IJshockey is een populaire sport, niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland. Steden als Krefeld en Keulen hebben een rijke ijshockeytraditie. Dit artikel duikt in de wereld van het ijshockey in deze regio, met een focus op winkels, evenementen en de ervaringen van spelers.
IJshockeywinkels: Het begin van de passie
Voor veel ijshockeyers begint de passie in een winkel. Een voorbeeld hiervan is de ijshockeywinkel van de ouders van Eef Gerritsen in Triavium, het ijshockeycentrum van Nijmegen. Al op tweejarige leeftijd stond Eef op het ijs met een schaatsrekje. De winkel van zijn ouders is in de winter fulltime bezig met de verkoop en verhuur van schaatsspullen, met de nadruk op ijshockey. Ook norenschaatsen zijn er te vinden. In de zomer verhuurt zijn vader kamers.
De International Ice Hockey Cup in Dordrecht
Een ander voorbeeld van de populariteit van ijshockey is de International Ice Hockey Cup in Dordrecht. Teams uit Genève, Krefeld en Nottingham werkten trainingen af, gevolgd door entertainment. Het wedstrijdprogramma startte met een ontmoeting tussen het Nederlands team onder 20 jaar en de leeftijdsgenoten van de Haie uit Keulen. Er was ook een wedstrijd tussen Krefeld en Genève, en een wedstrijd tussen Keulen en Nottingham. De finale werd gespeeld tussen de Pinguins uit Krefeld en de Haie uit Keulen.
De ervaring van Eef Gerritsen
Eef Gerritsen ontkwam niet aan de ijshockeysport. Vanaf zijn vierde heeft hij alleen maar geijshockeyd. Hij had veel vrienden bij het ijshockey en was vaak bij zijn ouders in de winkel. Ook als hij geen training had, deed hij zijn schaatsen aan en ging hij zelf oefenen en trainen. In de winkel van zijn ouders probeerde hij trucjes met een stick en puck, waardoor er wel eens een ruitje sneuvelde.
Uitstapjes naar Duitsland
Al vroeg in zijn carrière maakte Eef uitstapjes naar Duitsland. In groep 8 ging hij naar Krefeld om daar te ijshockeyen. Hij zat in Nijmegen altijd een lichting hoger dan zijn eigen leeftijdscategorie. Maar dat jaar moest hij een lichting blijven zitten, terwijl al zijn vrienden wel doorstroomden. Hij ging het daarom eens proberen bij Krefeld, en dat beviel wel goed. Alleen het reizen - circa driekwartier rijden - vond hij niet leuk. Toen hij naar de middelbare school ging, nam het reizen teveel tijd in beslag, en besloot hij weer aan te sluiten bij Nijmegen Devils.
Lees ook: Bekerfinale Den Haag - Heerenveen
In het examenjaar van zijn opleiding VMBO TL maakte Eef nog een keer de overstap naar de oosterburen. Dit keer werd Moskitos Essen zijn club, waar destijds ook Flyers speler Viktor Nordemann speelde. Daar heeft hij maar een half seizoen gespeeld. Toen ging hij terug naar Nijmegen waar hij in de BeNe-League zijn eerste minuten mocht maken.
Het spelen in Duitsland bracht wel wat nieuwere inzichten voor Eef. Zij doen daar veel vaker off-ice training met het gehele team, in plaats van individueel. Dan bestaat een avondtraining voor de helft uit ijstraining en voor de helft uit off-ice training. Dat was hij in Nederland niet gewend.
Naar de Verenigde Staten
In 2017 waren er try-outs in Amerika. Eef speelde daar een toernooi, en dan komen clubs naar je kijken. Zodoende was er een coach die hem graag wilde hebben. Dan ga je daar trainen en kom je in contact met andere spelers. Hij heeft daar veel skills-training gehad. Daarna kreeg hij de uitnodiging om bij New Hampshire Junior Monarchs te spelen. Dat was een heel tof seizoen.
Het seizoen daarna trok Eef een paar kilometer zuidelijker, naar Boston om te spelen bij de Junior Bruins. Hij speelde daar showcases. Dat was meestal in de regionale omgeving, maar ze gingen ook naar New York, om daar zes wedstrijden te spelen. Dat was waanzinnig!
Eef beleefde in de Verenigde Staten de hele dag door de ijshockeysport. Het begon ’s ochtends met training. In de middag krachttraining en dan ’s avonds weer ijstraining. Hij woonde daar samen met vijf andere ijshockeyers. In hun achtertuin hadden ze een backyard rink. Ze speelden daar drie-tegen-drie, om te bepalen wie de afwas moest doen.
Lees ook: Alles over ijshockeyschaatsen maat 39 voor dames
Trainen met NCAA
Eef heeft gelukkig veel van het land kunnen zien. Dat was echt heel tof. Als ze een showcase speelden, dan had je ook vrije tijd om in de stad waar je was rond te kijken. In de zomerperiode trainden ze veel powerskating en skills. Dan kwamen ook NCAA spelers weer ‘thuis’, en trainden met andere lokale spelers op de ijsbaan. Daar heeft hij veel van geleerd.
In Boston en omgeving ademt iedereen ijshockey, vertelt Eef. Daar zie je ook veel mensen met een ijshockeyrink in de achtertuin. Of ijshockeydoeltjes in de tuin. Mensen lopen rond met ijshockeykleding aan. In de winkelstraat zie je overal ijshockeyshirts. Als er een wedstrijd van Boston Bruins in de NHL wordt gespeeld, dan zie je lange rijen met mensen naar het stadion gaan. Ook zelf is Eef bij een wedstrijd van de Boston Bruins geweest. Hij was daar met zijn vader. Ze zaten direct achter de boarding en het was helemaal uitverkocht. Prachtig! En ja, daardoor volgt hij de Boston Bruins nog altijd.
