Softbal en honkbal zijn meer dan alleen sporten; ze zijn een combinatie van strategie, teamwerk en fysieke uitdaging. Voor velen is softbal een sport met ondoorzichtige regels, wat bijdraagt aan de unieke en aantrekkelijke aard ervan. Dit artikel duikt in de complexiteit van de honkbal slagtechniek, waarbij we kijken naar de nuances die deze sport zo boeiend maken.
Inleiding
De grip op de knuppel is een fundamenteel aspect van honkbal en softbal. Het beïnvloedt de kracht, controle en nauwkeurigheid van de slag. Er zijn verschillende griptechnieken, elk met zijn eigen voor- en nadelen. Deze gids onderzoekt de meest voorkomende griptechnieken, hun toepassingen en de factoren die een rol spelen bij het kiezen van de juiste grip.
Wat is Honkbal en Softbal?
Softbal is een veldsport die wordt gespeeld door twee teams van elk negen spelers. Deze teams wisselen tussen slag- en veldpartijen. Het speelveld is een vierkant met ruimte eromheen, waarbij de hoekpunten de honken vormen: drie platte witte kussens en een vijfhoekige rubberplaat als thuishonk. Aan weerszijden van het thuishonk bevinden zich de slagperken, één voor rechtshandige en één voor linkshandige slagmensen.
Een wedstrijd bestaat uit negen innings, waarin elk team eenmaal slagpartij en eenmaal veldpartij is. Punten kunnen alleen worden gescoord door de slagpartij. De veldpartij neemt verschillende veldposities in. De werper gooit de bal onderhands naar de slagman, die probeert de bal met een knuppel het veld in te slaan en vervolgens naar het eerste, tweede, derde en thuishonk te rennen. De werper moet de bal zodanig gooien dat deze het thuishonk passeert binnen de strike-zone, begrensd door de breedte van de slagplaat en de schouders en knieën van de slagman. Als drie spelers van de slagpartij 'uit' zijn, wisselen de partijen. Het team met de meeste punten na negen innings wint. Bij een gelijke stand wordt er een extra inning gespeeld.
De basisuitrusting van een softbalspeler bestaat uit een bal, een handschoen en een knuppel, aangevuld met speciale schoenen met spikes voor grip. Een slaghelm is verplicht voor slagmensen. De handschoen is een essentieel en persoonlijk onderdeel van de uitrusting. De handschoen vormt zich naar de hand en de manier waarop een speler hem gebruikt. De handschoen van de catcher is groter en dikker dan die van de andere spelers, om de harde ballen van de pitcher te kunnen vangen.
Lees ook: Het leven van Harry Kruyssen
De Rol van de Knuppel in de Slagtechniek
De keuze van de knuppel hangt af van de lengte, het gewicht, de kracht en de snelheid van de speler. Er is geen standaardregel. Veel spelers, vooral beginners, denken dat een grotere knuppel leidt tot betere slagen. Echter, een te grote en te zware knuppel kan de reactiesnelheid belemmeren, wat resulteert in gemiste ballen of slagen buiten de lijnen. Een vuistregel voor beginners is om een knuppel te kiezen die gemakkelijk te hanteren is en vervolgens een iets lichtere knuppel te gebruiken.
Veldposities en Hun Taken
Het veld bevat vaste punten zoals de thuisplaat, de honken en de werpersheuvel. De lijnen van de thuisplaat naar het eerste en derde honk vormen de begrenzingen van het veld, met het buitenveldhek op ongeveer 90 tot 120 meter van de thuisplaat. De afstand tussen de werpplaat en de thuisplaat is 12,20 meter voor dames en 14 meter voor heren. Een professionele werper kan ballen met een snelheid van ongeveer 120 km/uur gooien, waardoor de slagman slechts een halve seconde heeft om te beslissen of de bal geslagen moet worden.
Coaches bevinden zich in vakken buiten de lijnen bij het eerste en derde honk om aanwijzingen te geven aan de honklopers. De spelers van de slagpartij hebben de taak om de bal zo ver mogelijk het veld in te slaan, terwijl de spelers van de veldpartij verschillende taken hebben om dit te voorkomen. Het team aan slag is de aanvallende partij en kan punten scoren, terwijl het team in het veld dit probeert te verhinderen.
Strategieën voor het Slaan en Scoren
De slagman probeert de bal zo ver mogelijk het veld in te slaan, idealiter over het outfieldhek voor een homerun. Dit stelt de slagman in staat om ongehinderd alle honken te passeren en een punt te scoren. Als de bal hoog en ver wordt geslagen maar niet over het hek, is de kans groot dat deze wordt gevangen, wat resulteert in een 'uit'.
