Rugby in Zuid-Afrika: Een Blik op de Geschiedenis en Opstelling

Rugby Union, vaak simpelweg rugby genoemd, is een populaire balsport met een rijke historie. De sport is ontstaan aan de Rugby School in Engeland. Een legende vertelt hoe een jonge heer, William Webb Ellis, tijdens een schoolwedstrijd football de bal oppakte en ermee naar het doel van de tegenstander rende. Ellis wordt sindsdien gezien als de grondlegger van het rugby.

Oorspronkelijk stond rugby in Engeland bekend als Rugby Football. De regels van het spel zijn in de loop der jaren aanzienlijk veranderd en worden vrijwel jaarlijks aangepast om de sport veiliger en aantrekkelijker te maken. Rugby is uitgegroeid tot een van de bekendste veldsporten ter wereld, gespeeld door twee teams van 15 personen gedurende twee helften van 40 minuten. Het doel is om een ovale bal over de tryline van de tegenstander te drukken of tussen de palen te schoppen om punten te scoren. Spelers mogen de bal dragen of schoppen, maar het afspelen met de handen naar een teamgenoot (passen) mag alleen in achterwaartse richting.

Internationale Organisatie en Professionalisering

In 1886 werd de International Rugby Football Board (IRFB) opgericht, die in 1997 werd omgedoopt tot International Rugby Board (IRB). De organisatie, gevestigd in Dublin, bepaalt de spelregels en organiseert wereldkampioenschappen sinds 1987. In 1995 werd rugby een professionele sport. Voor die tijd was er geen sprake van betaling; spelers betaalden zelfs hun eigen koffie na de wedstrijd, hoewel bier wel gratis was.

Rugby Union versus Rugby League

Naast Rugby Union bestaat ook Rugby League, een variant die in 1895 afsplitste van Rugby Union. Rugby League was destijds de professionele variant met 13 in plaats van 15 spelers. Tegenwoordig zijn beide varianten professioneel. Een belangrijk verschil is de manier waarop tackles verlopen. Bij Rugby League stopt het gevecht om de bal na een tackle, wat resulteert in een ander spelpatroon.

Het Speelveld

Het rugbyveld heeft specifieke markeringen en zones. De palen staan op de doellijn, met daarachter de achterlijn. Het gebied tussen deze twee lijnen is het doelgebied, waar een try kan worden gedrukt. Voor de doellijn ligt het verdedigingsvak tot aan de 22-meterlijn. In dit vak bevindt zich een onderbroken lijn op 5 meter van de achterlijn; spelhervattingen mogen niet tussen deze lijn en de doellijn plaatsvinden en worden teruggeplaatst naar de 5-meterlijn. Tussen de 22-meterlijn en de middellijn ligt de onderbroken 10-meterlijn, die bij de aftrap moet worden gepasseerd.

Lees ook: Opkomst van rugby in Papoea-Nieuw-Guinea

Naast de lijnen in de lengterichting van het veld, zoals de zijlijn, zijn er ook onderbroken lijnen op 5 en 15 meter van de zijlijn.

De Ovale Bal

Rugby wordt gespeeld met een ovale bal, die verschilt van de bal die bij American football wordt gebruikt. De rugbybal is langer en minder puntig, terwijl de American football bal korter en puntiger is en de kenmerkende witte veters heeft.

Tackles, Rucks en Mauls

Een speler in balbezit (de baldrager) mag worden getackeld door een tegenstander, waarbij andere spelers dan de baldrager niet mogen worden gehinderd. Een tackle bestaat uit het naar de grond brengen van de tegenstander met behulp van armen en handen, zonder het hoofd of de nek te raken. Een speler wordt als getackeld beschouwd wanneer een knie of hoger lichaamsdeel de grond raakt. De baldrager moet dan direct aanstalten maken om de bal af te geven, en de tackelaar moet de getackelde speler de ruimte geven om dit te doen.

Na een tackle ontstaan twee buitenspellijnen aan de uiterste lichaamsgrenzen van de spelers. Spelers moeten zich opstellen aan hun eigen zijde van deze lijnen. De enige manier om naar de zijde van de tegenstander te gaan, is over de getackelde speler heen vanaf de eigen zijde.

