Hockey is een dynamische en populaire sport in Nederland. Het is een teamsport die kracht, techniek en slim spel combineert. Hoewel hockey geen contactsport is zoals bijvoorbeeld ijshockey, is enig lichamelijk contact onvermijdelijk en toegestaan binnen bepaalde grenzen van de spelregels. Dit artikel behandelt de regels omtrent lichamelijk contact bij hockey en de verschillende spelsituaties waarin dit een rol speelt.
Basisprincipes van de spelregels
De Koninklijke Nederlandse Hockey Bond (KNHB) stelt de spelregels voor hockey in Nederland op, waarbij ze zich laten leiden door de internationale regels van de International Hockey Federation (FIH). Hockey wordt gespeeld door twee teams van elk elf spelers. Het doel is om meer doelpunten te scoren dan de tegenstander door de bal met de platte kant van de stick in het doel van de tegenstander te slaan.
Toegestaan en niet-toegestaan lichamelijk contact
Hoewel hockey geen contactsport is, zijn er situaties waarin lichamelijk contact onvermijdelijk is. Echter, opzettelijk duwen, trekken of onderuit halen van een tegenstander is niet toegestaan en wordt bestraft. Een veelvoorkomende overtreding is "afhouden," waarbij een speler zijn lichaam gebruikt om te voorkomen dat een tegenstander de bal kan afpakken. Hierbij staat de speler met de rug naar de tegenstander en heeft de bal voor zich. Het is belangrijk dat de bal in beweging blijft, anders wordt dit gezien als afhouden. Duwen en trekken, zoals bij voetbal vaak te zien is, is niet toegestaan.
Specifieke spelsituaties en lichamelijk contact
Er zijn diverse spelsituaties waarin lichamelijk contact een rol kan spelen, en de scheidsrechter beoordeelt of dit contact reglementair is.
Bully
Een bully wordt gebruikt om het spel te hervatten na een tijdelijke onderbreking, bijvoorbeeld bij een blessure. Twee spelers, één van elk team, staan tegenover elkaar met de bal tussen hen in. Beide spelers tikken met hun stick op de grond en vervolgens tegen elkaar boven de bal, waarna ze proberen de bal te spelen. Hoewel er fysieke interactie is, is het de bedoeling dat dit gebeurt via de sticks en niet direct via lichamelijk contact.
Lees ook: Boskamp's invloed op Vandaag Inside
Corner (Lange corner en strafcorner)
Bij een lange corner wordt de bal terug in het spel gebracht door het aanvallende team vanaf de 23-meterlijn, nadat de bal over de achterlijn is gegaan en als laatste is aangeraakt door een speler van het verdedigende team. Bij een strafcorner, toegekend na een overtreding van het verdedigende team binnen de cirkel of een opzettelijke overtreding in het 23-metergebied, is er meer potentieel voor fysiek contact. De aanvallende partij speelt de bal vanaf het strafcornerstreepje, en de verdedigers proberen de bal te stoppen. Hierbij kan fysiek contact ontstaan, maar het is belangrijk dat dit contact niet onnodig hard of gevaarlijk is.
Algemene spelsituaties
- Jab: Een jab is een snelle prikbeweging met de stick om de bal van een tegenstander af te pakken. Hoewel dit geen direct lichamelijk contact inhoudt, kan het wel leiden tot een botsing als de timing niet goed is.
- Tackleback: Een tackleback is een verdedigende loopactie om de bal terug te winnen nadat het aanvallende team de bal heeft verloren. Dit vereist snelheid en doorzettingsvermogen, en kan soms leiden tot fysiek contact.
Overtredingen en straffen
De scheidsrechter heeft een cruciale rol bij het handhaven van de regels en het beoordelen van fysiek contact. Overtredingen kunnen worden bestraft met een vrije slag, strafcorner of strafbal, afhankelijk van de ernst van de overtreding en de locatie op het veld.
