Combinatie Voetbal, Hockey op Ijs: Voordelen en Nadelen

Inleiding

De combinatie van sporten, specifiek voetbal, hockey en ijshockey, biedt een breed scala aan voordelen en nadelen. Dit artikel tracht een overzicht te geven van deze aspecten, met de nadruk op ijshockey, een sport die bekend staat om zijn snelheid en intensiteit.

IJshockey: Een Snelle en Competitieve Sport

IJshockey is een van de snelste teamsporten ter wereld, die vaardigheden, snelheid, discipline en teamwork vereist. De sport vereist snelle denkers en een meer dan goed reactievermogen. Lichamelijk contact is toegestaan en de puck gaat met hoge snelheden over het ijs, soms wel met 160 km/h.

Voordelen van IJshockey voor Kinderen

De voordelen van ijshockey voor kinderen zijn talrijk:

• Ontwikkeling van fysieke vaardigheden: IJshockey bevordert behendigheid, spierkracht en coördinatievermogen.
• Zelfvertrouwen en zelfrespect: Door te ijshockeyen kan een kind zijn zelfvertrouwen opvijzelen en zijn of haar zelfrespect laten groeien.
• Teamwork: IJshockey leert kinderen in een team samen te werken met anderen.
• Sociale ontwikkeling: Kinderen willen hechte relaties aangaan, ontwikkelen en behouden met teamgenoten en coaches. Ze willen bij een groep horen die hun accepteert en waardeert en ze willen samen plezier maken.
• Spanning en uitdaging: Kinderen genieten van de snelheid en van de spanning die ijshockey biedt. Ook vinden zij het prachtig om een sport te bedrijven, die onderscheidend is en die ook iets onbekends heeft.
• Erkenning en waardering: Kinderen willen uitblinken door ijshockey te spelen. Ze willen zich de vaardigheden van de sport toe eigenen en ze willen een goed ijshockeyer worden. Kinderen willen erkenning hebben en willen gewaardeerd worden voor wat ze bereikt hebben. Kinderen willen beloond worden en zij willen bekend worden als een ijshockeyspeler.

De hele familie wordt aangemoedigd om de kinderen bij ijshockey te ondersteunen. Daarvoor is geen betere manier dan hun te laten zien dat je ook bij de sport betrokken bent. De meeste ijshockeyactiviteiten zijn gebaseerd op de hulp van ouders, grootouders en andere familieleden en dat is nou juist de sleutel tot het succes! De betrokkenheid van ouders bij de activiteiten van hun kinderen dient van positieve, ondersteunende en bemoedigende aard zijn.

Vaardigheden opgedaan op de ijsbaan sluiten aan of versterken de vaardigheden die kinderen thuis en op school opdoen en omgekeerd. Fair play en respect zijn waarden die de NIJB en de IIHF hoog in het vaandel hebben staan. Beide organisaties verwachten dan ook dat fair play en respect door alle betrokkenen bij de sport wordt onderstreept en wordt uitgedragen naar iedereen die ook maar iets met de ijshockeysport te maken heeft: tegenstanders, teamgenoten, teambegeleiders, coaches, scheidsrechters, ouders en toeschouwers.

Lees ook: Bandy uitgelegd

Ouders en verzorgers spelen ook een erg belangrijke rol als het om de veiligheid van de kinderen gaat.

Basisvaardigheden van IJshockey

Schaatsen is de vaardigheid die ijshockey uniek maakt. Schaatsen is voor ijshockey, wat rennen voor voetbal is. Spelers van welk niveau dan ook, blijven trainen om hun schaatsvaardigheid te verbeteren.

De puck aan de stick voortbewegen (puck handling) is van alle basisvaardigheden misschien wel de meest moeilijke om goed onder de knie te krijgen. Je kunt daardoor met de puck aan de stick over het ijs schaatsen en je tegenstander omspelen, waardoor je scoringskansen vergroot worden.

Het elkaar toespelen van de puck (passing) maakt ijshockey tot een echte teamsport waar je echt plezier aan beleeft. Door elkaar de puck toe te spelen raakt iedereen bij het spel betrokken, hetgeen het maken van een doelpunt tot een teamprestatie maakt. Samenwerken met teamgenoten en zo tot succes te komen, dat is waar het om draait. Het geeft iedereen een goed gevoel als je elkaar de puck toespeelt en juist daardoor een doelpunt scoort.

