Inleiding
De hockeywereld is constant in beweging, met nieuwe technieken en strategieën die voortdurend worden ontwikkeld en verfijnd. Een van de meer recente en controversiële ontwikkelingen is de zogenaamde "Argentijnse forehand," een slagtechniek die de potentie heeft om het spel te veranderen, maar ook serieuze veiligheidsrisico's met zich meebrengt. Dit artikel duikt diep in de techniek zelf, de risico's die eraan verbonden zijn, en de bredere discussie over veiligheid en innovatie in het moderne hockey.
De Opkomst van de Argentijnse Forehand
De ‘Argentijnse forehand’ is een forehandtechniek waarbij, net als bij de backhandslag, met de zijkant van de stick (op de steel vlak boven de krul) wordt geslagen. Deze techniek is niet nieuw, maar de frequentie en de intensiteit waarmee deze wordt gebruikt, zijn de laatste jaren toegenomen. De techniek is in feite een forehandvariant van de backhandslag, waarbij de speler de bal raakt met de zijkant van de stick in plaats van het platte vlak. Het idee is om de bal een onverwachte richting en snelheid mee te geven.
In de serie ’40 jaar Champions Trophy’ blikken we terug op de mooiste momenten van het beroemde toernooi, dat in Breda voor de laatste keer gespeeld wordt. De Maleisische hockeyer Mirnawan Nawawi scoorde de eerste lage backhand ooit uit de historie van het hockey, toen Maleisië en Pakistan in 1993 hun poulewedstrijd (2-2) speelden op de Champions Trophy. De spelers van Oranje, onder leiding van bondscoach Roelant Oltmans, keken vanaf hun zitje in het stadion in Kuala Lumpur naar een wonder. De ‘hoge’ backhand, die je net zo sloeg als een hoge forehand, werd in de jaren negentig weleens geslagen.
De Technische Uitvoering
De Argentijnse forehand vereist een aanzienlijke hoeveelheid techniek en precisie. Het slagvlak bij de lage forehand is vele malen kleiner dan bij een reguliere forehand, waardoor je de bal wel heel precies moet raken om hem daar te krijgen waar je wil. Dit maakt de slag inherent moeilijker te beheersen.
De basisgreep is cruciaal voor de uitvoering van de Argentijnse forehand. De linkerhand heeft alle vingers om de stick en tegenover de bolle kant van de stick, de rechterhand is losjes in ‘shake hands’-greep. De linkerhand is de draaihand, de rechterhand de stuurhand. Deze greep moet in de eerste jaren continu worden gecorrigeerd.
Lees ook: Bekende Argentijnse doelmannen
Een veelgemaakte fout is het niet goed wisselen van basisgreep naar dubbele V-greep. Belangrijk voor trainers om goed te blijven letten op het correct wisselen van basisgreep naar dubbele V-greep. Om die reden gebruik ik vaak oefeningen waar spelers moeten wisselen van de ene naar de andere techniek, en dus van de ene naar de andere greep.
Risico's en Gevaren
Een van de grootste zorgen rondom de Argentijnse forehand is het verhoogde risico op blessures. Omdat de bal met de zijkant van de stick wordt geslagen, is de controle over de richting van de bal aanzienlijk minder dan bij een traditionele forehand. Als je de bal niet precies raakt, schiet de bal met hoge snelheid de hoogte in en mag je als tegenstander van geluk spreken als je hem niet recht in je gezicht krijgt, met alle risico's vandien. Bovendien kan die lage forehand nog gecamoufleerder uitgevoerd worden dan de backhand, dus je ziet die bal pas op het allerlaatste moment dat het al te laat is.
De opkomst van stijve, kunststof sticks heeft de problematiek nog verder vergroot. Dankzij die stijve, kunststof sticks kan iedereen tegenwoordig snelheden bereiken die oplopen tot soms wel 160 kilometer per uur of meer - en dan heb ik het dus ook over de recreanten op de lagere niveaus. En met alle respect, maar die beheersen de techniek al helemaal niet, dus daar is het echt de goden verzoeken.