Na de tackle gaat de strijd om de bal verder, vaak resulterend in een ruck, waarbij spelers van beide zijden elkaar de ruimte betwisten zonder op de getackelde spelers te duiken. Spelers moeten zich binden aan de ruck door fysiek contact te maken. De buitenspellijnen van de tackle worden door de ruck verder uitgebreid, en spelers die niet gebonden zijn aan de ruck moeten zich achter de laatste voet van hun medespeler opstellen. In een ruck mag geen speler de bal met de hand aanraken, maar de bal mag wel met de voeten worden teruggebracht (rucking the ball).

Lees ook: Complete Gids Rugby Jeugd

Als een baldrager wordt aangevallen en medestanders maken fysiek contact zonder naar de grond te worden gebracht, ontstaat een maul. Net als bij een tackle ontstaan buitenspellijnen voor, achter, links en rechts van de maul. Spelers moeten gebonden blijven om bij de maul te horen en mogen alleen vanaf hun eigen zijde duwen. Het team in balbezit probeert de bal naar de achterste teamgenoot te brengen. Als een maul tot stilstand komt en de bal er niet snel genoeg uitkomt, wordt het spel hervat met een scrum.

Scrum en Line-out

Een scrum is een spelhervatting waarbij acht spelers van elk team in een vaste formatie tegenover elkaar staan en door duwen proberen balbezit te krijgen. De bal wordt in de scrum gebracht door de scrum half. Spelers mogen alleen duwen met de schouders boven de heupen en mogen de scrum niet naar de grond drukken. De hooker probeert de bal met de hak van zijn schoen naar achteren te werken.

Een line-out wordt gegeven als de bal over de zijlijn is gegaan. Spelers van beide teams stellen zich op in twee rijen dwars op de zijlijn met 1 meter onderlinge afstand. Een speler (meestal de hooker) gooit de bal tussen de rijen door. Spelers mogen worden opgetild om de bal te vangen of door te spelen, waarbij veiligheid van groot belang is.

Puntentelling

Er zijn verschillende manieren om punten te scoren in rugby:

• Penalty kick: Het trappen van de bal tussen de verticale palen en boven de dwarslat na een penalty. Ook mag het vanuit een open-spelsituatie als drop-kick.
• Try: Het drukken van de bal over de tryline van de tegenstander, wat 5 punten oplevert.
• Conversie kick: Na een try mag een speler proberen een extra score toe te voegen door een conversie kick te nemen, ergens in een rechte lijn langs de lengte van het veld ten opzichte van de plaats van de try.

Posities van de Spelers

De vijftien spelers van een rugbyteam zijn verdeeld in twee categorieën: de voorwaartsen (nummers 1 t/m 8), ook wel het 'Pack' genoemd, en de driekwarters (nummers 9 t/m 15), ook wel de 'backs'.

Lees ook: Van rugby naar media: JayJay Boske

De voorwaartsen zijn belangrijk in spelonderdelen waar kracht en techniek nodig zijn, zoals scrums, rucks en mauls. Binnen het pack zijn er verdere onderverdelingen: de eerste rij (twee props en een hooker), de tweede rij (twee locks) en de derde rij (flankers en nummer 8). De eerste rijers zijn vaak zwaarder en sterker dan de backs, terwijl de tweede rijers lang zijn en zorgen voor balbezit vanuit de line-outs. De bijdrage van de backs is snelheid en techniek, en zij worden geacht met snelle combinaties de verdediging van de tegenstander uit positie te spelen.

Voorwaartsen (The Pack)

• Eerste rij:
  • Tight Head Prop (1): Zorgt voor stabiliteit in de scrum.
  • Hooker (2): Verovert de bal in de scrum en gooit de bal in bij een line-out.
  • Loose Head Prop (3): Ondersteunt de hooker en biedt stabiliteit.
• Tweede rij (Locks) (4 & 5): Veroveren de bal na een line-out en zijn de drijvende kracht in de scrum.
• Derde rij (Flankers en Nummer 8):
  • Blindside Flanker (6): Verovert de bal van de tegenstander en verstoort de aanval.
  • Openside Flanker (7): Verovert de bal van de tegenstander en verstoort de aanval.
  • Nummer 8 (8): Krijgt de bal in handen aan de basis van de scrum en verbindt de voorwaartsen en de backs.

Driekwarters (The Backs)

De driekwarters dragen bij met snelheid en techniek. Zij worden geacht met snelle combinaties de verdediging van de tegenstander uit positie te spelen.

• Scrum Half (9): Zorgt voor de verbinding tussen de voorwaartsen en de backs bij scrums en line-outs.
• Fly Half (10): Dirigeert het team en beslist of hij gaat trappen, passen of een doorbraak forceert.
• Blindside Winger (11): Zorgen voor snelheid op het veld om een try te scoren.
• Eerste Center (12):
• Tweede Center (13):
• Openside Winger (14): Zorgen voor snelheid op het veld om een try te scoren.
• Full Back (15): Is de laatste man in de verdediging.

