In Nijmegen, een stad met een rijke sportgeschiedenis, is er veel te vertellen over de ontwikkeling van het ijshockey, met name over het tweede elftal. Om de context te schetsen, is het belangrijk om te beginnen met de basis van de sport in Nederland en de lokale sportclub Quick 1888, die een interessante achtergrond biedt.
De Opkomst van IJshockey in Nederland
IJshockey kende zijn vroege dagen in Nederland met de introductie van bandy, een variant die op ijs werd gespeeld, in de winter van 1891. Pim Mulier, de voorzitter van de Nederlandsche Voetbal en Athletiekbond, nodigde een Engels team uit voor demonstratiewedstrijden. Deze wedstrijden vonden plaats in Haarlem, Amsterdam, Groningen en Friesland en leidden tot de oprichting van hockey- en bandyclubs in verschillende steden, waaronder Den Haag en Hilversum.
Amsterdam kreeg in 1934 een openlucht kunstijsbaan, en in 1940 volgde een ijsvloer in de Apollohal. In 1937 had Den Haag al de primeur met de Haagse overdekte kunstijsbaan (Hokij). Tilburg kreeg in 1938 zijn eerste openlucht ijsbaan. Tot aan de Tweede Wereldoorlog speelden clubs tegen elkaar en tegen buitenlandse teams.
Na de Tweede Wereldoorlog zorgden de Canadese bevrijders ervoor dat de ijsmachines in Amsterdam, Den Haag en Tilburg weer op volle toeren draaiden. Teams van Canadese eenheden speelden wedstrijden tegen elkaar en tegen Nederlandse teams. In het seizoen 1945-1946 werd H.H.IJ.C. uitgeroepen tot de eerste kampioen van Nederland, hoewel sommige bronnen dit als officieus beschouwen.
Quick 1888: Een Nijmeegse Sportclub met een Rijke Historie
Voordat we ingaan op de specifieke geschiedenis van het tweede ijshockeyelftal, is het essentieel om de achtergrond van de moedervereniging, Quick 1888, te belichten. In 1888 kwamen vier jongens in Nijmegen bijeen met het idee om een sportclub op te richten. Op 10 april van dat jaar werd de cricketclub Quick Nijmegen officieel opgericht. Het eerste speelveld bevond zich aan de Kronenburgersingel, maar al snel verhuisde de club via de St. Annastraat en de Wedren naar de Weurtseweg, omdat de eerste locatie te klein werd.
Lees ook: Golden League Noorwegen dames
De eerste notulen van een officiële bestuursvergadering dateren van 29 maart 1893. Hierin werd vastgesteld dat de contributie voor leden 30 cent per maand zou bedragen. Blijkbaar was dit voor velen te veel, gezien het aantal aanmaningen dat de deur uitging, aldus de notulen. In 1894 trad Quick 1888 toe tot de N.V.B. Op 27 mei 1895 werd op de Algemene Vergadering besloten tot het opheffen van de cricketafdeling. Men probeerde deze sport te verkopen aan een andere vereniging voor 15 gulden. In augustus 1896 werd het officiële clubtenue ingevoerd. Het ledental bedroeg toen 16 mannen. Dit jaar was zo succesvol dat het ledental zich uitbreidde tot 71 mannen. In 1897 werd voor het eerst in een beslissingswedstrijd gewonnen van P.W. en de promotie naar de eerste klasse was een feit.
In de zomer van 1915 werd de cricketafdeling opnieuw opgericht. Een jaar later overleed de toenmalige voorzitter W.H. Schippers op 15 april. Dit was de man die "Quick tot grote innerlijke bloei bracht", maar ook de man die bij zijn overlijden een legaat aan Quick schonk ter grootte van fl. 7500, -. Voor die tijd was dat een astronomisch bedrag. In september 1916 werd besloten tot aankoop van het landgoed van villa Leliëndaal aan de Hazenkampseweg. Op dit landgoed werd een sportpark gebouwd met een echte tribune en een gedenksteen ter nagedachtenis aan de man die dit allemaal mogelijk had gemaakt: W.H. Schippers. Op zondag 5 mei 1918 werd door de burgemeester van Nijmegen een lint doorgeknipt, waarna de 4000 toeschouwers zich konden vergapen aan de openingswedstrijd tegen Sparta Rotterdam.
