Kees Jansma, een icoon in de vaderlandse sportjournalistiek, is natuurlijk sportpresentator. Daarnaast produceert hij zelf ook televisieprogramma’s. Zijn carrière omspant meer dan een halve eeuw, waarin hij actief was als verslaggever, presentator, televisieproducent, columnist, analist én perschef van het Nederlands elftal.
Van Brutale Sollicitatie tot Sterverslaggever
Zijn carrière begon nadat hij in de jaren zestig een brutale sollicitatiebrief schreef aan Herman Kuiphof, toen een grote naam in de voetbaljournalistiek. Tot Jansens eigen verbazing werd hij aangenomen, wat de start was van zijn journalistieke loopbaan. Van Kuiphof leert Jansma de kneepjes van de (voetbal)journalistiek. Hij was onder meer commentator en hoofdredacteur van NOS Studio Sport, werkte bij het voetbalblad VI en was Hoofd Sport bij Canal+. Allround selfmade mediaman. Jansma werkt vanaf 1966 voor radio en televisieprogramma’s van verschillende omroepen. Daarnaast is hij schrijvend actief voor sportbladen als Voetbal International. Samen met collega Mart Smeets is Jansma toch de vleesgeworden ster-verslaggever van Studio Sport. Jansma heeft bovendien leiding gegeven aan de Sportafdeling van de NOS.
Een Expressief en Emotioneel Mens
Jansma is een expressief en emotioneel mens. In het verleden is hem door collega’s wel eens het verwijt gemaakt, dat hij te zeer betrokken is bij de sporters. Toch blijft Jansma, ondanks zijn bevlogenheid, kritisch ten opzichte van topsportprestaties. Zijn grote passie voor zijn werk heeft ook gevolgen voor zijn persoonlijke leven. Op 19-jarige leeftijd schrijft Jansma een brief aan Herman Kuiphof. Kuiphof, ook sportverslaggever bij de NTS, is de hoofdredacteur van het KNVB-orgaan De Sportkroniek. Jansma bericht dat hij gek is van voetbal en op grote toernooien graag zijn koffer wil dragen. Een paar weken later belt Kuiphof met de mededeling, dat Jansma voor fl. 175,-- per maand hand- en spandiensten mag verrichten.
Een Diverse Loopbaan in de Media
Jansma werkt achtereenvolgens voor De Sportkroniek, Trouw, dagblad De Tijd, het weekblad Een-Nul, Algemeen Dagblad en Voetbal International. Jansma maakt de overstap naar de radio, waar hij onder andere met Eddy Poelman TROS Aktua Sport samenstelt en presenteert. Eind 1975 verlaat Jansma de TROS-radio om voor Studio Sport (NOS) in vaste dienst te gaan werken. Voor de NOS-radio werkt Jansma als freelancer mee aan Langs de lijn. Verzorgt tevens als eindredacteur samen met Henk Spaan en Harry Vermeegen voor de VARA Tussen start en finish. In 1981 wordt Kees Boerhout benoemd tot opvolger van Bob Spaak als eindredacteur. Er ontstaat een conflict en Jansma stapt samen met Ruud ter Weijden op bij NOS-TV. Hij wordt weer schrijvend journalist bij het weekblad Voetbal International. Toch blijft Jansma betrokken bij de omroep. Voor de KRO gaat hij als freelancer mee met grote evenementen, zoals EK’s en WK’s. Ook verleent hij zijn medewerking aan de KRO-serieprogramma’s Sport op vrijdag of Brandpunt zondageditie. Een enkele maal presenteert hij een showprogramma, zoals het Profvoetbalgala van het jaar. In mei 1988 keert Jansma weer terug bij de NOS als chef sport. Hij geeft leiding aan 120 medewerkers en voert onderhandelingen, een echte managersfunctie. Toch blijft hij ook presenteren. Zijn grote doorbraak maakt Jansma eigenlijk in 1988 tijdens het succesvolle EK voetbal in Duitsland. Na afloop van de gewonnen wedstrijd tegen Ierland wordt Jansma door uitgelaten spelers in de kleedkamer met kleding en al in het zwembad geworpen.