Internationale Toernooien

Het belangrijkste internationale toernooi is het wereldkampioenschap rugby, dat elke vier jaar wordt georganiseerd. De huidige wereldkampioen is Nieuw-Zeeland, dat in 2011 de Webb Ellis Cup veroverde door Frankrijk in de finale te verslaan. Het toernooi is qua grootte en publieke belangstelling vergelijkbaar met andere grote sportevenementen, maar doet wel onder voor de Olympische Spelen en het WK voetbal.

Op het Noordelijk halfrond is er sinds de jaren tachtig van de negentiende eeuw een jaarlijkse competitie tussen de sterkste rugbylanden van Europa, bekend als het zeslandentoernooi. De deelnemende teams zijn Engeland, Wales, Frankrijk, Italië, Ierland en Schotland. Op het Zuidelijk halfrond is de tegenhanger de Tri Nations Series, met Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika.

Respect en Erecodes

Ondanks de fysieke aard van het spel, heerst er onder rugbyers een erecode gebaseerd op respect. Na een wedstrijd bedanken de teams elkaar door een erepoortje te vormen, waarna de 'derde helft' volgt in een kameraadschappelijke sfeer. Tijdens een wedstrijd wordt kritiek op de scheidsrechter door spelers als onwenselijk beschouwd; alleen de teamcaptain mag dit doen. Scheidsrechters kunnen bij openlijke kritiek een penalty geven.

Rugby in Nederland

In Nederland heeft rugby altijd een scheiding gekend tussen studentensport en burgersport. De sport vond zijn basis in Nederland door internationale invloeden, met name via studenten in Eindhoven, Groningen en Leiden.

Rugby Regels

Rugby lijkt misschien een eenvoudig spel, maar er zitten een hoop regels achter die misschien niet direct zichtbaar zijn als je naar een wedstrijd kijkt. Rugbyspelers dienen de tegenstander en de scheidsrechter ten alle tijden te respecteren.

De Nederlandse Voetbalbond

In 1888 publiceerden Noppen en Weinthal hun ontwerp van het reglement van de Nederlandsche Voetbal Bond.

De N.V. en A.B. (later N.V.B.) heeft deze opzet niet overgenomen maar gekozen voor het league-systeem, dat inmiddels door het Engelse profvoetbal werd gehanteerd. Bij deze opzet worden clubs in een poule ingedeeld en spelen zij een volledige competitie met thuis- en uitwedstrijden.

Tijdens een van de grootste slachtpartijen van de Eerste Wereldoorlog, aan de Somme in 1916, liep een Engelse compagnie al voetballend op de Duitse linies af. Kapitein W.P. Nevill had een prijs uitgeloofd voor het peloton dat als eerste de bal naar de vijandelijke loopgraven wist te schieten. Hijzelf overleefde de aftrap niet, maar zijn eenheid bereikte, in gedecimeerde vorm, het dorp dat ze moesten veroveren.

Tours en Uitwisselingen

Uit alle beschikbare gegevens (jaarverslagen, clubbladen etc.) is de hiervolgende opsomming samengesteld. Hoewel niet alle gegevens compleet waren denk ik wel dat er een vrij duidelijk beeld ontstaat van wat het begrip ‘op tour gaan’ nu precies inhoud. Vroeger sprak men eigenlijk meer van ‘op trip gaan’. Het is in ieder geval duidelijk dat eenmaal opgedane contacten in het buitenland in zoverre onderhouden werden dat er sprake was van een jaarlijkse uitwisseling. Het ene jaar ging je met je club naar het buitenland en het jaar daarop kwam die club vervolgens hier op bezoek.

In het oprichtingsjaar werd ook meteen een heuse tour georganiseerd, voor het eerst in de hedendaagse geschiedenis gingen Enschedese Rugbyers hun kleuren (paars/goud) overzees verdedigen. Dat er vervolgens in geen enkel verslag of clubblad is terug te vinden of er gewonnen of verloren werd zegt waarschijnlijk genoeg. De tour ging naar het plaatsje Farnham Common net buiten Londen. In Farnham Common werd er gespeeld tegen de Farnham Common Drifters. Op het internet is er nog het één en ander over hen te vinden.