De pitcher werpt de bal die de slagman moet proberen weg te slaan. Een bal die door de slagzone komt, wordt beschouwd als een slagbal. Een bal die niet door de slagzone komt, is een wijdbal. De slagzone is een denkbeeldig gebied boven de thuisplaat, tussen de onderkant van de knie en de schouderhoogte van de slagman in slaghouding. Als de pitcher drie slagballen gooit zonder dat de slagman de bal in het veld slaat, is de slagman 'uit'. Als de pitcher vier wijdballen gooit, krijgt de slagman een vrije loop naar het eerste honk.
Lees ook: Wendy Bussum Honkbal: Jouw nieuwe team?
Vaak is er een combinatie van slagballen en wijdballen. Bij twee slagballen en drie wijdballen spreekt men van een 'volle bak', waarbij de volgende bal cruciaal is. Een slagbal moet worden geslagen, met het risico op een misser. Een wijdbal geeft de slagman een vrije loop.
Honklopen en Gedwongen Situaties
Aan het begin van een slagbeurt zijn de honken leeg. Als de eerste slagman het eerste honk bereikt, moet hij naar het tweede honk lopen als de volgende slagman de bal het veld in slaat. Dit is een gedwongen loop, waarbij de honkloper geen keuze heeft. Als alle honken bezet zijn, is er een gedwongen loop voor alle honklopers. Een homerun met alle honken bezet wordt een grandslam genoemd.
Een honkslag is wanneer de slagman de bal in het veld slaat en een honk bereikt. Afhankelijk van het bereikte honk spreekt men van een één-, twee- of driehonkslag.
De Verdedigende Rol van de Pitcher en Catcher
Voor het verdedigende team is de pitcher cruciaal. Een goede pitcher voorkomt dat de tegenpartij veel slagen maakt en honken bereikt. Pitcher en catcher werken samen om elke slagman uit te schakelen. De catcher geeft tekens aan de pitcher om aan te geven wat voor bal hij wil, zoals een fastball, curvebal, change-up of een wijdbal. De pitcher kan het oneens zijn met de catcher, maar als hij akkoord gaat, knikt hij.
De catcher is de enige veldspeler die het hele veld kan overzien en geeft aanwijzingen aan het team.
Lees ook: Wat is het verschil?
Honkmannen en Hun Verdedigingstaken
De honkmannen zijn de infielders die de honken bewaken en proberen honklopers uit te maken door ze uit te tikken. Een honkloper is 'uit' als hij wordt aangetikt door een veldspeler met de bal in de handschoen terwijl hij geen contact heeft met een honk. Bij een gedwongen loop is het voldoende als de honkman met zijn voet het honk aantikt terwijl hij de bal in zijn hand of handschoen heeft.
De honkmannen staan niet alleen in het veld om hun honk te bewaken, maar ook om de bal te pakken zodra de tegenpartij die het veld inslaat. Daarom staan ze een eindje van hun honk vandaan. Anders dan bij honkbal mag de honkloper bij softbal het honk pas verlaten als de bal de hand van de pitcher heeft verlaten. De pitcher kan proberen de honkloper te verrassen met een 'pickoff', waarbij hij zich snel omdraait en de bal naar de honkman gooit.
De korte stop staat tussen het tweede en derde honk en moet proberen de lage ballen te stoppen en te vangen. Hij moet snel en niet bang voor de bal zijn. Als de korte stop de bal tegenhoudt, kan hij deze op tijd naar de eerste honkman gooien om de slagman uit te maken.
Verre Velders en Hun Belangrijke Rol
De verre velders, of outfielders, staan in het buitenveld en moeten de ballen pakken die over het infield geslagen worden. Ze proberen hoge ballen rechtstreeks te vangen, wat resulteert in een 'nul' voor de tegenstander. Na het vangen van de bal moeten ze deze zo snel mogelijk naar een honk gooien om te voorkomen dat de honklopers opschuiven.
Bij een gedwongen loop hoeft de honkloper niet te worden uitgetikt; het is voldoende als een speler van de tegenpartij met de bal in de hand of handschoen met zijn voet het honk aantikt voordat de loper dat honk bereikt. De slagman die naar het eerste honk rent, verkeert altijd in een gedwongen loop situatie.
Spectaculaire Momenten: Het Dubbelspel
Het dubbelspel is altijd spectaculair. Bijvoorbeeld, als het eerste honk bezet is en de slagman slaat een lage bal richting de korte stop, moet de loper op het eerste honk naar het tweede honk. De korte stop pakt de bal en gooit deze naar de tweede honkman, die de bal vangt terwijl hij contact heeft met het honk voordat de loper daar aankomt. Vervolgens gooit de tweede honkman de bal naar de eerste honkman.
