Nieuw-Zeelands Vrouwenrugbyteam: Triomfen, Traditie en Talent

Het Nieuw-Zeelandse vrouwenrugbyteam, ook wel bekend als de "Black Ferns", is een van de meest succesvolle teams in de geschiedenis van het vrouwenrugby. Met meerdere wereldtitels en olympische medailles hebben ze een reputatie opgebouwd van dominantie, kracht en teamwork. Hun prestaties op het veld worden gecombineerd met een diepe verbinding met hun cultuur, wat tot uiting komt in de indrukwekkende haka die ze uitvoeren voor wedstrijden.

Olympisch Goud in Parijs 2024

Op de Olympische Spelen van Parijs 2024 bevestigde het Nieuw-Zeelandse vrouwenrugbyteam hun status als topfavoriet door hun tweede opeenvolgende gouden medaille in het Rugby Sevens te winnen. In een heroïsche finale in het Stade de France versloegen ze Canada met 19-12. De wedstrijd was spannend, met Canada dat vlak voor rust verrassend op voorsprong kwam. Echter, Nieuw-Zeeland herpakte zich na de pauze en domineerde de tweede helft, waarmee ze hun olympische titel prolongeerden.

De overwinning in Parijs was geen verrassing, gezien de recente prestaties van het team. Ze hadden vier van de zeven Sevens Series in het afgelopen seizoen gewonnen, waardoor ze als duidelijke favoriet naar de Spelen gingen. Ondanks de druk wisten de Black Ferns te presteren en hun dominantie in het vrouwenrugby te bevestigen.

Wedstrijdverloop

De finale begon voortvarend voor Nieuw-Zeeland, met een snelle try van Pouri-Lane na een slimme loopactie van Blyde. De conversie bracht de stand op 7-0. Vlak voor rust verloren de Kiwi's echter even hun controle. Portia Woodman kreeg een gele kaart, en Canada profiteerde optimaal. Daniels scoorde een try na sterk spel van captain Apps, en Corrigan veroverde de bal en zette Canada op een 12-7 voorsprong.

Na rust herpakte Nieuw-Zeeland zich. Blyde liep makkelijk langs drie Canadese speelsters en scoorde een try, waarna de conversie de stand op 14-12 bracht. Twee minuten voor tijd speelde Hirini een omschakeling slim uit, waarna Waaka de wedstrijd besliste met een try, eindstand 19-12.

Lees ook: Opkomst van rugby in Papoea-Nieuw-Guinea

Bronzen medaille voor de Verenigde Staten

Eerder op de avond streden de Verenigde Staten en Australië om de bronzen medaille. De wedstrijd eindigde in een sensationele ontknoping. Met nog 90 seconden te gaan scoorde Madisson Levy haar veertiende try van het toernooi, waardoor de Verenigde Staten met 12-7 voor kwamen. Echter, Australië gaf niet op en zette het duel vlak voor tijd op zijn kop. Sedrick brak door de Australische verdediging en liep in vrijheid naar 12-12. Ze besliste de wedstrijd vervolgens via een conversie op 14-12.

De Haka: Meer dan een Dans

Een belangrijk onderdeel van de identiteit van het Nieuw-Zeelandse vrouwenrugbyteam is de haka. Na de medaille-uitreiking in Parijs voerden de dames vanzelfsprekend een haka uit. De haka is niet zomaar een dans; het is een intens moment dat kracht, trots en eenheid oproept bij de Nieuw-Zeelanders.

De haka is een traditie van verhalen en tradities die worden doorgegeven aan verschillende generaties. De oorspronkelijke bewoners, de Maori, hechten er veel waarde aan. De luide kreten, krachtige ogen, uitgestrekte tong en schreeuwen van teksten staan niet op zichzelf.

Iedereen staat het vrij om de rituele dans te doen, zolang het maar respectvol is naar de Maori toe. Hoewel rugby de haka beroemd heeft gemaakt, is dat slechts een klein stukje van de geschiedenis ervan. Het liefst doen ze de haka voor de wedstrijd, om de tegenstander te intimideren en kracht uit zichzelf naar boven te halen. Het is altijd intens, maar vooral om kracht, trots en eenheid uit te stralen.

Rugby in Nieuw-Zeeland: Een Nationale Passie

Rugby is meer dan een sport in Nieuw-Zeeland; het is een nationale passie. Het nationale team, de All Blacks, wordt beschouwd als een van de beste ter wereld. Voor elke wedstrijd voeren ze de haka uit, wat echte Kiwi’s kippenvelmomenten bezorgt.

Lees ook: Complete Gids Rugby Jeugd

Rugby kwam rond 1870 uit Engeland overwaaien en werd zeer enthousiast door de Nieuw-Zeelanders opgepikt. Elke stad heeft wel een enorm rugbystadion waar je zowel nationale als internationale teams kunt zien spelen. De absolute rugbyhelden van het land is het nationale team All Blacks.

De Black Ferns: Meer dan Alleen Rugby

Het succes van het Nieuw-Zeelandse vrouwenrugbyteam is niet alleen te danken aan hun sportieve prestaties, maar ook aan hun sterke teamcultuur en hun verbinding met hun nationale identiteit. Ze zijn rolmodellen voor jonge vrouwen in Nieuw-Zeeland en over de hele wereld.

Het team staat bekend om zijn rituelen en tradities. Nieuwe spelers die geselecteerd worden, krijgen een prachtig zwart boek met daarin de regels van de All Blacks en de namen van spelers die het shirt hebben mogen dragen. De rest van het boek is blanco, klaar om door de nieuwe speler ingevuld te worden. Dit symboliseert de bijdrage die elke speler moet leveren aan het team en de legacy die ze achter willen laten.

Nieuw-Zeeland: Een Land van Sport en Avontuur

Nieuw-Zeeland is een echt sportland en neemt een grote plaats in het leven van veel Kiwi's. Met zoveel ruimte en prachtige natuur is het geen verrassing dat sport zo populair is. De Maori hielden altijd al van hardlopen, kanoën, surfen en worstelen. De Europese kolonisten konden eindelijk allerlei sporten beoefenen die hen in Groot-Brittannië door klassenverschillen waren ontzegd.

Naast rugby zijn andere populaire sporten in Nieuw-Zeeland korfbal, wielrennen, golf, football, tennis en atletiek. Dankzij het vele water dat er in en om Nieuw-Zeeland is te vinden, doen veel Kiwi's ook aan verschillende watersporten. Zo zijn ze dol op zeilen, surfen en vissen.

Lees ook: Van rugby naar media: JayJay Boske

Nieuw-Zeeland staat ook bekend om zijn adventure sports. Queenstown op het Zuidereiland is het walhalla van de extreme sports. Dit is de plek van de eerste grote commerciële bungee jump van 's werelds bekendste bungee jumper AJ Hackett. Een andere door Nieuw-Zeelanders uitgevonden sport is zorbing.

tags: #rugby #vrouwen #Nieuw-Zeeland #team