Controverses en Overstappen
In 1995 hekelt Ajax-trainer Louis van Gaal de manipulerende wijze waarop Jansma volgens hem met Patrick Kluivert omgaat. In 1996 zijn de NOS, HMG en FilmNet in de slag om de voetbalrechten van de KNVB. Jansma is nauw bij de contractbesprekingen betrokken. Uiteindelijk gaan de uitzendrechten toch naar de nieuwe commerciële zender Sport 7. De nieuwkomer zou slechts enkele maanden uitzenden. De NOS moet meer van zijn monopoliepositie prijsgeven. De rechten van het tennistoernooi van Wimbledon en de thuiswedstrijden van het Nederlandse voetbalelftal gaan naar RTL. Sport is big business geworden en belangrijke sportbonden hebben de commerciële mogelijkheden ontdekt. In 1996 is Jansma tijdens Euro 96 chef d’équipe van circa veertig NOS technici, redacteuren, cameralieden en commentatoren. In 1997 maakt hij de overstap naar Canal+. Voor deze abonneezender met een kleinere organisatie wordt Jansma in 1998 chef sport. Bij RTL5 is hij regelmatig te zien als discussielid in het wekelijkse programma Sport aan tafel.
Lees ook: Het verhaal van Kees Jan van Garderen
Ondernemerschap en Perschefschap
In 2002 wordt Jansma samen met Will Moerer directeur/eigenaar van de verzelfstandigde sportpoot van Canal+. Wanneer in juli 2004 de KNVB een opvolger zoekt voor Dick Advocaat als bondscoach voor het Nederlands voetbalelftal worden de voormalige Ajaxieden Marco van Basten en John van ’t Schip gecontracteerd. Kees Jansma wordt aangetrokken als perschef. Na het WK 2014 in Brazilië stopte Kees Jansma na tien jaar als perschef bij het Nederlands Elftal. 2014
Erkenning en Nevenactiviteiten
Benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn grote verdiensten voor de Nederlandse sportjournalistiek en het Nederlandse voetbal (29 april 2011). Te veel om op te noemen. Artikelen voor weekblad De Sportkroniek, dagblad Trouw en weekblad De Tijd, columns en artikelen voor voetbalweekblad Voetbal International en sporttijdschrift Sport, columns voor online platform NUsport en lange interviews in AD Sportwereld.
Jansma over Leiderschap en de Moderne Media
Terwijl storm Ciarán buiten hard tekeergaat, komt er op donderdagmiddag 2 november toch bijna 100 man letterlijk aanwaaien bij VanderHelm bedrijven in Berkel en Rodenrijs. Nadat iedereen koffie of thee en een koekje heeft kunnen pakken maant Gijs van der Helm, eigenaar van het bedrijf en voorzitter van VNO-NCW Oostland, alle aanwezigen richting de stoelen voor het podium. VNO-NCW Oostland heeft dit jaar als doel om meer samen te werken met lokale ondernemersverenigingen, waarvan het evenement vandaag met de ondernemersverenigingen van Lansingerland en Pijnacker-Nootdorp een eerste voorbeeld is. “Ik ben blij dat zoveel van jullie de storm hebben getrotseerd”, zegt Gijs dan ook trots. De regionaal bekende presentator die onder meer sportverslaggeving doet, is vandaag moderator tijdens een gesprek over leiderschap. Daarover interviewt hij Kees Jansma, die jarenlang voetbaljournalist was en later de rol van perschef vervulde bij het Nederlands elftal. Als eerste praten ze over het grensoverschrijdend gedrag van leidende figuren in de media die afgelopen tijd veelvuldig aan het licht kwamen, bijvoorbeeld bij Studio Sport waar Jansma 25 jaar geleden ook actief was. “Er wordt nu echt iets anders verwacht van leiderschap op de werkvloer. Wat 30 jaar geleden geaccepteerd was, ligt nu gevoeliger. Dat vraagt iets anders van leidende figuren. Hij is zo eerlijk om toe te geven dat hijzelf als presentator misschien ook wel eens boos is geworden op medewerkers die dat niet als prettig hebben ervaren, terwijl hij zich daar destijds niet zo bewust van was. “In mijn tijd bleef je na een uitzending vaak ook hangen om met elkaar nog wat te eten of drinken. Dan kon je meningsverschillen op een goede manier uitpraten. Tegenwoordig zie ik veel redacteuren, maar ook analisten, meteen wegrijden na een uitzending. Jansma kan het weten.