Griptechnieken in Detail
Er zijn verschillende griptechnieken die gebruikt worden in honkbal en softbal. De meest voorkomende zijn:
- De Baseball Grip: Bij deze grip worden de handen direct naast elkaar op de knuppel geplaatst, alsof je een honkbalknuppel vasthoudt. Dit is vaak de eerste grip die beginners leren, omdat het een natuurlijk en krachtig gevoel geeft. Robbie schreef: "Toen ik voor het eerst op de driving range stond had ik nog nooit een golfclub in handen gehad. Maar ik speel(de) al wel 17 jaar honkbal. De baseballgrip was dus mijn logische keuze. Het ging meteen aardig goed. De ballen gingen niet allemaal recht maar wel erg ver."
- De Overlap Grip (Vardon Grip): Hierbij overlapt de pink van de bovenste hand de wijsvinger van de onderste hand. Dit creëert een meer compacte en geïntegreerde grip, wat kan leiden tot een hogere clubhoofdsnelheid. "Toch wanneer men de vardon grip gaat gebruiken, en de handen dus een compacter geheel vormen, kunnen we een grotere clubhoofdsnelheid gaan creëren."
- De Interlock Grip: Bij deze grip vergrendelt de pink van de bovenste hand zich met de wijsvinger van de onderste hand. Dit is een variatie op de overlap grip en biedt een nog sterkere verbinding tussen de handen.
- Reversed Hands Grip: Sommige spelers experimenteren met een omgekeerde grip, waarbij de handen in een ongebruikelijke positie worden geplaatst. "Volgens mij is Papwa Sewgolum de speler die in de 50er jaren 3 x het Dutch Open wist te winnen met zijn handen reversed. Vincent Tshabalala won in geloof ik 1975 het Franse Open met zijn handen zo." De effectiviteit hiervan is echter subjectief.
De Baseball Grip: Kracht en Vertrouwdheid
Wanneer men begint te spelen is het logisch dat men met de baseball grip verder gaat slaan. Men is nog niet gewoon van de polsen te draaien, en dan kan men met een vrije rechterhand veel meer snelheid gaan maken (duwen).
De baseballgrip was dus mijn logische keuze. Het ging meteen aardig goed. De ballen gingen niet allemaal recht maar wel erg ver. Toen ik wat lessen nam ben ik eigenlijk begonnen met de "normale" grip. Een ding weet ik wel, ik sla duidelijk minder ver! Nu ik hier eens over nadenk: ik denk dat ik de volgende keer op de DR weer eens de baseball grip ga hanteren. Ik ben toch wel benieuwd naar het verschil. En misschien werkt het toch beter voor me. Dan hoef ik niet na te denken over mijn grip op het moment dat ik in een tee- of battingbox sta.
De Vardon Grip: Meer Clubhoofdsnelheid
Toch wanneer men de vardon grip gaat gebruiken, en de handen dus een compacter geheel vormen, kunnen we een grotere clubhoofdsnelheid gaan creeëren.
Experimenteren met de Baseball Grip
) net begonnen met golfen, en ga dus zekers de baseball-grip uit proberen op de DR. Kijken of ik hiermee ook home-runs kan slaan.
Ervaringen met de Baseball Grip
Robbie schreef : Wel leuk deze informatie. Geeft in ieder geval hoop.
De Omgekeerde Grip: Uitzonderingen Bevestigen de Regel
Van de zomer bij iemand in de flight gezeten die ook zijn grip omgekeerd had. Die slagen waren echt geen gezicht. Bij de eerste hole dacht ik nou dat wordt een zware dag. Maakt die kerel gewoon een nette par. Ik nog denken dat het mazzel is. Maakt ie verdorie op de volgende hole een birdie. We raakten een beetje aan de praat. Ik weet het niet precies meer, maar volgens mij zat hij iets boven de 10. Speelde prima, maar het was echt geen gezicht. Het zag er niet soepel en vloeiend uit.
Factoren bij het Kiezen van een Grip
De keuze van de juiste grip hangt af van verschillende factoren, waaronder:
- Persoonlijke voorkeur: Wat voelt het meest comfortabel en natuurlijk aan?
- Handgrootte: Sommige grips zijn beter geschikt voor grotere of kleinere handen.
- Kracht en flexibiliteit: De grip moet passen bij de kracht en flexibiliteit van de speler.
- Gewenste balvlucht: Verschillende grips kunnen de balvlucht beïnvloeden.
