Het Nederlandse volleybal kent een rijke geschiedenis, vol met memorabele momenten en inspirerende persoonlijkheden. Van de legendarische trainingen in de Bankrashal tot de successen op de Olympische Spelen, en van de pioniersrol van vrouwen in de sport tot de hedendaagse heldinnen, het volleybal heeft een belangrijke plek in de Nederlandse sportcultuur verworven. Dit artikel belicht enkele sleutelmomenten en figuren die de geschiedenis van het Nederlandse volleybal hebben vormgegeven.
De Bankrashal: Bakermat van Olympisch Succes
De Bankrashal in Amstelveen is een iconische plek in de Nederlandse volleybalgeschiedenis. In de jaren '90 legde het Nederlands volleybalteam hier de basis voor hun olympische successen. De hal, vernoemd naar de wijk Bankras, die op zijn beurt weer vernoemd is naar het Bankrasmeer, werd begin jaren '70 in gebruik genomen. De samenwerking tussen de Amstelveense volleybalclubs St. Martinus en het Amsterdamse AMJV kreeg hier gestalte.
In 1986 werd Arie Selinger benoemd tot bondscoach, na het dramatische EK van 1985 in Amsterdam. Onder zijn leiding werd het zogenaamde "Bankrasmodel" ontwikkeld, waarbij alle aandacht uitging naar het nationale team en de competitie ondergeschikt werd gemaakt. De internationals werden zelfs vrijgesteld van de competitie. Deze aanpak, gericht op het behalen van de hoogste sportieve prestaties, diende tot in de huidige tijd als voorbeeld. Zo droomden de Nederlandse handballers er vorig jaar nog van om zich op dezelfde intensieve manier voor te bereiden op de Spelen van 2016.
De Bankrashal was getuige van de dagelijkse trainingen die uiteindelijk leidden tot olympisch zilver in 1992 en goud in Atlanta. In 2013 werd de hal tijdelijk gered van de sloop, maar uiteindelijk is deze toch gesloten. De hal is leeggehaald, en binnenkort zal de Bankrashal, de basis van het Nederlandse volleybalsucces, na enkele jaren vertraging gesloopt worden. Ondanks het verdwijnen van deze fysieke plek, blijft de naam van de Bankrashal vereeuwigd in de Nederlandse sportgeschiedenis.
Sophie van Gestel: Een Beachvolleybalicoon
Sophie van Gestel, geboren in 1991, is een prominente naam in de Nederlandse beachvolleybalwereld. Ze begon haar carrière in 2004 en behaalde internationale under age medailles, waaronder op de WK U19 en U21. Van Gestel vertegenwoordigde Nederland op de Olympische Spelen van Londen 2012 en Rio 2016. Na Londen vervolgde ze haar loopbaan met Jantine van de Vlist. Samen wonnen ze de Continental Cup en dwongen ze deelname aan de Olympische Spelen van Rio 2016 af.
Lees ook: Volleybal: Alles over winnen
Van Gestel staat bekend om haar voorbeeldfunctie en prestaties voor het Nederlandse beachvolleybal. Ze is een inspiratie voor jonge speelsters en wordt geroemd om haar doorzettingsvermogen. Haar afscheid van de sport was een emotioneel moment in een vol stadion.
Vrouwen in de Volleybalgeschiedenis: Van Uitsluiting naar Gelijkwaardigheid
De geschiedenis van vrouwen in de Nederlandse sport, en in het bijzonder het volleybal, is een verhaal van strijd en emancipatie. Aan de Olympische Spelen van 1896 in Athene mochten geen vrouwen meedoen. In diezelfde periode zijn steeds meer sporten geopend voor vrouwen, met het boksen in 2012 als laatste. De olympische beweging weerspiegelt daarmee de algemene maatschappelijke positie van vrouwen in de afgelopen eeuw.
Nederland had in 1920 de eerste vrouwelijke deelnemer aan de Olympische Spelen, Rie Beisenherz. In 2016 bestond voor de eerste keer de meerderheid van de Nederlandse ploeg uit vrouwen. Het is opvallend dat Nederlandse vrouwen al in 1936 meer olympische titels wonnen dan de mannen. De introductie van volleybal in 1964 was zowel voor mannen als vrouwen.
