De Haagse Rugby Club (HRC) is de afgelopen tien jaar diep geraakt door de gewelddadige dood van twee jonge vrouwelijke leden: Ximena Pieterse in 2012 en Renée Barendregt in 2021. Deze gebeurtenissen hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten op de club, de families en vrienden van de slachtoffers. De club worstelt nog steeds met het verlies.
De Moord op Ximena Pieterse
In de nacht van 24 op 25 februari 2012 werd de 15-jarige Ximena Pieterse uit Nootdorp op brute wijze om het leven gebracht in het huis van Stanley A. in de Goudenregenstraat in Den Haag. Ximena was Stanley A. tegengekomen toen ze alleen door de stad liep, waarna hij haar een slaapplek had aangeboden. A. stak haar twintig keer neer terwijl ze lag te slapen, en legde haar lichaam vervolgens buiten op de stoep.
Stanley A. verklaarde dat hij al lange tijd de behoefte had gevoeld om iemand "het leven uit te steken". Toen Ximena alleen in zijn huis was, kon hij zijn impulsen niet langer beheersen. De rechter achtte moord bewezen en veroordeelde hem tot zeven jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. A. had al eerder vijf jaar in jeugd-tbs gezeten voor het neersteken van een willekeurige vrouw.
De ouders van Ximena, Robert en Manuela Pieterse, waren tot eind 2020 betrokken bij rechtszaken en juridische kwesties rondom de dader. In februari 2020 ontvingen ze een brief van het Openbaar Ministerie waarin stond dat A. mogelijk op begeleid verlof zou mogen. Dit nieuws was een schok voor de familie.
Manuela Pieterse vertelde dat ze eind december 2020, net voor een reis door Europa van negentien maanden, te horen kregen dat het begeleid verlof voorlopig niet door zou gaan. Een onafhankelijk team boog zich nog over het dossier. De familie kon toen met een geruster hart vertrekken. Desondanks blijft de maand februari een moeilijke periode voor hen.
Lees ook: Opkomst van rugby in Papoea-Nieuw-Guinea
"Het rare is dat je in de aanloop ernaartoe, dus de weken ervoor, er heel erg mee bezig bent in je hoofd, maar op de dag zelf dan weer wat minder. Tot iemand opeens wat zegt of dat je bijvoorbeeld op 25 februari appjes en belletjes krijgt over Ximena. Ik werd vrijdag heel vroeg wakker en dacht opeens: het is gewoon al tien jaar geleden. Ik vraag me dan wel af waar ze nu geweest zou zijn of hoe ze nu zou zijn. Je leert ermee leven, maar het speelt natuurlijk altijd wel ergens in je hoofd."
Manuela heeft nog steeds contact met vrienden van Ximena. Ze merkt op dat ze vaak aan Ximena denkt wanneer ze ziet wat haar vrienden nu meemaken, zoals het krijgen van relaties, samenwonen, zwanger worden en trouwen. "Dat maak je met Ximena natuurlijk allemaal niet meer mee. Haar vader kan haar niet meer naar het altaar brengen. Dan realiseer je je dat opeens weer."
De Moord op Renée Barendregt
De HRC werd in mei 2021 opnieuw getroffen door een tragedie toen het lichaam van de 23-jarige Renée Barendregt werd gevonden langs de Doorniksestraat in de Scheveningse Bosjes. Ferry T. werd kort daarna aangehouden als verdachte. Uit onderzoek bleek dat Renée met een mes was vermoord en dat het DNA van de verdachte op het mes was gevonden. Justitie stelde vast dat T. Renée in de nacht van haar verdwijning had gedwongen tot ontuchtige handelingen.
Manuela Pieterse reageerde geschokt op het nieuws. "Ik dacht echt, what the fuck, we waren net op reis gegaan. Dat het nichtje van Ximena en haar vriendinnen dit gewoon nog een keer van zo dichtbij mee hebben moeten maken, vind ik echt zo erg. Het tekent je, je neemt het altijd met je mee."
Bonni May, de oom van Ximena en trainer bij de HRC, kon het evenmin bevatten. "En dan ook op zo'n gruwelijke wijze. Dat geloof je toch niet. De kans dat je de Lotto wint is groter. Het was een lid van het rugbyteam dat was opgericht ter nagedachtenis aan Ximena, met de teamnaam Xtreme."