Dit seizoen ging er omstreeks Pasen een groep van 15 man en vrouw?? Op tour naar een club in de omgeving van Londen (Farnham Common Drifters?). Wel werd duidelijk uit de verslagen dat de buitenlandse teams die hier op bezoek kwamen ook nog een nieuwe sport werd geleerd nl. Klootschieten. Vandaar dus dat je deze oer-Twentse sport in de afgelopen jaren steeds meer zag opduiken in Engeland en omgeving.

Tijdens Pasen 1973 werd er op de THT (Technische Hogeschool Twenthe), tegenwoordig UT, voor het eerst een internationaal Paastoernooi georganiseerd. Op goede vrijdag werd er gespeeld tegen een team van de St. Nicholas Grammar School, dit team bestond uit jongens van 16-18 jaar. Er werd verloren met 40-4. ’s Avonds werd het team van de Farnham Common Drifters ontvangen in ’t Zömpke (bestond dit toen al Joris?) en ook was er nog een team aanwezig genaamd Oldham College.

Dit seizoen werd er een trip naar La Celle St. Cloud in Frankrijk georganiseerd. Daar werd het Enschedese team met champagne ontvangen op het Gemeentehuis met aansluitend een diner met nog meer champagne en wijn. De volgende dag bleek dat het team waar ze mee hadden zitten zuipen het 2de team was, de tegenstander bleek nl het totaal nuchtere 1ste team te zijn. Even voor de jongere leden die dit lezen, nog niet zo lang geleden was een try maar 4 punten waard.

Dit seizoen werd er in Enschede (en niet in Amsterdam) een heuse interland georganiseerd. Deze interland ging tussen de Impala’s en BAOR. Impala’s is, in navolging van Zuid Afrika/Springbokken en Australïe/Wallaby’s, de bijnaam voor het Nederlandse vijftiental. BAOR is een afkorting van British Army On the Rhine (vertegenwoordiging van alle britse legeronderdelen in Duitsland en Nederland). Het bezoekersaantal van deze wedstrijd was ca.

Dit seizoen werd er een trip georganiseerd naar Wales, met boot en busjes ging de reis naar Newport alwaar er een zeer gastvrij onthaal was door de Newport Civil Service RFC. Op zaterdag 17 april werd er ruim verloren van hun 1ste team. Op zondag werd er tevens verloren van een ander Welsh team: Caerphilly XV.

Tour naar Engeland: Door 21 leden en Joop van cafe ‘de Pijp’ (wie kent hem niet?) werd van 23 tot 28 maart een bezoek gebracht aan de Ionians te Hull. Na een vermoeiende boot- en treinreis was er een hartelijke ontvangst op de club en bij de gastgezinnen. Er werd meteen deelgenomen aan een seven-a-side toernooi in Packington. Helaas werd er geen wedstrijd gewonnen. De dag werd besloten in het schilderachtige York. De volgende dag werd er gespeeld tegen Cleckheaton op een zeer modderig veld (opgehoogde vuilnisbelt), er werd nipt verloren. Na een lange avond in Leeds werd er gespeeld en verloren tegen het ‘Presidents’-team van de Ionians. ’s Avonds werd er in het clubhuis van de Ionians een disco-diner gegeven wat achteraf zeer geslaagd bleek te zijn.

Tour naar Frankrijk: Tourcommissie Gerard Tiemessen en Jan Heemskerk onderzochten 2 alternatieven, het eiland Guernsy en het Franse plaatsje Limoges. Besloten werd per trein af te reizen naar Limoges. Hier werd er een internationaal studententoernooi gehouden met Fransen, Engelsen, Polen en Zweden. Op donderdag 3 april vertrokken 19 man per trein naar Parijs en verder. Na aankomst werd er een wedstrijd gespeeld tegen Nantait (uitslag onbekend). Tijdens het toernooi werd er veel gespeeld tegen en veel verloren van de vele internationale teams.

Paastoernooi in Enschede: Op 18 en 19 april werd er een paastoernooi georganiseerd in Enschede. Deelnemers waren Nanty Moel uit Wales, Old Sandbachians uit Engeland. Limoges LEC uit Frankrijk, RC Zwolle en natuurlijk Drienerlo-Tex. Enschede was duidelijk het zwakste team. Het toernooi werd gewonnen door de Old Sandbachians.