NSVV Heyendaal: Een Spiegel van de Volleybalcultuur
De geschiedenis van NSVV Heyendaal, een Nijmeegse studentenvolleybalvereniging, biedt een interessant inzicht in de ontwikkeling van de volleybalcultuur in Nederland. De vereniging werd opgericht in 1967, en uit de "doos van Henk" (een bemachtigde database) zijn spelerskaarten gevonden vanaf begin jaren zeventig tot begin jaren negentig.
Uit de archieven blijkt dat er een groot verschil in aantal is tussen mannen en vrouwen. De vereniging kende ook een periode waarin het brilgebruik onder de leden opvallend hoog was. In de herfst van 1992 informeerde Pascal Cramer of het mogelijk en wenselijk is om voor Heyendaal een sponsor te zoeken. Hiermee wordt een begin gemaakt met de volwassenwording van Heyendaal op financieel gebied. Tot dan had iedere Heyendaler gespeeld in zijn eigen strakke jadekleurig tenue dat hij eigenhandig had moeten aanschaffen en moeten voorzien van borst- en rugnummer. De leverancier van deze shirts ging failliet in 1992, waardoor aan deze status-quo een bruusk einde kwam.
Lees ook: Alles over zand sokken en volleybal
De sponsoring door De Fuik en De Opera kende echter een wat onplezierig einde. Faillissementen van beide etablissementen leidde tot onzekerheid over het nakomen van het sponsorcontract bij De Fuik en tot opzegging van de overeenkomst door De Opera. Hoewel sponsoring binnen Heyendaal een relatief nieuw verschijnsel is, blijkt dat ieder bestuur het wiel opnieuw moet uitvinden.
De Algemene Ledenvergadering (ALV) is twee keer per jaar (en ook niet meer dan twee keer per jaar) de bedoeling dat alle leden van onze bloeiende NSVV zich tegelijkertijd in één ruimte bevinden om te vergaderen over haar verleden, heden (“de puinhopen”) en toekomst. De opkomst doet ons democratische hart echter wel sneller kloppen, wat niet gezegd kan worden van de ontwikkeling van de laatste jaren. Zodra de vergaderingen in Vivaldi’s (vanaf circa 1995) en De Fiets werden gehouden, neemt de opkomst af. Ook bij Heyendaal is het afschudden van ideologische veren blijkbaar bon ton (wij citeren demissionair premier Wim Kok). Engagement bij de vereniging brokkelt tot onze spijt steeds meer af.
Kids Day bij de Volleyball Nations League: De Toekomst van het Volleybal
De Kids Day bij de Volleyball Nations League heeft de verwachtingen meer dan overtroffen. Bijna 2500 kinderen kwamen op de dag van Nederland-Tsjechië al vroeg naar Apeldoorn om zich eerst te laten onderdompelen in activiteiten en side-events en vervolgens de TeamNL Volleybaldames in Omnisport naar de overwinning te schreeuwen. Side-events zijn al sinds jaar en dag verbonden aan grote (internationale) volleybaltoernooien in Nederland en bij de Volleyball Nations League in Apeldoorn is dat deze week niet anders. Niet alleen door de bijna 2500 kinderen die met hun ouders voor deze toernooidag kaartjes hadden, maar ook door het event team van de Nevobo.
Ze konden in de zaal clinics volgen van jeugdinternationals en buiten van beachvolleybaltoppers Katja Stam, Raïsa Schoon en Stefan Boermans en zich verheugen op Meet & Greets met internationals Britt Bongaerts, Eline Timmerman, Marrit Jasper en oud-internationals Laura Dijkema, Lonneke Slöetjes en Myrthe Schoot. Bovendien was een gaaf parcours uitgezet met diverse aan volleybal gerelateerde challenges. Ook kregen ze een prachtig oranje shirt als herinnering aan de dag cadeau.
Lees ook: Alles over Vrije Ruimte Volleybal
tags: #volleybal #heldinnen #Nederland #geschiedenis