In 1938 promoveerde Quick naar de eerste klasse dankzij het "Gouden Elftal". Het winnen van de KNVB beker in 1949 wordt nog altijd gezien als een uitermate glorieus moment in de Quick-geschiedenis. Landskampioen in dat jaar was SVV uit Schiedam. Op 25 juni 1949 troffen beide elftallen elkaar in het Goffertstadion voor de wedstrijd om de Supercup. Bij die wedstrijd ontbrak een van de Quick-spelers om een heel curieuze reden: Herman Gerrits, spitsspeler van de bekerwinnaars, bleek tijdens die bekerfinale zijn enkel gebroken te hebben. Hij merkte dat na afloop van de wedstrijd, in de kleedkamer. De wedstrijd om de Nederlandse Supercup 1949 was de allereerste Supercupwedstrijd in het Nederlandse voetbal. De wedstrijd werd ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van de Afdeling Nijmegen van de KNVB op 25 juni 1949 om 19.00u gespeeld in het Goffertstadion in Nijmegen tussen landskampioen SVV en bekerwinnaar Quick Nijmegen. Scheidsrechter was H.J. Laar uit Zutphen. SVV won de cup en was lange tijd de enige winnaar van deze prijs.
Toen het complex aan de Hazenkamp moest wijken voor woningbouw verhuisde Quick na veel onderhandelen naar de huidige locatie: de Dennenstraat. In september 1965 kreeg Quick van de supportersvereniging een officiële toegangspoort aangeboden, met de letters "Sportpark De Dennen". In 1970 wilde de Gemeente Nijmegen een uitgaande weg aanleggen richting Dukenburg. Het hoofdveld en het tweede speelveld van het sportpark De Dennen lagen echter precies op de route van de geplande weg. Uiteindelijk zijn beide velden opgeschoven naar de plek waar ze nu liggen. Het gevolg was dat de hoofdtribune en parkeerplaatsen verplaatst moesten worden. De open zittribune werd niet verplaatst gezien de teruglopende belangstelling voor het voetbal. In 1974 werd het 1e voetbalelftal kampioen van de eerste klasse. Quick was in dat jaar de eerste club die zich kwalificeerde voor de toentertijd nieuw te vormen hoofdklasse KNVB die van start ging in het seizoen 1974-1975.
Op 1 september 1966 verliet de afdeling hockey de moedervereniging, omdat er te weinig uitbreidingsmogelijkheden waren. De afdeling ging verder als aparte vereniging Quick hockey door het leven. In mei 1978 verliet de afdeling atletiek Quick 1888. Ook zij hadden dringend behoefte aan uitbreiding, die niet aan de Dennenstraat geboden kon worden. Brakkenstein werd hun nieuwe locatie. In 1983 werden de eerste twee tennisbanen aangelegd, waardoor de afdeling tennis het levenslicht zag. Deze werd later uitgebreid met Z.O.W. In 1990 kwam de afdeling badminton tot stand en inmiddels bestond er ook zaalvoetbal binnen NVCT en AV Quick. Gezien al deze nieuwe activiteiten moest de naam van de vereniging veranderd worden. In 1991 kwam een aantal senioren bij elkaar. Zij wilden in de sporthal een nieuw spel introduceren, het nog onbekende Bowls.
Lees ook: Wie waren de helden van Oranje? Een terugblik.
In 1987 werd Sportpark De Dennen BV opgericht met als doel o.a. een eigen sporthal te realiseren ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan. Deze werd in 1989 opgeleverd en kreeg de naam O.C. Naast de voetballende internationals Han Engelsman en Felix von Heijden, kent Quick 1888 sinds enige tijd ook een vrouwelijke cricketinternational. Lotte Egging was al bij Jong Oranje, maar sinds de zomer van 2006 mag zij zich ook Oranjespeelster noemen. Zij heeft in 2006 alle wedstrijden van Oranje (waaronder een EK) meegespeeld. In februari 2008 speelt Lotte met het Nederlands elftal in Zuid-Afrika. In de halve finale speelde Nederland tegen Pakistan.