Op doel schieten is het eindresultaat van aanvalsspel dat moet leiden tot een doelpunt. Veel spelers besteden de meeste tijd aan het oefenen van schietvaardigheden. Zij denken namelijk dat het maken van een doelpunt het meeste plezier oplevert. Statistieken leren ons echter dat spelers vaak minder dan 6 keer per wedstrijd op doel schieten.

Lees ook: Voetbal en hockey: een vergelijking

De Juiste Uitrusting

Deze bladzijde is bedoeld om ouders, voor hun kind het ijs op gaat, een basisadvies te verstrekken met betrekking tot het kiezen van de juiste uitrusting. Het is slechts een richtlijn en meer daarover kan men te weten komen via de lokale vereniging. Als een uitrustingsstuk kapot is gegaan, vervang het dan meteen of laat het onmiddellijk repareren door een professional. Telkens nadat de uitrusting gebruikt is, dient deze uit de tas gehaald te worden, zodat deze kan drogen. Vraag na welke uitrusting uw kind nodig heeft om het ijs op te gaan.

• Met je schaatsen aan plaats je het blad van de stick op de grond.
• Voor jongere spelers dient men zogenaamde ‘junior sticks’ te gebruiken, daar deze lichter zijn.

Elke speler zal door een leerproces heen moeten om zich de basisvaardigheden van het ijshockey eigen te maken. Basisvaardigheden die spelers laten genieten van het opwindende aan ijshockey en die het plezier in het spelen van ijshockey verhogen. De eerste stap in het leerproces is de belangrijkste, omdat de speler dan voor het eerst kennis maakt met ijshockey en hem of haar het juiste gevoel geeft.

Kinderen kunnen de basisvaardigheden van ijshockey leren door ‘cross-ice’ (over de breedte van de ijsbaan) te spelen. Dit is een variant op het ‘echte’ ijshockey en speciaal bedoeld om het leerproces te versnellen. De Nederlandse IJshockey Bond ondersteunt de clubs met een wervingsprogramma.

Blessures bij IJshockey en Preventie

Binnen de ijshockey kunnen er snel blessures ontstaan, ondanks de goede bescherming. De kans op blessures neemt toe naarmate de snelheid en het gewicht van de speler toeneemt. Op de Olympische spelen van 2010 was ijshockey de sport met het meeste risico op een blessure.

Het blijft natuurlijk gewoon te leuk om het spel te spelen, dus hoe kan je voorkomen dat je zelf geblesseerd raakt? Een groot deel van de blessures kan opgevangen door een goed reactievermogen. Hoe fitter je bent, hoe sneller je kan reageren op bijvoorbeeld een schijnbeweging. Hoe vermoeider je bent, hoe trager je reageert. Naast je icehockey training is kracht- en conditietraining helemaal zo gek nog niet. Voldoende rust komt dus ook ten goede!

Lees ook: Bandy: Een introductie

De RICE-regel en Alternatieven

Wanneer iemand door z’n enkel gaat of een spier verrekt, wordt er direct geroepen: ‘koelen!’ Koelen met een ice pack of cold spray lijkt misschien heel professioneel, maar is dat wel zo handig? Er is namelijk geen wetenschappelijk bewijs dat koelen een positief effect heeft op herstel bij een blessure. Sterker nog: er zijn aanwijzingen dat ijs juist averechts werkt op zowel het herstel als de sportprestatie bij blessures! Toch zitten alle vrieskistjes bij de sportclubs vol met ice packs en lopen de sportbegeleiders en fysio’s met cold sprays. Tijd voor een wetenschappelijke update want echt waar: ‘ijs bij blessures is niet cool’! Laat je sportblessures behandelen door de professionals van Fysio Physics. Ook huisartsen geven aan in de NHG-standaard Enkelbandletsel: Voor zowel distorsies als rupturen geldt dat het gebruikelijk is om in de acute fase de zogenaamde RICE-regel toe te passen. Bewijs dat deze maatregelen leiden tot een snellere revalidatie ontbreekt echter.