Jansma's Doorbraak en Visie op Coaches
Hij was al een tijdje journalist toen hij in 1988 tijdens het EK voetbal definitief doorbrak. Hij deed verslag vanuit het trainingskamp van het Nederlands elftal en sliep zelfs met Oranje-spits Wim Kieft op de kamer. “Rinus Michels, de bondscoach op dat moment, was echt een baas. Autoritair, zoals Van Gaal ook was. Hij keek niet om naar spelers die geen rol speelden, alleen naar wie belangrijk was. Dat kun je als een minpunt zien. Tegelijkertijd was er wel duidelijkheid over welke rol spelers hadden. Jansma maakte een bijzondere carrièreswitch door van de ene kant van de tafel naar de andere kant te verplaatsen: van voetbaljournalist werd hij perschef bij Oranje. “Ik twijfelde zelf ook of dat een juiste stap was. Maar mijn vader vroeg: ‘vind je het leuk om te doen?’ Dat antwoord was ja, dus toen ben ik er voor gegaan.” De eerste periode, met een jonge Marco van Basten als bondscoach, vond hij het leukste. “De spelers vonden hem heel leuk en het was natuurlijk een grootheid als speler. Met Bert van Marwijk was dat anders; hij haalde zelfs de WK-finale met het Nederlands elftal. “Van Marwijk was gedegen, maar weinig avontuurlijk. Hij was wel een geweldige motivator. Toen we in de kwartfinale tijdens de rust met 1-0 achter stonden tegen Brazilië en 45 minuten lang waren weggevaagd, zei hij tegen de spelers: ‘gefeliciteerd. Wat zullen ze hiernaast in paniek zijn! Ze hadden het al lang moeten beslissen. Wij weten dat we dit toernooi maar één helft slecht zullen spelen, en die helft zit er nu op. We gaan nu weer naar buiten en wij gaan deze wedstrijd winnen!’ Dat was zo knap. In die paar minuten gaf hij de hele groep weer vertrouwen. Gewoon omdat hij als de baas een compleet natuurlijk zelfvertrouwen uitstraalde. “Maar wat maakt een coach als Louis van Gaal dan zo goed?”, wil Jan Dirk Stouten weten. “Geloofwaardigheid”, zegt Jansma direct. “Door zijn kennis van zaken, zijn manier van doen, en zijn geloof in het behalen van succes wanneer de gemaakte afspraken worden nagekomen.” Naast geloofwaardigheid was ook duidelijkheid de kracht van Van Gaal. “Hij riep toen hij begon meteen Klaas-Jan Huntelaar en Robin van Persie bij zich, die elkaars concurrenten waren en daardoor onvriendelijk met elkaar omgingen. Van Gaal zei dat Huntelaar niet zou spelen, omdat Van Persie de eerste keuze was. Hij gaf Huntelaar de ruimte om een rol als reservespeler te accepteren, of om te vertrekken.” Huntelaar koos ervoor om zich in een rol als reserve te schikken. “Hij kreeg nu eindelijk duidelijkheid, die hij jarenlang niet had gehad.
Ondernemerschap en Leiderschap
Jansma heeft zelf ook ervaring als leidinggevende. Zo runde hij een groot televisie productiebedrijf, omdat hij vond dat grote bedrijven in die industrie te veel geld vroegen. “Samen met mijn compagnon hebben we 22 mensen bij elkaar gezocht en gezegd: wij denken dat we dit beter kunnen, door met elkaar gewoon keihard aan de bak te gaan.” Dat lukte, waarna het bedrijf voor een flink bedrag aan Reinout Oerlemans werd verkocht. “We hebben toen al die 22 medewerkers een flinke netto premie meegegeven, omdat deze deal zonder hen nooit tot stand was gekomen. Jansma kan nog uren doorpraten over zijn belevenissen, maar het uur zit erop en de aanwezige ondernemers in de zaal hebben ook nog enkele vragen over bijvoorbeeld het beleid bij voetbalclubs als FC Utrecht en Ajax. “Interne rust, duidelijkheid over wie de beslissingen neemt en de rijen gesloten houden naar buiten toe: daar draait het om in de sportwereld, maar eigenlijk ook bij reguliere bedrijven. Alleen bij een voetbalclub wordt iets minder goed nagedacht over het aantrekken van mensen dan bij andere organisaties”, besluit Jansma.
