De Italiaanse voetbalcultuur staat bekend om zijn passie, intense rivaliteit en levendige tribunes. Van de iconische Stadio Giuseppe Meazza (San Siro) in Milaan tot de vurige gezangen in de kleinere stadions, de sfeer op de Italiaanse voetbaltribunes is uniek en onvergetelijk. Dit artikel duikt in de wereld van de Italiaanse voetbaltribunes, waarbij we de liederen, de supporters en de controverses onder de loep nemen.
Stadio Giuseppe Meazza: Een tempel van het Italiaanse voetbal
Het Stadio Giuseppe Meazza, beter bekend als San Siro, is een van de meest iconische voetbalstadions ter wereld. Gelegen in Milaan, is dit imposante stadion de thuisbasis van zowel AC Milan als Inter Milan. Met een capaciteit van ruim 80.000 toeschouwers is het het grootste stadion van Italië en een van de grootste van Europa.
Het stadion werd gebouwd in 1926 en is sindsdien meerdere keren gerenoveerd. Het staat bekend om zijn karakteristieke torens aan de buitenkant, die het een herkenbaar silhouet geven. Voor AC Milan-fans staat het stadion bekend als San Siro, genoemd naar de wijk waarin het stadion ligt, terwijl Inter Milan-fans het Stadio Giuseppe Meazza noemen, om AC Milan te treiteren met het feit dat Giuseppe Meazza een sterkere connectie had met Inter dan met AC Milan.
De toekomst van het Stadio Giuseppe Meazza is onderwerp van debat, met plannen voor een nieuw en duurzamer stadion die worden besproken. Hoewel een nieuw stadion modernere faciliteiten zou bieden, zou het ook een hoop geschiedenis en karakter doen verdwijnen.
De passie van de supporters
De supporters van AC Milan en Inter Milan staan bekend om hun fanatisme. Tijdens wedstrijden vullen ze het stadion met gezang, vlaggen en gigantische banners om hun teams aan te moedigen. De zuidelijke tribune, bekend als Curva Sud, is de thuisbasis van de fanatieke aanhang van AC Milan, terwijl de noordelijke tribune, Curva Nord, wordt gevuld door de supporters van Inter.
Lees ook: Alles over het WK Handbal voor Vrouwen
De Derby della Madonnina, de wedstrijd tussen AC Milan en Inter Milan, is een van de meest intense rivaliteiten in het Italiaanse voetbal. De sfeer in het stadion tijdens deze wedstrijd is elektrisch, met beide sets supporters die hun teams hartstochtelijk aanmoedigen.
Voetballiederen: Een expressie van liefde en rivaliteit
Voetballiederen spelen een belangrijke rol in de Italiaanse voetbalcultuur. Ze zijn een expressie van liefde voor het team, van rivaliteit met de tegenstander en van de identiteit van de supporters. Veel liederen zijn al generaties lang doorgegeven en worden met trots gezongen op de tribunes.
Enkele bekende Italiaanse voetballiederen zijn:
- "Sara Perché Ti Amo": Een gepassioneerd liefdeslied van de fans van AC Milan, afgeleid van een romantische song uit de jaren 80.
- "Forza Italia!": Een aanmoedigingskreet die door heel Italië galmt, vooral na grote overwinningen van het nationale team.
Naast deze specifieke liederen, worden ook internationale anthems zoals "Seven Nation Army" van The White Stripes vaak gezongen op Italiaanse tribunes. Het herkenbare riff van dit nummer is in veel stadions heel populair geworden en wordt gebruikt om het gehele stadion op te zwepen en de overwinning van het team te vieren. Het nummer werd in 2006 de hymne voor het Italiaanse nationale voetbalelftal tijdens het WK.
Racisme: Een donkere kant van het Italiaanse voetbal
Ondanks de passie en de sfeer, is er ook een donkere kant aan de Italiaanse voetbaltribunes: racisme. Regelmatig zijn er incidenten waarbij zwarte spelers racistisch worden bejegend door supporters. Dit varieert van scheldpartijen en spreekkoren tot oerwoudgeluiden.
Lees ook: Bekerfinale Den Haag - Heerenveen
Een studie van Italiaanse economen toonde aan dat zwarte spelers beter presteren in stadions zonder publiek, wat suggereert dat racisme een negatieve invloed heeft op hun prestaties. Het effect was met name groot voor spelers die eerder in het seizoen racistisch bejegend waren.
De strijd tegen racisme in het Italiaanse voetbal is nog lang niet gestreden. Er zijn inspanningen gaande om racisme te bestrijden, maar er is nog veel werk te verzetten.
Fascisme en politiek op de tribunes
Naast racisme is ook fascisme een probleem op sommige Italiaanse voetbaltribunes. Sommige supporters tonen openlijk hun steun aan fascistische ideologieën, bijvoorbeeld door het dragen van fascistische symbolen en het scanderen van fascistische slogans.
Een voorbeeld hiervan is het verhaal van Gianluigi Buffon, de bekende Italiaanse doelman. In zijn vroege carrière kwam hij meerdere keren negatief in het nieuws vanwege zijn vermeende banden met het fascisme. Zo droeg hij een shirt met de fascistische slogan "Boia chi molla" en koos hij rugnummer 88, een neo-Nazi symbool.
De aanwezigheid van fascisme op de tribunes is een gevoelig onderwerp in Italië. Er zijn mensen die vinden dat voetbal en politiek gescheiden moeten blijven, terwijl anderen vinden dat het belangrijk is om stelling te nemen tegen fascisme, ook op de tribunes.
Lees ook: Dames handbal in Nederland nu
Vrouwen op de tribunes: Een strijd voor acceptatie
Hoewel voetbal traditioneel een mannensport is, zijn er steeds meer vrouwen die hun weg vinden naar de tribunes. Toch is de acceptatie van vrouwen op de tribunes niet altijd vanzelfsprekend.
Een voorbeeld hiervan is een incident bij Lazio Roma, waar een ultragroep een flyer verspreidde waarin stond dat vrouwen niet op de eerste tien rijen van hun sectie mochten zitten. De ultragroep vergeleek de tribune met loopgraven, waarin vrouwen niet welkom zouden zijn.
Dit incident laat zien dat er nog steeds seksisme bestaat in de Italiaanse voetbalcultuur. Gelukkig zijn er ook steeds meer initiatieven om vrouwen aan te moedigen om naar het voetbal te gaan en om seksisme op de tribunes te bestrijden.
tags: #Italiaanse #voetbaltribunes