Iedere sportbegeleider en (sport)fysiotherapeut, ook ik, heeft in zijn opleiding de (R)ICE-regel ingestampt gekregen. (R)ICE is een vuistregel waarbij de ‘R’ staat voor Rust, de ‘I’ staat Immobilisatie (vastzetten met tape), de ‘C’ voor Compressie (druk/drukverband er omheen), de ‘E’ voor Elevatie (hoog leggen van het been) en Ice voor ijs/koelen. Koelen bij blessures zou de pijn en zwelling verminderen, ontsteking dempen en verergering van klachten voorkomen. Daarom zou zwelling zoveel mogelijk voorkomen moeten worden door te koelen. Ook de ontstekingsreactie, die ontstaat ten gevolge van een blessure, zou afgeremd moeten worden, omdat een ontstekingsreactie negatief zou werken. Maar niets is minder waar. Door de RICE aanpak wordt juist het tegenovergestelde bereikt! Koelen remt zowel het herstel als de prestatie! [1]werkt op zowel het herstel als de sportprestatie bij blessures! Toch zitten alle vrieskistjes bij de sportclubs vol met ice packs en lopen de sportbegeleiders en fysio’s met cold sprays.

Wanneer je door je enkel gaat, treedt, afhankelijk van de ernst van de blessure, pijn, zwelling en soms verkleuring op. Het koelen met een ice pack of spray geeft inderdaad minder pijn en zwelling en afname van de doorbloeding van de weefsels [3]. Maar is dat wel zo handig? Bij schade probeert je lichaam juist een bescherming en herstelmechanisme op gang te brengen. De stoffen die vrij komen uit de celwand van beschadigd weefsel, o.a. Prostaglandine E2 is een ‘ontsteking stimulerende stof’, belangrijk voor aanmaak en herstel van bindweefsel. tegennatuurlijk en werkt het juist het herstel tegen! gezien als ‘negatief’, want dit is juist een ‘herstelmechanisme’. duidt direct op verhoging van de doorbloeding in het gebied. Koelen bij blessures zou de pijn en zwelling verminderen, ontsteking dempen en verergering van klachten voorkomen. De zwelling zou de weefsels ‘weker’ maken en daardoor kwetsbaarder. Daarom zou zwelling zoveel mogelijk voorkomen moeten worden door te koelen. Ook de ontstekingsreactie, die ontstaat ten gevolge van een blessure, zou afgeremd moeten worden, omdat een ontstekingsreactie negatief zou werken. Maar niets is minder waar. Door de RICE aanpak wordt juist het tegenovergestelde bereikt! Koelen remt zowel het herstel als de prestatie! [1]werkt op zowel het herstel als de sportprestatie bij blessures! Toch zitten alle vrieskistjes bij de sportclubs vol met ice packs en lopen de sportbegeleiders en fysio’s met cold sprays. Let wel: soms gaat de discussie over het kort of lang koelen, maar beiden werken negatief. Langer koelen veroorzaakt ook nog eens schade in het weefsel zelf, dus dat is nog schadelijker [5]. Voor zowel distorsies als rupturen geldt dat het gebruikelijk is om in de acute fase de zogenaamde RICE-regel toe te passen. Bewijs dat deze maatregelen leiden tot een snellere revalidatie ontbreekt echter. Het enige positieve effect van ijs is dat het afname geeft van pijn [6]. Maar dit ‘positieve’ effect is ook direct het grootste gevaar tijdens het sporten. Pijn is juist een belangrijk signaal. Het lichaam maakt alles juist gevoeliger zodat je geen bewegingen maakt die nog meer schade geven. Door de pijn te verdoven, voel je minder goed wanneer je de schade verergert. Vergelijk het met wanneer je koude handen hebt in de winter. Dan voel je je vingers minder goed en beweeg je minder snel. Door het afkoelen gaan de zenuwvezels minder snel werken en geven zij de signalen minder snel door. Zo werkt het ook met het koelen. [Voor de pro: dit geeft een afname in de zenuwgeleidingssnelheid van 10 meter per seconde per graad Celsius!] Doordat je spieren in je enkel en voet door het koelen minder snel kunnen reageren, heb je juist meer kans om je enkel te verzwikken! Studies bij gezonde mensen geven aan dat dit effect minder is bij kortdurend koelen. [10] Heb je last van een stekende pijn in je enkel of andere klachten? negatiever het effect op de stabiliteit en spierkracht. flink belemmeren [7]. Koelen heeft een negatief effect op de prestatie en herstel omdat het afname geeft van:

1. de doorbloeding [12]
2. snelheid van de zenuwgeleiding [13]
3. ‘rode vlag’. bezoeken. Ook bij een ‘afwijkende’ stand of vorm van de enkel. Voor de pro’s: Pas de Ottowa akle rules toe om een botbreuk uit te sluiten: [15] DE sporter moet 4 stappen zetten zonder hulp OF:
   1. Pijn bij palpatie van de achterzijde van de onderste 6 cm van de laterale malleolus, of
   2. Pijn bij palpatie van de achterzijde van de onderste 6 cm van de mediale malleolus, of
   3. Pijn bij palpatie van de basis van het os metatarsale V, of
   4. Pijn bij palpatie van het os naviculare. de enkel. omschrijving verderop in de tekst). sporttape of met elastische tape die met maximale rek wordt aangebracht. stugge sporttape is dat de enkel toch nog iets kan bewegen. van elastische tape is dat deze de zwelling niet tegenwerkt. Het is verstandig om de belasting iets terug te brengen, maar ontlasten en met het been omhoog zitten werkt weer averechts. Rustig fietsen op een hometrainer verbetert de circulatie terwijl de gewrichten matig belast worden. Het mooiste is wanneer een therapeut of trainer de enkel intapet volgens de EasyTaping methode, omdat daarmee ook de botstukken van de enkel in hun beweging gecorrigeerd worden. Hierdoor nemen de zwelling en de pijn snel af en herstel je eerder.

Stap 1: knip een tapestrook op de juiste lengte. De strook moet onder de voet langs kunnen en 10 cm over beide enkelknobbels heen kunnen. Bij elastische tape is dat 5 cm omdat je deze straks maximaal op rek brengt. Stap 4: houd je enkel in deze stand, trek beide tapestroken omhoog, precies over de enkelknobbels heen. Stap 5: plak de tapestroken links en rechts zo strak mogelijk over de enkelknobbels. Zorg dat hierbij links en rechts evenveel spanning heeft. Bij de elastische tape heb je links en rechts nog 2 eindstukjes over waar het papier op zit. Let wel: soms gebruiken mensen een ‘anker’ om de huid te beschermen. Vaak is dat een horizontaal stukje tape over of onder de verticale stroken. Zorg dat deze NOOIT circulair (helemaal rondom) wordt aangebracht, omdat dit dan de circulatie zal belemmeren.

Bewegen bevordert herstel! Oefeningen doen na een sportblessure aan de enkel Ik krijg regelmatig de vraag welke oefeningen het beste zijn. Let wel: bewegen en oefeningen mogen nooit de pijnklachten verergeren. Zolang de enkel nog pijnlijk is, raden wij stabiliteitsoefeningen, zoals het staan op 1 been, ten zeerste af. Rustig wandelen met kleine passen en een goede voetafwikkeling is een betere keuze. Tenslotte: Bezoek bij aanhoudende pijn en zwelling altijd een arts of fysiotherapeut. Door de verzwikking kunnen de botstukken van enkel en onderbeen soms in een verkeerde stand gefixeerd worden.

Algemene Voordelen van Sport

Naast de specifieke voordelen van ijshockey, zijn er algemene voordelen van sportbeoefening:

• Sportiviteit en respect: Sporten leert spelregels respecteren en eerlijk te spelen (Fair Play).
• Immuunsysteem: Sporten verbetert de conditie en maakt het lichaam meer weerbaar tegen ziektes.
• Calorieën verbranden: Sporten helpt calorieën te verbranden en een gezond cholesterolgehalte te behouden.
• Geestelijke gezondheid: Sporten biedt ontspanning, vermindert stress en vergroot het zelfvertrouwen.
• Teamspirit: Teamsporten bevorderen de samenwerking en sociale contacten.
• Uithoudingsvermogen: Sporten verbetert de conditie en het uithoudingsvermogen.
• Spierontwikkeling: Sporten versterkt de spieren en maakt ze beter bestand tegen belasting.