Naar UNIS Flyers
Dit seizoen komt de Nijmegenaar uit voor UNIS Flyers. Getogen met nummer 88 op zijn rug. Vroeger had hij 22. Dit seizoen 88. Eigenlijk is dat ook wel een heel leuk nummer. Of hij met dat nummer blijft spelen? Geen idee. Dat zien we wel, lacht Eef.
Hij is content om dit seizoen met UNIS Flyers op het ijs te staan. Ik ben blij dat ik hier weer kan ijshockeyen, zegt Eef, die elke dag voor zijn sport leeft. Meestal gaan we ’s ochtends twee uren naar de sportschool. ’s Middags is het rusten, of doen we een wandeling. En ’s avonds weer training in Thialf. Ik houd van trainen en wil sterker worden zodat ik op het ijs krachtiger in de duels ben.
In de sportschool kun je heel specifiek trainen voor spiergroepen die je tijdens het ijshockey veel gebruikt, legt Eef uit. In de sportschool traint hij met Roope, maar ook met Viktor en Jasper. Dat is wel gezellig. En ik leer heel veel van Roope. Hij is Fins, en heeft al lange tijd in het buitenland gespeeld en getraind. Hij helpt mij met trainen.
Lees ook: Informatie over de Antwerpse IJshockey Clinic
Bij UNIS Flyers voelt Eef zich op zijn gemak. Op het ijs is hij een ware plaag voor de tegenstanders. Ik houd ervan om druk te zetten op de tegenstander, de puck afpakken. Hen op de huid te zitten. Maar hij weet ook wat hij nog beter kan doen. Ik moet iets rustiger worden. Beter kijken. Ik ben soms nog wat te gehaast.
Eef ziet een beter UNIS Flyers na de winterbreak. Ik denk dat het team dichter bij elkaar is gekomen. Je merkt dat tijdens de lange terugreis van de uitwedstrijden in de bus. Het is luidruchtiger. Iedereen kent elkaar beter. Voor het vervolg van dit seizoen is Eef duidelijk. We willen zo ver mogelijk komen. En ik denk dat we een goede kans maken. Maar het is lastig om tegenstanders in te schatten. Soms zijn teams helemaal uitgedund door corona. Maar we moeten ons eigen ding doen. We moeten er elke keer keihard in gaan en gefocust blijven.
Dat Eef binnenkort weer voor een gevuld Thialf mag spelen, tovert een grote glimlach op zijn gezicht. Ja, daar kijk ik écht naar uit. Het is speciaal. Je krijgt er meer energie van. Het is leuk om de mensen te horen. Om hun gezang te horen, om hun geklap te horen.
Hub Kurvers: De messenslijper achter de schermen
Vanaf mijn negende ben ik begonnen met ijshockeyen in de U12 van Smoke Eaters Geleen. Hier heb ik de hele jeugdopleiding doorlopen. Hierna heb ik twee enorm leuke en succesvolle seizoenen gespeeld voor de Bulldogs in Luik. Ik heb alle jeugd WK’s gespeeld en in 2019 ben ik met de senioren mee geweest naar Tallinn in Estland. Gedurende mijn ijshockey carrière stond Hub altijd voor mij klaar en zorgde hij iedere week weer voor perfect geslepen ijzers. Hub combineert steeds zijn kennis en ervaring met mijn wensen en persoonlijke voorkeur.
Keulen: Meer dan alleen ijshockey
Keulen is een stad met een rijke geschiedenis en cultuur. De stad heeft een bevolking van ongeveer een miljoen inwoners en strekt zich uit over alle buitenwijken. Het stadsvervoerbedrijf van Keulen zorgt ervoor dat de inwoners zich gemakkelijk kunnen verplaatsen. Van de 16 tramlijnen rijdt lijn 8, naar de Universiteit, alleen tijdens college-uren. De meeste lijnen zijn 21 uur per etmaal beschikbaar: van 4.00 tot 1.00 uur.
Een dagje Keulen: Trams, winkels en bezienswaardigheden
Een bezoek aan Keulen begint vaak bij het Hauptbahnhof, dat vorig jaar ingrijpend verbouwd is. Het station is een drukke plek met veel winkels en eetgelegenheden. Buiten het station ligt het winkelhart, dat qua oppervlakte wat tegenvalt. Wel zijn er wanstaltige Keulse Potten die heel erg duur zijn, en weinig praktisch effect sorteren. Ook zijn er vissekop-ornamenten, waaraan een prijskaartje bungelt van slechts DM 23.000.
De Neumarkt is een belangrijk U-Bahnkruispunt. De nummers 16 en 18 kruipen eronderdoor; de nummers 1, 7, 8 en 9 kruisen het plein op straatniveau. Hier rijden Niederflurtrams. De eerste halte na Neumarkt heet Heumarkt.
De tram wordt een echte U-bahn onder de wijk Kalk door. Er liggen krantjes verkrijgbaar; elk in hun eigen bak: Extra, Kölner Morgen en 20 Minuten Köln.
Bergisch Gladbach: De sjiek van Keulen
Bergisch Gladbach is een plaats met lanen en spookhuizen. Hier woont de sjiek van Keulen. Op het perron staan we ons te verbazen over de smalle middenbak. Er ligt een busstation waar wat streeklijnen vertrekken. Lijn 1 rijdt op zaterdag om het kwartier.
Ford in Keulen
De tram rijdt vrijwel leeg door een gewone winkelstraat, met niet eens een vrije baan. De laatste passagiers, behalve wij, stappen uit. De tram stopt bij de haltes Fordwerke Süd, Fordwerke Mitte en Fordwerke Nord. Na het fabrieksterrein ligt het dorpje Merkenich.