Het Jan Hamer Toernooi, onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Sportclub Genemuiden, is meer dan zomaar een voetbaltoernooi. Het is een verhaal van ambitie, successen, tegenslagen en de onverzettelijke spirit van een club die keer op keer boven zichzelf uitsteeg. Dit artikel duikt in de rijke historie van dit toernooi, waarbij we de hoogtepunten en memorabele momenten belichten die Sportclub Genemuiden op de kaart hebben gezet.
De Vroege Jaren: Kampioenschappen en Beslissingswedstrijden
De jaren '50 waren een gouden periode voor Sportclub Genemuiden. Na twee kampioenschappen en een jubileum, hoopte de clubleiding op een rustig seizoen in 1955/56. Echter, de realiteit bleek anders. Ondanks het vertrek van enkele ervaren spelers, wist Sportclub zich opnieuw te manifesteren.
De Beslissingswedstrijd tegen Sparta Enschede
"Beslissingswedstrijd Sparta'Wi'j binn now uut e fuift en dan beginn wi'j weer te foeteballen'," zo kondigde Sportclub Nieuws aan in het lokale dialect. Naarmate het einde van de competitie naderde, kroop Sportclub steeds dichter naar koploper Sparta Enschede. Uiteindelijk waren beide ploegen gelijk, waardoor een beslissingswedstrijd noodzakelijk was.
Deze wedstrijd werd gespeeld in Nijverdal. De druk op de spelers was enorm, zoals Harm Bonthuis beschreef: "Op het werk en 's avonds steeds weer Sparta en Nijverdal." Om de spanning te verlichten, besloot het team om 's middags in het geheim naar de Holterberg te gaan voor een ontspannen wandeling en een broodmaaltijd.
De wedstrijd zelf was zenuwslopend, maar Sportclub won met 1-0 door een doelpunt van Johan Bakker. Dit betekende dat Sportclub voor de derde keer op rij in de competitie om het landskampioenschap mocht spelen.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
De Beslissingswedstrijd tegen VVOG
Het jaar daarop, in 1956/57, herhaalde de geschiedenis zich. Sportclub streed wederom om de eerste plaats, ditmaal met DOVO Veenendaal en VVOG Harderwijk. Na een spannende finale eindigde Sportclub gelijk met VVOG, waardoor een beslissingswedstrijd in Zwolle noodzakelijk was.
VVOG was vol vertrouwen, maar de groen-witten van Sportclub wisten met 3-0 te winnen. Echter, voor het eerst in de 'kampioensreeks' was er geen toernooi om het landskampioenschap, omdat in West II al een tweede klasse was ingesteld.
Organisatorische Veranderingen en Nieuwe Uitdagingen
Na de successen van de voorgaande jaren, stonden er in 1957 organisatorische veranderingen op stapel. Trainer Jan de Roos vertrok en werd opgevolgd door Jan Stegeman. Ook in het bestuur vonden wijzigingen plaats.
Harm Bonthuis trad terug als voorzitter en Wiebe de Boer verliet zijn functie als secretaris. De opengevallen plaatsen werden opgevuld door Teun van Unen en Jan van Dalfzen. Er werd ook een jeugdcommissie opgericht om de begeleiding van de jeugd te verbeteren.
Bekerhouder en Finaleplaatsen
In 1957/58 werd Sportclub ingedeeld in de 'Twentse afdeling' en werd voor de vijfde keer achtereen kampioen. Dat jaar wierp Sportclub zich ook op de strijd om de KNVB-beker zaterdagvoetbal. Na overwinningen op Urk, ONS Sneek, Excelsior Rijssen, Vroomshoopse Boys en DOVO Veenendaal, bereikte de club de halve finale.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
In de halve finale werd Ter Leede met 8-2 verslagen. De finale werd gespeeld in Huizen tegen ARC uit Alphen aan de Rijn. Sportclub won met 5-0 en ontving de beker uit handen van 'zaterdagvoorzitter' Fokke Remmers.
Beslissingswedstrijd tegen DOVO en het Vertrek van Harm van Dalfzen
In 1958/59 werd Sportclub ingedeeld in de 'Veluwse' derde klasse en domineerde opnieuw. Na een reeks van 53 ongeslagen wedstrijden, werd het record gebroken door DOVO. Beide ploegen eindigden uiteindelijk bovenaan, waardoor een beslissingswedstrijd in Ermelo noodzakelijk was.
De wedstrijd was bewogen, met twee gemiste penalty's voor DOVO. Uiteindelijk won Sportclub met 3-2 en behaalde het zesde kampioenschap op rij. Ook dit jaar bereikte de ploeg de finale om de KNVB-beker, maar verloor van ARC.
Na dit seizoen vertrok Harm van Dalfzen naar PEC, als eerste zaterdagamateur in het Nationale amateur-elftal. Hoewel dit een aderlating was, kon Sportclub het relatief gemakkelijk opvangen door de verjonging van het elftal.
De Jaren '60: Tweede Klasse en Landskampioenschap Competitie
In 1959/60 nam DOVO sportieve revanche en werd kampioen. Sportclub eindigde op de derde plaats, wat voldoende was om zich te plaatsen voor de nieuw te vormen tweede klasse.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Weer Kampioen en De Laatste Landskampioenschap Competitie
In de tweede klasse begon Sportclub uitstekend en greep direct de oostelijke titel. Dit betekende deelname aan de competitie om het landskampioenschap, met tegenstanders als Huizen en 's-Gravenzandse SV.
In 1961/62 kreeg Sportclub een herkansing wat betreft het landskampioenschap. De club eindigde boven DOVO en DOSK. Echter, de laatste wedstrijd in Katwijk werd verloren, waardoor Sportclub op de tweede plaats eindigde.
Deze wedstrijd in Katwijk was de laatste keer dat Sportclub uitkwam in de strijd om het landskampioenschap. Na tien kampioenschappen sinds 1945 begon de terugval.
Katwijk en de Toekomst
De recente geschiedenis van voetbalverenigingen zoals VV Katwijk, met evenementen zoals het Visserijtoernooi en de focus op jeugdopleiding, laat zien hoe belangrijk de lokale verbinding en de ontwikkeling van talent blijven. De vereniging presenteert trots nieuwe spelers, zoals Giovanni Korte en Dylan van Wageningen, en viert de successen van de jeugdteams, zoals de JO13-1.
De club innoveert ook met evenementen zoals online bingo en whiskyproeverijen, en kijkt vooruit met de presentatie van de nieuwe presentatiegids voor het seizoen 2025/2026. Dit alles toont aan dat, ondanks de uitdagingen en veranderingen in de voetbalwereld, de kernwaarden van gemeenschap en passie voor het spel centraal blijven staan.
tags: #Jan #Hamer #Toernooi #geschiedenis