Lees ook: Complete Gids Rugby Jeugd
Om Renée te herdenken, besloot de club om niet meer met rugnummer 14 te spelen, Renées rugnummer. Haar shirt werd opgehangen in het clubgebouw.
Veroordeling van Ferry T.
Ferry T. werd in eerste instantie veroordeeld tot achttien jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging voor de moord op Renée Barendregt. De rechtbank oordeelde dat T. haar had misbruikt, doodgestoken en in brand gestoken. Renée fietste in de nacht van 22 op 23 mei 2021 na een avondje stappen met haar teamgenoten naar huis toen Ferry T. haar van haar fiets trok, misbruikte en doodstak. Vervolgens stak hij haar lichaam in brand.
De rechtbank volgde de conclusies van deskundigen van het Pieter Baan Centrum, die stelden dat T. een gevaar vormt voor de samenleving. De voorzitter van de rechtbank beschreef de laatste momenten van Renées leven als gruwelijk en mensonterend.
T. ging in hoger beroep tegen zijn veroordeling, omdat hij de celstraf te hoog vond. Het gerechtshof oordeelde echter dat de feiten te ernstig waren en bekrachtigde de eerdere veroordeling. Het hof benadrukte dat T. Renée had gestoken om haar te verzwakken en te dwingen tot ontuchtige handelingen, en dat de doodsangst die ze had moeten doorstaan gruwelijk was.
HRC Xtreme: Een Team Ter Nagedachtenis
Het damesteam van de Haagsche Rugby Club, HRC Xtreme, werd tien jaar geleden opgericht na de tragische dood van Ximena. Met een grote X op hun tenue speelt Ximena symbolisch gezien elke wedstrijd mee. De moord op Renée was een nieuwe klap voor het team. De teamleden gaan op hun eigen manier om met dit verlies.
Lees ook: Van rugby naar media: JayJay Boske
Teamgenoot Lies vertelt dat ze lange tijd niet meer in het donker naar buiten durfde. Ze stuurt nog steeds haar live locatie als ze van de rugby naar huis fietst. Hannah vertelt dat de teamleden elkaar de eerste maand na Renées dood elke dag zagen, wat erg fijn was. "Omdat als je elkaar hebt, heb je degenen die er niet meer zijn ook nog. Maar het is heel onwerkelijk en ik denk dat dat bij iedereen nog steeds wel zo is."
De dames van HRC Xtreme zien een witte vlinder op het veld als een teken dat Ximena en Renée erbij zijn. "Die witte vlinder is voor ons allemaal een teken dat er extra mensen met ons meespelen", zegt Lies. "Maar na de wedstrijd is er dan vaak weer een ontlading en huilen we bij elkaar weer uit." Teamlid Do zegt dat de sterke band die ze hebben zich vertaalt naar de wedstrijden: "Als wij als team samenspelen dan kan eigenlijk niemand van ons winnen."
Tijdens belangrijke wedstrijden of op de data van de overlijdens van Ximena en Renée speelt het team altijd met rouwbanden. "Dan weten we altijd, er zijn nog extra mensen bij. Dat is voor ons nog een reden om te spelen. Als wij samen zijn, dan zijn zij er ook", aldus Hannah.
Een Boodschap van Manuela Pieterse
Manuela Pieterse hoopt dat de dood van Ximena niet bepalend is voor de rest van het leven van degenen die haar kenden. Ze hoopt dat de scherpe randjes eraf zijn en dat ze het een plekje hebben kunnen geven. Ze hoopt ook dat mensen hun kinderen niet angstvallig binnen zouden houden door de dood van Ximena. "Ze zag altijd het beste in mensen en niet andersom. Ximena blijft altijd op een bepaalde manier bij ons, zo is ze ook tijdens onze rondreis altijd bij ons geweest."
Verdachte ontkent betrokkenheid, bewijs overweldigend
Hoewel Ferry T. aanvankelijk ontkende zich iets te kunnen herinneren van de moord, was het bewijs tegen hem overweldigend. Verschillende camera's hadden de confrontatie vastgelegd, en zijn DNA werd gevonden op het mes waarmee Renée was vermoord. Tijdens de zitting las T. huilend een verklaring voor waarin hij zei het verschrikkelijk te vinden voor de nabestaanden en vrienden van Barendregt. Hij vermoedde dat alcohol- en drugsgebruik de oorzaak was van zijn geheugenverlies, maar deskundigen vonden geen aanwijzingen voor de mate van geheugenverlies waar T. over sprak.