Lees ook: Korfbal in Asten: Kees van Buren
Jansma als Spreker en Dagvoorzitter
Voormalig perschef Nederlands elftal en ondernemerKees Jansma is al jarenlang sportpresentator. Zo begon Kees bij Studio Sport en is hij betrokken geweest bij Fox Sports International. Naast zijn werkzaamheden aan tafel is Kees ook werkzaam achter de schermen, hij is namelijk producent. Buiten de tv werkzaamheden is Kees Jansma tien jaar perschef geweest van het Nederlands Elftal."Sport is mijn belangrijkste bijzaak van het leven" Kees Jansma is een geboren dagvoorzitter en discussieleider. Dankzij zijn uitgebreide ervaring, zijn uitstraling en zijn brede kennis van sport, ondernemen en maatschappelijke onderwerpen is hij een ideale gastheer tijdens diverse evenementen.
Reflecties op een Carrière
Na een journalistieke carrière van ruim 55 jaar is het mooi geweest. Kees Jansma zal niet langer voetbalprogramma’s presenteren of in praatprogramma’s aanschuiven om over voetbal te praten. Het was niet eens een concreet besluit om te stoppen. Het ging eigenlijk vanzelf, zegt Jansma (74). Hij presenteerde de afgelopen vijf jaar elke zondagochtend een voetbalprogramma bij Fox Sports (dat nu ESPN heet). Meestal met plezier. Maar hij kreeg er langzaamaan genoeg van. „Altijd maar dat moeten. Wéér die afspraken, wéér een volle agenda. Want als ik zoiets doe, wil ik het goed doen. Dus zit ik als voorbereiding eindeloos voetbalwedstrijden te kijken, en continu over voetbal te lezen. Ik wilde van dat obsessieve af. Hij heeft zijn vak meer dan een halve eeuw met groot plezier uitgeoefend. Wat is er mooier dan bovenop het nieuws te zitten? „Journalistiek is vooral: erbij zijn. Ik begin nog altijd sneller te lopen als ik in de buurt kom van het stadion. Als perschef van het Nederlands Elftal zat hij er tot 2014 ook nog eens tien jaar met zijn neus bovenop. Het huidige EK volgt hij vooral als liefhebber. Daardoor kijkt hij een stuk relaxter, maar ook kritischer. „Bij dit soort grote evenementen kun je als journalist nauwelijks meer werken. In mijn tijd was er qua communicatie tussen spelers en journalistiek veel meer mogelijk. Ik organiseerde tafeltjes-bijeenkomsten. Na afloop van een training zette ik tafeltjes neer waar journalisten één op één een half uurtje met de spelers konden praten. Dat wordt nu node gemist. Er zijn zo waanzinnig veel aanvragen.” De uitschakeling van Oranje was voor Jansma geen verrassing. „Dit is onmiskenbaar een mindere generatie voetballers. Ze doen echt hun stinkende best. Maar ik denk ook dat het ze niet verschrikkelijk pijn doet dat ze alweer naar huis zijn. Eerlijk gezegd denk ik dat ze er niet lang van wakker liggen.” In die zin is het toch een mentale kwestie, denkt hij. „Het kan niet waar zijn dat een speler als Donyell Malen maar zestig minuten kan spelen in een belangrijke wedstrijd. Terwijl ik andere sportmensen als Mathieu van der Poel diezelfde dag tot diep in het rood zie gaan. Dat ligt ook aan de begeleiding. Frank de Boer is echt een aardige vent. Maar je hoort tegen zo’n jongen te zeggen: ‘luister, dit is voor zoveel mensen van belang. Dit houdt ons land zó bezig, nu moet je jezelf echt vermannen en tot het gaatje gaan’.
