De sportvereniging S.E.S. (Steeds Eendrachtig Samenwerken) uit Langenboom kent een rijke geschiedenis, die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw. Hoewel de officiële oprichtingsdatum 7 augustus 1937 is, werd er al veel eerder gevoetbald in het dorp. Naast voetbal heeft ook de tafeltennisclub Taflan een belangrijke rol gespeeld in de Langenboomse sportgeschiedenis. Dit artikel belicht de belangrijkste gebeurtenissen en ontwikkelingen binnen S.E.S. en Taflan, van de vroege beginjaren tot heden.
Voetbal in Langenboom: Van Wilde Wedstrijden tot Georganiseerde Vereniging
Aan het begin van de 20e eeuw, toen het voetbal in Nederland aan populariteit won, begonnen ook jongeren in Langenboom op stukken grond, zoals weilanden, onderlinge wedstrijden te spelen. Er was echter nog geen sprake van een georganiseerde vereniging of competitie.
In 1910 ontstond de eerste voorloper van S.E.S. onder de naam "De Gloeiende Spijker". In de jaren '20 en '30 was er een komen en gaan van verschillende clubjes, zoals Excelsior, Victoria en Transvalia. Uiteindelijk werd op 7 augustus 1937 de huidige vereniging opgericht onder de naam Wit-Zwart. Ook in de Langstraat had men een eigen voetbalclub, VBO, waarvan de afkorting tot op heden onbekend is.
De Vorming van S.E.S. en de Eerste Jaren
Bij de oprichting in 1937 kreeg de vereniging de naam Wit-Zwart. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd de naam veranderd in Langenboom. Enkele jaren na de oorlog werd ook deze naam ter discussie gesteld, omdat men de naam te simpel vond. Op de Algemene Jaarvergadering van 31 juli 1948 werd besloten om te kiezen voor de naam S.E.S., wat staat voor Steeds Eendrachtig Samenwerken.
Men startte in 1937 met twee teams en speelde de eerste wedstrijden op een stuk grond aan de Dempseyweg. Al snel verhuisde de club naar een terrein achter de Thomasweg, dat men Heidelust doopte. Omkleden en douchen gebeurde de eerste jaren in het nabijgelegen Café van Duynhoven.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
In de jaren '40 groeide de vereniging. Men was echter niet tevreden met het voetbalterrein Heidelust, dat bezaaid was met scherpe stenen. In samenwerking met de gemeente Mill kon op 18 juli 1948 een nieuw terrein op de plaats van het huidige sportpark aan de Dennendijk in gebruik worden genomen. Een tiental jaren later werd het eerste kleedlokaal in gebruik genomen.
Sportieve Successen en Hoogtepunten
Ondanks een eerste kampioenschap van het 1e elftal in 1942, kwamen de sportieve successen vooral in de jaren '50. In 1957, 1958 en 1959 werd het eerste elftal kampioen in de 1e klasse onderafdeling, met in '59 een promotie naar de 4e klasse KNVB. In 1961 volgde een van de hoogtepunten uit de S.E.S.-historie. In een beslissingswedstrijd in Uden om het kampioenschap van de 4e klasse versloeg S.E.S. Herpinia voor maar liefst 6500 toeschouwers.
De jaren zeventig stonden niet bekend als de jaren van grote sportieve successen, maar er waren wel een aantal belangrijke ontwikkelingen. In de zomer van 1975 werd de vernieuwde sportaccommodatie met de naam ‘De Kogelberg’ officieel geopend. In datzelfde jaar werd het clubblad ‘De Aftrap’ opgericht. In 1977 werd er binnen de vereniging gestart met vrouwenvoetbal en vierden de S.E.S.-ers het 40-jarig jubileum.
Waar het damesvoetbal in de jaren ’80 bloeide, raakte het herenvoetbal sportief in het slop. S.E.S. 1 degradeerde naar de laagste klasse. De jaren daarna volgden de promoties en degradaties elkaar in aardig tempo op. Uiteindelijk belandde S.E.S., na twee opeenvolgende kampioenschappen en promoties, in 1993 weer in de vierde klasse KNVB.
Halverwege de jaren ’90 speelde S.E.S. een aardig woordje mee in de 4e klasse. Echter bleek de nacompetitie steevast het eindstation te zijn en zat promotie naar de 3e klasse er niet in. Een ander hoogtepunt volgde in 1999 toen S.E.S. hoofdklasser UDI’19 met maar liefst 2-4 uit de beker stootte en een ronde later TOP Oss ontmoette in het TOP-stadion.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
Van Degradatie naar Historische Promotie
Het jaar 2001, waarin de bouwplannen voor de nieuwe accommodatie werden gepresenteerd, begon in mineur met een degradatie van het eerste elftal naar de 5e klasse. S.E.S. 2 en Dames 1 werden echter wel kampioen. S.E.S. 1 herpakte zich snel en in het volgende seizoen speelde men weer mee voor het kampioenschap. Op de laatste wedstrijddag moest er gewonnen worden van koploper Ravenstein. In de allerlaatste minuten wist S.E.S. alsnog de winnende treffer te scoren, waardoor promotie naar de 4e klasse een feit was.
In 2003 startten de S.E.S.-vrijwilligers met de nieuwbouw van de accommodatie. In 2004 werd S.E.S. 1 kampioen en promoveerde voor het eerst in de S.E.S.-geschiedenis naar de 3e klasse. Ook S.E.S. 2 werd kampioen en promoveerde naar de 2e klasse.