Nadelen van Sport

Naast de vele voordelen, zijn er ook nadelen aan sport verbonden:

• Blessures: De kans op blessures is groot, vooral bij intensieve sporten zoals ijshockey.
• Obsessie: Mensen kunnen geobsedeerd raken door hun sport, wat kan leiden tot gezondheidsproblemen.
• Doping: Het gebruik van doping en anabole steroïden is een groot gevaar en kan ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid.

Dopinggebruik in de Sport

Tegenwoordig hoor je wel eens wat over het gebruik van doping in de sport. Denk maar aan het wielrennen met de gevallen van EPO uit de Tour de France van 1998 en een te hoog hematocriet gehalte van Pantani in de Giro de Italia. Omdat doping in deze tijd dus vaak gebruik wordt en op het nieuws komt wil ik in dit stukje uit leggen wat doping het precies is en wat de negatieve en positieve effecten zijn.

De definitie van doping: Het is moeilijk een definitie te geven van doping, een eenvoudige omschrijving: "doping is het toedienen van stimulerende middelen, om een hogere prestatie te krijgen." Er is een dopinglijst, hierop staan alle stoffen die tot stimulerende middelen worden gerekend. Deze is niet in elk land en bij alle sporten hetzelfde. Het vreemde is dat van veel van deze stoffen niet eens bewezen is dat de sportprestatie verbeteren. Later zal ik iets over de verschillende soorten vertellen.

Waarom doping? Uiteraard is het normaal dat mens of dier trainen om in een wedstrijd een topprestatie neer te zetten of om over een bijzonder goede conditie te beschikken. Dit doen ze dan door een evenwichtige balans van rust, voeding en beweging te respecteren. Als men dan dopes toevoegt aan de voeding, heeft dit een gunstigere invloed op de prestaties.

Als men intensief aan het sporten is komt men op een gegeven moment op het zo gehete dode punt. De sportbeoefenaar, raakt dan volledig uitgeput en dreigt in elkaar te zakken, maar ervaren sportlieden weten dat dat punt overwonnen kan worden. Het is een kwestie van reserve-energie vrij te maken. Maar er blijft altijd een moment wanneer de hersenen een einde stellen aan onze inspanningen, louter om het lichaam te beschermen en te behoeden voor een te grote belasting. Nu komen we op het gebied waar doping begint te werken. Doping schakelt namelijk dat alarmsysteem van de hersenen uit, zodat we kunnen volhouden. Maar op dat moment wordt het lichaam enorm veel geweld aangedaan zonder dat er bezwaren gevoeld worden, want bv. pijn, duizeligheid en vermoeidheid zijn uitgeschakeld. Ook de levensnoodzakelijke lichaamsreserves worden zonder waarschuwing opgebruikt, wat meestal leidt tot vergiftigingsverschijnselen. Doping heeft ook heel negatieve psychische effecten, zoals verslaving of depressie, omdat de sporter beseft dat hij zonder de doping niet goed genoeg is.

Verschillende soorten doping

Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) heeft de dopinglijst in drie categorieën ingedeeld en die categorieën weer in hoofdgroepen. De totale lijst met bijlagen bevat enkele honderden verboden stoffen en methoden, ik behandel maar een kort overzichtje met de bekendste en de effecten.