Jeugd en Inspiratie
Hij heeft als voetbalverslaggever nog in de goede tijd geleefd. Hij kwam gewoon bij de spelers thuis. „In mijn begintijd bij Trouw zei de hoofdredacteur: ‘Ik zou het leuk vinden als u de heer Keizer zou interviewen.’ Dan belde ik Piet Keizer. ‘Prima Kees, morgen om half drie bij mij thuis.’ Twee dagen later gooide ik het stuk bij hem door de brievenbus. Als jonge jongen hoorde hij thuis in Den Haag op de radio de stemmen van Dick van Rijn en Theo Koomen, als een lokroep uit een verre wereld. Daar wilde hij ook bij horen. En dat lukte, eerst bij de krant, en later bij de radio. Eigenlijk een gelukje, voor een jongen die maar matig kon leren. Hij kwam regelmatig thuis met een rapport waar maar één voldoende op prijkte. Hoe goed het hem later ook ging in zijn vak, er bleef daardoor altijd onzekerheid knagen. „Ik kwam er achter dat ik tekort kwam, onvoldoende bagage had. Ik kon een wedstrijd verslaan en een leuk stukje schrijven. Maar ik wíst gewoon te weinig, had te weinig geleerd.” Dat gevoel van tekortschieten bleef hem achtervolgen, zelfs toen hij benoemd werd tot chef Sport bij de NOS. „Als chef zat ik bij de wekelijkse vergadering van alle NOS-hoofden, van de afdelingen Nieuws en Cultuur. Naast Ed van Westerloo en André van der Louw. Dan voelde ik me een kleine jongen. Jansma: „Ik heb zeer recent een boek geschreven over Wesley Sneijder. „Nee, dat is een misverstand. Ik werd alleen maar chef omdat ik het EK ’88 volgens anderen zo leuk gedaan had. Ik heb het allemaal bereikt met keihard werken. Een man als Mart Smeets is een natuurtalent. Compleet naturel voor de camera. Ik ben helemaal geen van God gegeven presentator. Ik was altijd gespannen, moest eerst over een drempel heen. Het kostte me veel. De nacht ervoor sliep ik slecht, en de nacht erna vaak ook. De eerste grote kwestie die hij als chef Sport moest behandelen was het voeren van een afscheidsgesprek met wielerverslaggever Jean Nelissen. Jansma wordt zichtbaar ongemakkelijk bij de herinnering. „Mensen om hem heen gaven aan dat Jean afgleed, in alle opzichten. Teveel drinken, zichzelf verwaarlozen. Het is buitengewoon pijnlijk als je tegen de grote Nelissen moet zeggen dat je niet meer met hem verder wilt. Dat is het lastige aan dit vak; die neergang valt ook kijkers op.
Kritiek en Onzekerheid
„Oh ja. Ik heb zeer recent een boek geschreven over Wesley Sneijder. Daar ben ik uitermate ontevreden over. Het was zijn boek, zijn verhaal. Maar ik heb er gewoon niet uit kunnen krijgen wat ik eruit wilde halen. Dat lag vooral aan hem, omdat hij niet de discipline had om er echt tijd voor te nemen. En het ontbrak mij aan power en doorzettingsvermogen om hem er toch toe te bewegen. Hij heeft geen enkele herinnering aan grote evenementen waar hij een hoofdrol in speelde. Hoe dat kan? Geen idee. Andere interesses waarschijnlijk. Op een keer belde hij weer af: „Ik ga vanmiddag lekker vissen met m’n broer”. Ik was echt woedend, ben het hele Amsterdam-Rijnkanaal afgereden om hem te zoeken. Uiteindelijk vond ik hem. „Ik denk niet dat hij het gelezen heeft. Daar heeft hij geen geduld voor. Zijn broer Bert werd ook journalist. Hij schreef jarenlang voor de Haagse Courant over kunst en cultuur. Hij heeft altijd een beetje tegen zijn broer opgekeken, bekent Jansma. „Bert kan prachtig schrijven, is muzikaal. Ik merkte dat ook mijn vader hem in zijn vak hoger aansloeg. Wat ik deed was in zijn ogen een soort vanzelfsprekendheid. Als mijn vader mij vroeger uitlegde hoe ik van Maastricht naar Groningen moest reizen, zei hij: ‘je moet van MVV naar GVAV’.” Zijn vader overleed in 2007, zijn moeder acht jaar geleden. Hij mist ze nog elke dag, vooral zijn vader. „Hij gaf altijd onomwonden zijn mening, en - vooral - advies. Toen ik in 2004 overwoog om perschef bij het Nederlands Elftal te worden, vroeg ik: ‘Pa, vindt u dat dat wel kan? Krijg ik niet alle hoon van mijn perscollega’s over me heen? Gaan ze me zien als overloper?’ Hij vroeg: ‘ik hoor je één ding niet noemen: vind je het zelf léuk?’ Ja, zei ik, het lijkt me geweldig om alles van achter de schermen te kunnen volgen. ‘Nou prima’, zei hij, ‘dan is dat besloten’. Moet je nagaan, toen was ik dus al 57. „Dat ik het kón. Het klinkt misschien overdreven maar ik voel me toch wel het lelijke eendje van de familie. Mijn broer en zus konden geweldig goed leren. Ik niet. „Nee, ik héb te weinig laten zien. Toen ik begon was sportverslaggeving ongeveer het laagste binnen de journalistiek. Ik heb nog altijd de drang om te laten zien dat ik niet het domste jongetje van de klas ben. Ik had het bijvoorbeeld geweldig gevonden om Met het Oog op Morgen te presenteren. Maar ja, voor zoiets werd ik nooit gevraagd. Want je bent maar voetbalverslaggever. Terwijl ik breder georiënteerd ben dan menig talkshowpresentator. „Er is altijd het gevoel blijven knagen dat ik iets heb laten liggen. Dat slijt met de jaren, maar helemaal weg is het nooit. Daardoor verdween die onzekerheid ook nooit helemaal. Als ik mezelf terugzag, dacht ik heel vaak: ‘stomme vraag’, of ‘dit had ik anders moeten formuleren’. In de sport wordt je aardig de maat genomen. Het rare is dat je vooral de negatieve dingen onthoudt. Goede besprekingen ebben direct weer weg. Maar als iemand schreef dat het ‘naatje pet’ was, dan dacht ik: hij heeft gelijk. Ik zei weleens tegen mijn vader ‘vandaag waren er vijf kranten die negatief over mij schreven’. Het vak heeft ‘m veel gebracht. Hij heeft de hele wereld gezien, en talloze bijzondere mensen ontmoet. En hij is er een Bekende Nederlander door geworden. Al is het hem daar nooit om begonnen. „Het blijft raar dat in mijn ogen vooraanstaande mensen het leuk vinden om met een voetbalverslaggever te praten. Ik blijf het wonderlijk vinden als een man als Hugo de Jonge tegen mij zegt: ‘Wat leuk om u te mogen ontmoeten’. Wat is daar leuk aan?, denk ik dan. „Helemaal niet. Hooguit dat er ooit bij het EK 1988 iemand bedacht heeft dat een dagelijks Sportjournaal misschien een goed idee zou zijn. Dat heb ik vervolgens aardig gedaan. Ook omdat het Nederlands Elftal toen zo goed presteerde. „Maar een stempel op de journalistiek heb ik niet gezet. Begrijp me goed: ik heb zeker niet ‘niks’ gepresteerd. Ik hoef me nergens voor te schamen.
Recente Activiteiten en Toekomst
Kees Jansma (71) is gestopt met de presentatie van twee praatprogramma’s over voetbal op FOX Sports. Hij blijft verschijnen op het tv-scherm, bij Studio Voetbal van de NOS en in het zaterdagavondprogramma De Eredivisie van FOX. Naast zijn tv-optredens zou Jansma zich ook nog willen inzetten voor ADO Den Haag waar directeur Mattijs Manders is vertrokken naar de Eredivisie CV en financiële man Henrik-Jan Rimmer als interim-directeur is benoemd. Onlangs bood Jansma zich bij ADO aan als interim-directeur. ,,Ik heb tegen de club gezegd dat ik het een jaar lang wil doen. De kans dat ze erop ingaan acht ik niet groot. Er ligt een verleden tussen de Chinese eigenaar Hui Wang, ADO en mij, dus ze staan vast niet te juichen. Het leidde tot mijn vertrek in de RvC. Jansma stopt als presentator omdat die rol hem te veel druk oplegt, zegt hij. ,,Als ik op televisie kom, wil ik alles hebben gezien. De laatste jaren heb ik nooit iets afgesproken op zaterdagavond, omdat ik op zondag ’De tafel van Kees’ presenteerde. Als ik dat niet doe, ben ik onzeker. Ik wil niet met een halfbakken, op niets gebaseerd oordeel komen.