In het jaar van de opening van de nieuwe accommodatie, degradeerde S.E.S. helaas meteen weer uit de 3e klasse. De jaren daarna ging het sportief wat minder met de selectieteams en volgde er wederom een degradatie voor zowel S.E.S. 1 als S.E.S. 2.
Recente Ontwikkelingen en Memorabele Momenten
Met de laatste gespeelde wedstrijden en het EK voor de boeg, kwam er een einde aan gedenkwaardig seizoen. Een seizoen waar verdriet, rouw en vreugde in elkaar over gingen. Er werd met S.E.S. een wedstrijd in Engeland gespeeld tegen Shepshed Dynamo. Ook werd er een sponsoravond georganiseerd met als hoofdgast Bas Nijhuis.
Als klap op de vuurpijl kon ’t urst drie dagen later het kampioenschap pakken tegen DWSH. De rondrit op de plattekar door Mill en Langenboom was er een voor de geschiedenis boeken. Ook de jeugd excelleerde dit seizoen met kampioenschappen voor de JO9-1, JO9-2, JO12 en JO14.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Ondanks deze mooie momenten, kende de club ook momenten van verdriet door het overlijden van vier ereleden: Toon Jans, Piet Martens, Piet van Berlicum en Gerrit van Bommel.
UDI'19: Een Andere Voetbaltrots in de Regio
Naast S.E.S. is ook UDI'19 een belangrijke voetbalvereniging in de regio. De club werd opgericht op 11 mei 1919 in café-restaurant De Korenbeurs onder de naam "Rooms-katholieke Sportvereniging Uitspanning Door Inspanning".
UDI'19 kende vele hoogtepunten, zoals de bekerwedstrijd in de Amsterdam Arena tegen Ajax in 1998 en het kampioenschap van UDI 1, UDI 2 en UDI 3 in hun klasse in 2007. Ook de jeugdopleiding van UDI'19 staat hoog aangeschreven.
Taflan: De Tafeltennisclub van Langenboom
Al in de jaren '50 werd de tafeltennissport in Langenboom in clubverband uitgeoefend. Oprichters waren Jos van der Linden en Wiel Jans. Door de successen van de plaatselijke voetbalclub S.E.S liepen alle leden echter weg bij de tafeltennisclub (L.T.T.C.).
Henry Lüschen gaf de aanzet tot de oprichting van de tafeltennisclub De Ping Pong Club Langenboom. Inmiddels was de tafeltennisclub verhuisd naar café van Duynhoven. Maar de naam Ping Pong Club Langenboom was natuurlijk niet representatief.
In 1973 besloot het bestuur om het weer te gaan proberen in het gemeenschapshuis. Het werd een succes en enkele maanden later telde Taflan al weer een tiental leden. Het ledental groeide en kwam voor het eerst uit boven de dertig, waarvan zo'n twintig jeugdleden. Het gemeenschaps-huis werd te klein en er volgde een verhuizing naar zaal Bens.
De groei zette door en om aan de verplichtingen van de NTTB te voldoen, werd omgekeken naar een nieuwe ruimte. Deze werd gevonden bij autorijschool van Diepenbeek. In dat jaar kreeg Taflan ook zijn eerste officiële logo, ontworpen door Tiny Sommers. Begin 1978 werd er een aparte recreanten-afdeling opgericht.
Met de komst van Leo van der Linden als voorzitter ging Taflan een langere stabiele periode tegemoet. Na de verhuizing naar de oude gymzaal groeide Taflan explosief. De recreantengroep stierf na een aantal jaren een stille dood. Begin jaren ‘80 duikt de naam Johan Verstegen op, een tafeltennistalent van ongekende omvang voor het kleine Taflan. In 1992 sleepte Sonja van der Linden de Nederlandse titel tafeltennis bij de meisjes junioren B in de wacht. In 1993 werd met veel bravoure het 25-jarig bestaan gevierd.
In september 1995 was het zover dat de eerste Dutch tennis introductietraining kon worden gestart. Er werd fanatiek getraind en na enkele jaren werden de eerste vruchten van deze noeste trainingsarbeid geoogst: een Nederlands Kampioenschap bij de jeugd voor Eric Cruijssen.
Na 20 jaar de voorzittershamer te hebben gehanteerd, gaf Leo van der Linden aan te willen stoppen met deze functie. Tijdens de Algemene Leden Vergadering van 1997 werd afscheid genomen van Leo als voorzitter. Voor al zijn werkzaamheden werd hij benoemd tot erelid. Bij het Dutch tennis, zoals het dan nog heet, komen na een aantal jaren van voorbereiding de eerste resultaten. Jeugdspelers als Willem Maassen, Paul Sommers en Tommie Meulepas halen bij nationale kampioenschappen regelmatig 1e en 2e plaatsen, zowel in het enkelspel als in het dubbelspel.
Vanaf 2004 zal Paul Sommers gedurende vele jaren de te kloppen persoon zijn in het enkelspel bij het Dynamic Tennis, zoals de sport inmiddels is omgedoopt. Naast 12 enkelspelkampioenschappen heeft hij ook diverse titels in het dubbelspel weten te bemachtigen.
tags: #ses #toernooi #langenboom #geschiedenis