpen.
De onderzoekers probeerden te achterhalen waar Van den Hurk zijn vermogen vandaan haalt en hoe hij dit opbouwt. Het werpen van een bal met hoge snelheid is een enorme belasting voor spieren, pezen en gewrichten. Topsporters opereren vaak op 98% van hun maximum, wat het risico op blessures vergroot. Vermoeidheid en kleine blessures kunnen leiden tot compensatiegedrag, waardoor andere lichaamsdelen overbelast raken.
Veeger: ‘We zien regelmatig dat na een elleboogblessure problemen met de schouder ontstaan. Blijkbaar gaat zo’n werper net een beetje anders gooien.’ Sowieso zijn elleboog en schouder de twee zwakke plekken van de pitcher.
Lees ook: Overzicht snelste voetballers
De draaiing van de schouder is snel; bij Van den Hurk werd hoekdraaiingen tot 9000 ° per seconde gemeten. Doordat de ideale worp een opslingering is van achtereenvolgende lichaamsdelen, is ook de timing extreem belangrijk; met name die van het draaien van de romp ten opzichte van het bekken. Eerst draait het bekken en zo’n 0,03 s later de romp. Met het blote oog is dat verschil bijna niet waar te nemen.
Het onderzoek maakte deel uit van project FASTBALL, in samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond. Het doel is om bij te dragen aan het opleiden van meer pitchers die de bal met 90 mijl per uur (ongeveer 145 km/h) kunnen werpen.
Strategie en Tactiek: Het Belang van Sign Stealing
Binnen het honkbal speelt strategie een belangrijke rol. Een van de aspecten die hierbij komt kijken is "sign stealing" (het stelen van signalen). Teams proberen vaak de tekeningen van de tegenstander te ontcijferen, zoals het signaal van een pitcher over welke worp hij gaat gooien. Het decoderen van tekens - sign stealing - is legaal als spelers het met hun ogen doen. Een camera erbij gebruiken niet.
Het verhaal van de Houston Astros in 2017 illustreert de complexiteit en controverses rond dit onderwerp.
De Houston Astros Scandal: Een Donkere Bladzijde in de Honkbalgeschiedenis
In 2017 won de Amerikaanse honkbalclub Houston Astros de World Series. Later bleek dat de club op illegale wijze signalen van de tegenstander had gestolen. Dit deden ze door met een videocamera de geheime tekens te filmen die de catcher van de tegenstander aan zijn pitcher gaf. De informatie werd vervolgens doorgegeven aan de slagman via klappen op een vuilnisbak.
Lees ook: Snelheid, Kracht en Techniek in Volleybal
Na onthullingen door Mike Fiers, een voormalige pitcher van de Astros, deed de Major League Baseball (MLB) onderzoek naar de zaak. Het onderzoek leidde tot het ontslag van coach A.J. Hinch, general manager Jeff Luhnow, voormalige Astros-coach Alex Cora en ex-speler Carlos Beltrán.
Een 54-jarige webdeveloper en Astros-fan, Tony Adams, creëerde een app om de videobeelden van alle pitches van de Astros in thuiswedstrijden in 2017 op een rij te zetten. Hij analyseerde het geluid van de videobeelden en controleerde handmatig de geluidspieken, de vermoedelijke klappen op de vuilnisbak. Adams luisterde naar het geluid van 8.274 honkbalpitches en zette de resultaten op een site genaamd SignStealingScandal.com.
Adams wilde precies weten wie er meededen aan het bedrog en hoe vaak het gebeurde. Hij wilde niet dat de discussie werd gevoerd op basis van geruchten. Hij vond dat de waarheid belangrijk was en dat de Major League en de Astros dit niet moesten vergeten.
Data-analisten hebben de data van Adams gebruikt om te analyseren of de Astros daadwerkelijk voordeel hebben gehad van het bedrog. De resultaten zijn echter niet eenduidig. Sommige analyses suggereren dat het nettoresultaat van het bedrog nihil was, terwijl anderen aantonen dat sommige spelers er wel degelijk van hebben geprofiteerd.
Ondanks de controverse blijft Adams fan van de Astros, al is het met iets minder enthousiasme. Hij is bezorgd over mogelijke wraakacties van pitchers van andere teams tegen spelers van de Astros.
De Langste Wedstrijd: Een Uithoudingsproef
Naast records op het gebied van snelheid en kracht, kent honkbal ook records op het gebied van uithoudingsvermogen. De langste honkbalwedstrijd in de Major League Baseball-geschiedenis werd in 1984 gespeeld tussen de Chicago White Sox en de Milwaukee Brewers.
In Nederland vond er op 6 mei 2006 een bizarre, meer dan vier uur durende wedstrijd plaats waarin Mr. Cocker HCAW met 19-17 won van Konica Minolta Pioniers. De overwinning was de zevende op rij voor de Bussumers sinds de start van het seizoen en dat is de beste competitiestart ooit in de clubgeschiedenis. De wedstrijd duurde vier uur en vier minuten, waardoor het de tweede langste negen-inning wedstrijd in de geschiedenis werd.
Naast het spelen van de bijna langste 9-inning wedstrijd in de geschiedenis zijn er mogelijk nog meer records, zoals het totaal van 36 gescoorde punten en 38 honkslagen of the tien werpers, die de twee ploegen samen gebruikten.
Honkbal in de Populaire Cultuur en de Olympische Spelen
Honkbal heeft een belangrijke plaats in de Amerikaanse popcultuur, met films als "Field of Dreams" en "The Sandlot" die de nostalgie en de magie van het spel vastlegden.
Honkbal was een officiële Olympische sport van 1992 tot 2008. Na 2008 werd het uit het Olympische programma gehaald, maar er zijn nog steeds pogingen om het weer op te nemen.