Pitchen: Technieken en Grepen
Over pitchen valt veel te vertellen. Ten eerste is het van belang om de technieken te beheersen. Verder worden basis en gevanceerde grepen uitgelegd. Blijf lang, blijf terug, blijf gesloten. De zweep in stukjes - enkel… knie… heup… romp… schouder… elleboog… Lancering - Ellebogen op dezelfde hoogte als de schouders. Aanvang - Zet schouder/arm spieren in de juiste stand vast. Draaiing - de heupen loslaten. Twee armen doen het samen - de gooiarm "zweept" naar voren en naar beneden, terwijl de vangarm naar binnen getrokken wordt. Worpen - Werk aan je fastball en change up voordat je een derde worp toevoegt. De stap is niet het begin, het is een reactie om balans en aflevering te waarborgen. Het voorste been komt neer als reactie op de beweging van het bovenlichaam. Het is beter twee of drie worpen goed te kunnen, dan allemaal een beetje. Elke pitcher zal zijn (haar?) voorkeur zelf ontwikkelen. Hou de spelsituatie en de stand in de gaten. (Een fastball is alleen goed als hij inderdaad hard lijkt.
De Four Seam Fastball
Vingers tezamen bovenop de lange naad, duim daaronder op de tegenoverliggende naad. Een neerwaartse polsbeweging geeft een opwaarts gerichte spin aan de voorkant van de bal. Vier naden vangen lucht, waarbij de bal zoveel mogelijk opwaartse kracht krijgt.
De Change-Up
Precies zo gooien als een fastball, alleen de bal wat dieper in je hand stoppen, waardoor hij met maar 75% van de snelheid aankomt.
De Two Seamer
Vingers op de naden waar deze het dichtst bij elkaar komen, duim daartegenover op een gebogen naad. Als je pols naar beneden knikt op het moment van loslaten, trekken je vingers de bal achterover.
De Football Slider
Er zijn veel sliders, bedoeld om de bal een zijdelings wegglijdend effect te geven. Het eenvoudigst te gooien is de football slider. Pak hem beet als een overhand curve, maar met de middelvinger op de lange naad.
De Curve-Ball (Waarschuwing)
Veel coaches hebben bezwaren tegen curve-ballen voor jeugdige pitchers. Hou de spelsituatie en de stand in de gaten. (Een fastball is alleen goed als hij inderdaad hard lijkt.
De Knuckleball
Kinderen proberen deze bal graag uit, maar hebben zelden voldoende vertrouwen om hem in de wedstrijd uit te proberen. (Maar goed ook, zo hebben de oudjes tenminste iets wat alleen zij kunnen.) Vingertoppen op de naden, knokkels gebogen (vandaar de naam). Bij het loslaten knikken de vingertoppen naar voren, waardoor alle draaiing (die voor stabiliteit tijdens de vlucht zorgt) uit de bal wordt gehaald.
De Forkball
Vereist lange, sterke vingers. Met de vingers gevorkt buiten de smalle naden, heeft de duim de beste grip, als hij bij het loslaten naar boven gebracht wordt, tussen de vingers. De bal schiet tussen de vingers uit en het effect is afhankelijk van de ongelijke druk van de vingers op de bal.
De Screwball
Beslist niet voor jonge pitchers - te belastend voor pols en elleboog. De greep is eigenlijk alles wat de vingertoppen op de naden van de bal houdt totdat je loslaat (vier naden aanbevolen). De pols knikt niet maar draait naar binnen - duim onder. Begin met een greep over twee naden, maar schuif de vingers naar voren over de naden naar buiten. De duim beweegt een beetje naar binnen om op de naad te blijven.
De Cutter
De naam is afgeleid van een paar bewegingen tijdens het loslaten. Zoals getoond, begint het als bij een football slider. Net voor het loslaten "knippen" de vingers onderlangs. Resultaat is een effect dat tegengesteld is aan dat van een screwball.
Veiligheid Eerst
Honkbal is geen kontaktsport totdat… twee veldspelers botsen of een omhooggestoken spike de schenen van een binnenvelder raakt of een pitcher op z'n neus geraakt wordt door een rottige stuiterbal of een worp de knokkels ontvelt van de slagman of afketst op z'n helm. Het gebeurt echt een keer. Kijk naar de pitcher met je kin over je voorste schouder. Draai weg van de bal die je gaat raken. Steel een honk met al je spullen in orde. De beste lead-off is veilig op twee manieren - je mag niet uitgetikt worden, en je mag niet geblesseerd worden als je terug moet. Met drie stappen en een beetje kan je nog steeds in twee terug - kruis je rechter been voorlangs en stap dan met je linker been naar de verste hoek van het honk (het verst van de aangooi). Leun achterover, weg van de tikhand. Slide in met je voeten vooruit - gebruik de sit-down techniek. Kom omhoog met je rug naar de aangooi. Blijf achter het honk bij elke worp naar dat honk. Ga een stap of twee de lijn op om honklopers te blokkeren. Zet slechts één been op de lijn, met het meeste gewicht op je andere voet.
tags: #honkbal #grip #technieken