Lees ook: Alles over De Postwagen
Persoonlijke Reflecties en Vriendschappen
Zijn carrière duurt al 53 jaar. Jansma was actief als verslaggever voor dag- en weekbladen, presentator, televisieproducent, columnist, analist én perschef van het Nederlands elftal. Tien jaar lang was Jansma actief als perschef van het Nederlands elftal. Uit die tijd is hem met name bijgebleven hoe moeizaam ook spelers van Oranje met de druk om konden gaan. ,,Faalangst. Je ziet het aan de buitenkant niet, maar sommige spelers, altijd wel een paar in een selectie, hebben daar enorm veel last van. Ik heb bij het Nederlands elftal meegemaakt dat een speler de kleedkamer niet uit durfde, voorafgaand aan Nederland-Roemenië. Met wat hij meemaakte, had Kees Jansma genoeg stof in handen om er een onthullend boek over te schrijven. Jansma: ,,Ik had een prachtig dagboek kunnen schrijven, maar deed het niet. Dat had ik niet kies gevonden. Ik koos voor het elftal, ik koos ervoor om mijn rolletje daar te spelen. Op zich schuurt dat, dat is juist, dat klopt. Jansma verbond zich aan de KNVB nadat zijn tv-productiebedrijf WK Producties (met Will Moerer als mede-eigenaar) was verkocht aan Eyeworks van Reinout Oerlemans. ,,Ik weet alleen wat ik ervoor heb gekregen. Uit zijn vele contacten is één vriendschap met een voetballer overgebleven, met Wim Kieft. ,,Er komt er niet één hier thuis. Nooit geweest ook. Ja, één, Wim Kieft. Hun contact verwaterde toen Jansma ontdekte dat Kieft met verslavingsproblemen te kampen had, zonder hem om hulp te vragen. ,,Ik was gekwetst, omdat hij zijn verslavingsproblemen voor zichzelf hield, omdat hij toen geen hand naar me heeft uitgestoken. Maar het is niet alleen zijn schuld. Want mensen als Marco van Basten en John van 't Schip hebben me gewaarschuwd, gezegd: 'Het gaat niet goed met je vriend Kieft.’ En ik geloofde het gewoon niet. Jansma vertelt in het interview hoe hij gealarmeerd werd toen er gevaar dreigde omdat Kieft een schuld moest afbetalen. ,,Fred Rutten, die ook bevriend is met Kieft en hem ontzettend heeft geholpen, belde me op een ochtend wakker. 'Wim zit in grote problemen, hij heeft nú geld nodig. Hij moet het om 10 uur hebben, in het Hilton in Amsterdam. Ik zit in Enschede, kun jij het brengen?' Het was zo ernstig dat Wim in gevaar was als ik dat geld niet zou brengen. Ik moest met cash geld naar het Hilton. Ik had de bank gebeld en besproken dat ik tot een hoger maximum kon pinnen. Maar ik kreeg het geld niet uit de pinautomaat en ben totaal in paniek geraakt. Wim bleef mij maar bellen, de ene oproep na de andere. Uiteindelijk kreeg ik het geld van de lokale bankdirecteur zelf, die mij had herkend. Met gierende banden ben ik naar Amsterdam gereden. De spanning die ik toen heb gevoeld, die Wim moet hebben gevoeld… Dat was ongekend. En de manier waarop Wim heeft teruggevochten is fantastisch. Hoe emotioneel Jansma privé ook kan zijn, zijn carrière stond altijd voorop, geeft hij toe in het interview van meer dan 4.000 woorden. Hij trouwde drie keer en kreeg vier kinderen en vier kleinkinderen.