- Shoot: Een shoot is een situatie waarbij de bal tegen de voet, het been of een ander lichaamsdeel van een speler komt. Afhankelijk van de locatie van de shoot (binnen of buiten de cirkel) kan dit leiden tot een strafcorner, strafbal of vrije slag.
- Neerhalen: Het onreglementair stoppen van een tegenstander door deze onderuit te trekken of te duwen wordt bestraft met een vrije slag, strafcorner of strafbal, afhankelijk van de ernst van de overtreding.
De scheidsrechter kan tijdens hockeywedstrijden overtredingen bestraffen met een strafkaart. Een speler die een groene kaart krijgt, moet 2 speelminuten afkoelen buiten het veld. Bij een gele kaart moet een speler het veld ook verlaten, voor 5 minuten (bij lichtere overtredingen) of 10 minuten (bij zwaardere overtredingen). Een rode kaart is voor een speler die een ernstige overtreding maakt, en betekent dat de speler definitief het veld moet verlaten.
Aansprakelijkheid bij hockey
Hockey is een sport met risico's, en er kunnen situaties ontstaan waarbij aansprakelijkheid een rol speelt. De aansprakelijkheid bij hockey wordt bepaald door een verhoogde aansprakelijkheidsdrempel, wat betekent dat niet elke actie tijdens het spel automatisch leidt tot juridische consequenties. Spelers worden verondersteld een zekere mate van risico te accepteren die gepaard gaat met de normale gang van zaken in het spel. Ernstige overtredingen of gedrag dat duidelijk buiten de normen van het spel valt, zoals opzettelijke en gevaarlijke acties, kunnen wel degelijk leiden tot aansprakelijkheidsclaims.
Voorbeelden van aansprakelijkheid
- Bal tegen hoofd voetganger: Een speelster sloeg een bal over het doel en een hek, waardoor een voetganger een hoofdwond opliep. De rechter achtte de speelster aansprakelijk, omdat zij geen waarschuwing gaf of de oefening stopte bij het zien van de voetganger.
- Geen aansprakelijkheid bij hockeybal tegen hoofd trainer: Een trainer raakte gewond toen een speler een bal sloeg die de trainer op het hoofd trof. De rechtbank oordeelde dat het incident plaatsvond in een sport- en spelsituatie, waardoor een verhoogde aansprakelijkheidsdrempel geldt, en wees de vorderingen van de trainer af.
- Aansprakelijkheid hockeyvereniging door bankje op miniveld: Een hockeyvereniging werd aansprakelijk gesteld voor de schade van een kind dat letsel opliep na een val tegen een bankje op het miniveld. De vereniging had niet geanticipeerd op het onvoorzichtige gedrag van kinderen en had de bankjes buiten de afrastering van het veld moeten plaatsen.
Veiligheid en verantwoordelijkheid
Zowel spelers, coaches als clubs dragen verantwoordelijkheid voor de veiligheid tijdens het hockeyen. Coaches en clubs moeten zorgen voor adequate training, correct gebruik van de uitrusting en het handhaven van de regels. Supporters zijn verantwoordelijk voor hun eigen gedrag en kunnen aansprakelijk worden gesteld voor schade die zij veroorzaken.
Lees ook: Fysiek contact in basketbal
Letselschade en verzekeringen
Letselschade komt bij hockey regelmatig voor, variërend van kneuzingen en schaafwonden tot hoofdletsel en fracturen. Smartengeld kan een rol spelen bij immateriële schade, zoals emotionele pijn en verlies van levensvreugde. Het is essentieel voor zowel individuele spelers als hockeyclubs om goed verzekerd te zijn. De KNHB heeft in samenwerking met Interpolis verzekeringen afgesloten voor haar leden, zoals een aansprakelijkheidsverzekering en een ongevallenverzekering.
Lees ook: Overschrijving Procedure KNVB Stappen
tags: #lichamelijk #contact #bij #hockey