In de zomer van 2012 werd het complex van Quick gerenoveerd. Zo kreeg de club een kunstgrasmat op het hoofdveld en zijn alle onoverdekte tribunes verwijderd. De huidige hoofdtribune heeft een opknapbeurt gekregen en onder andere ook nieuwe stoeltjes. In 2015 volgt de volgende fase van de renovatie. In het voorjaar zijn de toiletgroepen en de kleedkamers t.b.v. de sporthal gerenoveerd. In het najaar hoopt men een start te maken met de realisatie van een geheel nieuw clubhuis. Ook start er in 2015 een geheel nieuw vrouwenteam. De jeugdafdeling zet de ingezette groei door met o.a. 3 meidenteams. Sinds september 2017 is Quick 1888 de trotse bezitter van de KNVB Beker. De in 1949 gewonnen beker, destijds nog een wisselbokaal, werd opnieuw uitgereikt door bondsvoorzitter Michael van Praag aan oud-voorzitter en erelid van Quick 1888 Rob Lamers. Initiatiefnemer van de aanschaf was de Qlub van 100. De landelijke media waren in groten getale afgereisd naar Sportpark De Dennen, om de uitreiking bij te wonen. Quick 1888 is de eerste amateurvereniging in Nederland die de KNVB Beker in huis heeft.
De Opkomst van IJshockey in Nijmegen
In 1968 werd in Nijmegen een overdekte ijsbaan gebouwd, wat de weg vrijmaakte voor de ontwikkeling van ijshockey in de stad. In het seizoen 1971-1972 debuteerde een club uit Nijmegen op het hoogste niveau van de Nederlandse ijshockeycompetitie. Dit was een belangrijke stap voor de sport in de regio en markeerde het begin van een nieuw tijdperk voor ijshockey in Nijmegen.
De Geschiedenis van het Tweede Elftal
Hoewel de exacte details over de oprichting en de vroege jaren van het tweede ijshockeyelftal van Nijmegen schaars zijn, is het aannemelijk dat de club kort na de opening van de ijsbaan in 1968 is opgericht. Het tweede elftal zou dan hebben gediend als een kweekvijver voor talent en een plek waar spelers konden spelen en zich ontwikkelen zonder de druk van het eerste team.
Het is waarschijnlijk dat het tweede elftal in de beginjaren voornamelijk bestond uit jonge spelers die de overstap maakten van de jeugdopleiding, evenals ervaren spelers die niet meer in het eerste team speelden, maar nog wel actief wilden blijven in de sport. Het team zou hebben deelgenomen aan regionale competities en vriendschappelijke wedstrijden, waarbij de nadruk lag op het ontwikkelen van vaardigheden en het bevorderen van de teamgeest.
Lees ook: De rijke historie van het Argentijnse voetbalelftal
Belangrijke Momenten en Prestaties
Het is moeilijk om specifieke hoogtepunten en prestaties van het tweede ijshockeyelftal van Nijmegen te noemen zonder gedetailleerde historische gegevens. Over het algemeen spelen tweede teams een cruciale rol in het succes van een ijshockeyclub. Ze bieden een platform voor spelers om zich te bewijzen en door te stromen naar het eerste team, en ze zorgen voor continuïteit en diepte in de selectie.
Het tweede elftal van Nijmegen zou in de loop der jaren ongetwijfeld een aantal talentvolle spelers hebben voortgebracht die later succesvol zijn geworden in het eerste team of elders in het Nederlandse ijshockey. Het team zou ook een belangrijke rol hebben gespeeld in het aantrekken van nieuwe spelers en het promoten van de sport in de regio.
Uitdagingen en Successen
Net als andere sportteams heeft het tweede ijshockeyelftal van Nijmegen waarschijnlijk te maken gehad met verschillende uitdagingen, zoals het aantrekken en behouden van spelers, het vinden van voldoende financiële middelen en het concurreren met andere teams in de regio. Ondanks deze uitdagingen heeft het team waarschijnlijk ook een aantal successen gekend, zoals het winnen van regionale competities, het ontwikkelen van talentvolle spelers en het creëren van een hechte teamgeest.
IJshockey in Nijmegen in de 21e Eeuw
In de 21e eeuw heeft het ijshockey in Nijmegen zich verder ontwikkeld. De Nijmegen Devils zijn een bekende naam in de Nederlandse ijshockeywereld en spelen in de eredivisie. De club heeft een trouwe aanhang en staat bekend om zijn passie en enthousiasme.
De incidenten met voetbalhooligans bij ijshockeywedstrijden in Nijmegen in de afgelopen jaren hebben echter ook geleid tot zorgen en maatregelen. Burgemeester Hubert Bruls van Nijmegen heeft een verband gezien tussen de vechtpartijen bij het ijshockey en de hooligans van de plaatselijke voetbalclub NEC. Om de veiligheid te waarborgen, heeft de gemeente Nijmegen regels opgesteld voor de thuiswedstrijden van de Devils, waaronder een geautomatiseerde kaartverkoop om kwaadwillenden sneller op te sporen.
tags: #2e #elftal #ijshockey #Nijmegen #geschiedenis