1. Verboden groepen van stoffen

• Stimulantia: Stimulantia zijn stoffen die een stimulerende werking hebben op het zenuwstelsel. Ze worden gebruikt om hetzelfde effect te krijgen dat adrenaline veroorzaakt. Stimulantia zorgen ervoor dat men beter geconcentreerd is, het gevoel van vermoeidheid afneemt, minder pijn voelt en dus zwaardere inspanningen kan leveren. Het meest bekende voorbeeld zijn amfetaminen, die vooral door duursporters worden gebruikt. Ook stoffen als cocaïne, efedrine en cafeïne worden tot de stimulantia gerekend. Het gebruik van stimulantia is niet geheel zonder risico. Door het gebruik kan het lichaam minder makkelijk afkoelen en is het mogelijk dat het hart of andere organen niet meer goed functioneren. Andere bijwerkingen zijn rusteloosheid, hoofdpijn, duizeligheid, hallucinaties, hartkloppingen en stijging van de bloeddruk.
• Narcotische analgetica: Narcotische analgetica zijn eigenlijk pijnstillers. Ze werken op het centraal zenuwstelsel, hebben een versuffend effect en onderdrukken pijngevoel. Door het gebruik van narcotische analgetica hopen sporters minder pijn te voelen. Daarnaast onderdrukken narcotische analgetica hoest. Veel narcotische analgetica zoals morfine kunnen verslavend zijn. Ook codeïne, een stof die tegen hoesten wordt gebruikt viel jarenlang onder deze groep, maar is tegenwoordig toegestaan. Het gebruik van narcotische analgetica kan problemen met de gezondheid veroorzaken. Door de pijnstillende werking voelt de sporter niet dat hij geblesseerd is, hij sport verder met het risico ernstige schade aan zijn eigen lichaam te veroorzaken. Andere bijwerkingen zijn misselijkheid, ademhalingonderdrukking, stoornissen bij het urineren en slaperigheid.
• Anabole middelen: De anabole middelen zijn eigenlijk ook weer onder te verdelen in twee groepen. Ten eerste de androgene anabole steroïden. Androgene anabole steroïden zijn afgeleid van het natuurlijke, mannelijke hormoon testosteron. Anabool betekent weefselopbouwend en androgeen betekent vermannelijkend. Door de inname van testosteron wordt vooral de vorming van eiwit in de geslachtorganen, de huid het skelet en de skeletspieren bevordert. Sporters proberen door anabolengebruik te combineren met een nauwkeurige trainingsopbouw en juiste voeding hun spiermassa en spierkracht te vergroten. Androgene anabole steroïden worden het meest gebruikt door krachtsporters. De tweede groep anabole middelen zijn de bèta- 2 agonisten. Dit zijn stimulerende middelen die tevens een anabole werking kunnen hebben. Een voorbeeld van bèta- 2 agonisten is clenbuterol, wat door gebruik kan leiden tot een afname van het vetpercentage en een toename van spiermassa. Ook bij anabole middelen kunnen ernstige bijwerkingen optreden. Ze hebben invloed op de groei en kunnen bij vrouwen vermannelijking en menstruatiestoornissen veroorzaken en bij mannen prostaatvergroting en remming van de vorming van zaadcellen.
• Diuretica: Diuretica, ofwel plaspillen, werken direct op de nieren om de hoeveelheid urine te vergroten en het afvoeren van die urine te versnellen. Sporters gebruiken diuretica om hun lichaamsgewicht te verminderen. Bij sporten als judo en boksen is het belangrijk om in een zo licht mogelijke gewichtsklasse uit te komen, en net op de grens te zitten tussen het goede en het te zware gewicht voor die klasse. Diuretica worden ook gebruikt als maskeringmiddel. Door het gebruik van diuretica wordt de urine sneller uitgedreven, waardoor de concentratie van geneesmiddelen in de urine wordt verlaagd en verboden stoffen dus moeilijker zijn aan te tonen. Tot de bijwerkingen behoren uitdroging, vermoeidheid en kramp.
• Peptide, glycolproteïne hormonen: Peptide en glycolproteïne hormonen zijn natuurlijke stoffen die als een soort boodschappenjongen in het lichaam fungeren. Ze stimuleren de productie van lichaamseigen hormonen of bevorderen de lichaamsgroei. Tot deze groep behoort ook het middel EPO, dat in de Tour de France zoveel commotie veroorzaakte. EPO kan het aantal rode bloedcellen in het bloed verhogen, wat het bloed dikker maakt en waardoor de kans op klonteren van het bloed toeneemt. Als gevolg hiervan kan men een hartinfarct of beroerte krijgen.

1. Verboden methoden.

• Bloeddoping: Sporters die gebruik maken van bloeddoping laten zes tot twaalf weken voor de wedstrijd hun bloed aftappen. Ze trainen vervolgens door met een kleiner bloedvolume. Kort voor de wedstrijd, minimaal 24 uur, laten ze zich het eerder afgetapte bloed toedienen. Hierdoor neemt het bloedvolume en het hemoglobine- gehalte in het bloed toe. Hierdoor wordt het vermogen om zuurstof op te nemen, en dus ook het uithoudingsvermogen groter. Daarom wordt bloeddoping vooral bij duursporters aangetroffen. Bij bloeddoping hoeft men niet persé gebruik te maken van het eigen bloed, men kan ook donorbloed gebruiken. Hier door heeft men echter risico op virusi…

tags: #combinatie #voetbal #hockey #op #ijs #voordelen