De Discussie binnen de Hockeywereld
De potentiële gevaren van de Argentijnse forehand hebben geleid tot een verhitte discussie binnen de hockeygemeenschap. Sommigen pleiten voor een verbod op de techniek, terwijl anderen geloven dat het een waardevolle toevoeging aan het spel kan zijn, mits goed beheerst en met de juiste veiligheidsmaatregelen.
Karel Klaver, een speler van Bloemendaal, schreef op persoonlijke titel een brief aan de FIH met het verzoek de omstreden slagtechniek, in hockeykringen ook wel de Argentijnse slag' genoemd,met onmiddellijke ingang te verbieden', want `het is levensgevaarlijk'. Een voor een ondertekenden zij Klavers brandbrief die, zo is hem beloofd, binnenkort onder de aandacht wordt gebracht bij de FIH-bestuurders.
Lees ook: Individualiteit en stijl: Argentijnse voetballers met lang haar
Ook bondscoach Oltmans zette zijn handtekening onder de brandbrief. ,,Het mag een op het eerste gezicht mooie techniek zijn, zeker wanneer een speler in scoringspositie is, maar het gevaar is domweg te groot. Wanneer de bal bijvoorbeeld op die manier een overvolle cirkel wordt binnengeslagen. Dat gebeurt dus, om de haverklap zelfs, zoals vorige maand maar weer eens bleek bij het WK voor junioren in Rotterdam.''
Marijke Fleuren, adjunct-directeur van de Nederlandse hockeybond, juicht Klavers initiatief toe. ,,Zeker omdat het vanuit de spelers zelf komt. Zij onderkennen de gevaren als geen ander. Al blijkt uit de eerste conclusies van ons letselschade-onderzoek overigens niet dat sprake is van een toename van het aantal blessures.''
Alternatieven en Veiligheidsmaatregelen
Als alternatief voor een volledig verbod, zijn er verschillende veiligheidsmaatregelen die kunnen worden overwogen. Een optie is om de regels aan te passen om het gebruik van de Argentijnse forehand te beperken of te reguleren. Een andere mogelijkheid is om te investeren in betere training en coaching, zodat spelers de techniek op een veilige en verantwoorde manier kunnen leren beheersen.
Klaver stelt voor de sticks flexibeler te maken. ,,Net als vroeger met hout; dat materiaal gaf als het ware mee, waardoor je minder hard kon slaan. Wellicht is een grotere en zachtere bal ook een idee, met als bijkomend voordeel dat dat het hockey als kijksport ook ten goede komt.''
De Impact op het Spel
Ondanks de controverse en de veiligheidsrisico's, heeft de Argentijnse forehand de potentie om het hockeyspel aantrekkelijker en dynamischer te maken. De techniek kan worden gebruikt om onverwachte passes te geven, snelle schoten te lossen, en verdedigers te verrassen. Als de techniek op een veilige en gecontroleerde manier wordt gebruikt, kan het een waardevolle toevoeging zijn aan het arsenaal van elke hockeyspeler.
Lees ook: Veldhockey in Argentinië
De Rol van de Trainer
Cruciaal in het aanleren van een techniek is de greep en het wisselen van de ene naar de andere greep. Hier gaat het meestal fout. Trainers moeten kennis hebben van alle grepen, hoe ze te gebruiken en in staat zijn de analyse te maken bij kinderen bij wie het van nature niet vanzelf gaat. In de opleiding tot trainer/coach worden 4 aspecten genoemd: de greep (grip), raakpunt, lichaamshouding en voetenstand.
Hockey begint bij de basisgreep. Iedere basisvaardigheid (drijven, aannemen, gebruik van de backhand et cetera) begint vanuit deze greep. Het allerbelangrijkste bij deze greep is dat je vanuit één greep zowel de backhand als de forehand moet kunnen gebruiken. Op deze manier ontwikkel je een zogenaamde snelle linkerpols, waarmee je steeds kunt reageren op een veranderende situatie in het veld. je moet onmiddellijk kunnen beschikken over forehand en backhand.
tags: #Argentijnse #forehand #hockey #techniek