Dit seizoen was er ook nog een tour gepland naar Arras (Frankrijk), op 15 mei zou er vertrokken worden voor een seven-a-side toernooi. Op uitnodiging van de Old Sandbachians gingen de heren dit jaar bij hen op bezoek voor een lang weekend. Duncan Forsyth was ook van de partij. Op de heen- en terugreis trok Jan Heemskerk in zijn eigen creatie van ‘Linke Loetje’ vwwl aandacht. Het damesteam is dit seizoen op trip naar Londen geweest.

De paasdagen werden dit jaar door een groot aantal clubleden in Parijs doorgebracht. Het was Guy Dumas die het verzoek van zijn broer overbracht om weer eens met RC Celle St. Cloud contact op te nemen. Deze club werd 8 jaar hiervoor al eens door de Drienerlo-Tex bezocht. Een team van noeste, nou ja noeste, organisatoren (Ed, Peter, Chris en Marleen) hebben er met de Fransen voor gezorgd dat er een fantastische trip naar Frankrijk kon worden gemaakt. Met pinksteren waren de rugbyers van Celle St. Cloud bij ons te gast. De Fransen hadden ons een prachtig Paasweekend bezorgd en de uitgedunde tourcommissie vond samen met Guy Dumas dat de fransen hier degelijk onthaald moesten worden. Aangezien de fransen te laat op de TH arriveerden kon er niet meer in de mensa gegeten worden. Die avond en nacht wer Enschede onveilig gemaakt door horden losgeslagen rugbyers. Op zaterdag was er een toernooitje tussen Drienerlo-Tex, RC Oldenzaal en Celle St. Cloud terwijl er na afloop in de Vestingbar gezellig werd gedronken en gezongen en er tevens landenrugby op video was te zien. ’s Avonds was er bij de familie Dumas op de boerderij een denderend feest met lekker eten, veel bier en nog veel meer wijn.

Helaas wordt de verslaglegging na 1983 een stuk minder, waarschijnlijk komt dit door de overgang van de campus naar een voetbalvereniging, Drienerlo-Tex wordt DTO, de kleuren veranderen van paars/goud naar rood/wit, de club gaat er ook meer en meer uitzien als een burgervereniging met een eigen jeugdafdeling. Zeker is in ieder geval dat er in deze periode van 7 jaar vele trips zijn geweest met de heren, dames en de jeugd. Kontakt was er bijvoorbeeld met Engelse militaire teams uit Duitsland (Munster en Dulmen).

Deze tour (georganiseerd door Age de Haan en ChrisJan Oppers) was mijn eerste trip met DTO. Het begin beloofde al veel, verzamelpunt was de trap bij het NS-station van Enschede. Hier stond een bus met chauffeur op ons te wachten. Deze chauffeur had al snel in de gaten dat wij wel een biertje of twee lustten en was dus zeer blij met z’n zelf ingeslagen voorraad bier die hij aan ons dacht te kunnen gaan slijtten. Helaas voor hem zijn Rugbyers op alles voorbereid, elke speler die aankwam op het station had op z’n minst 1 treetje bier bij zich, een aantal 2 en sommigen zelfs nog meer. Bijna iedereen was aanwezig dus de tour kon beginnen, door Age en ChrisJan werden een aantal attributen uitgedeeld, een trui met daarop de aankondiging van de RFC DTO Denmark tour 1990 en achterop de tekst Wine me, Dine me, 69 me en sponsor cafe de Pijp. Op het moment dat we zouden gaan vertrekken kwamen we erachter dat er nog 2 man misten, Edwin Bakker en Richard van Dodeweerd. Edwin en Richard kwamen rechtstreeks uit de kroeg (ze hadden zich goed voorbereid op de tour) en waren nog aardig dronken, het meest opmerkelijke was wel dat Richard zijn gezicht onder de hechtpleisters zat.

Eindelijk op weg, instructies werden gegeven door de toursneak Duncan Forsyth (man die alles regelt en controleerd tijdens de tour) Het bleek dat er achter de helmen een wedstrijdelement schuilging. Met de punten van de hoorns kon je punten scoren, kut- en kontprik waren 1 punt en de tittenfik (hoorn met de punt naar beneden) was 2 punten waard. Bij de eerste Raststätte in Duitsland waar we stopten werd dit al volop uitgeprobeerd. Toevallig was wel dat hier ook een bus met duitse huisvrouwen stopte die al snel over de hele parkeerplaats werden nagezeten. In Denemarken zelf hebben we een toernooi gespeeld bij de Rugbyclub Speed, we wonnen hier bijna alle wedstrijden. ’s Avonds groot feest in hun clubhuis waar Edwin Bakker bier vanachter de bar stal om er na 5 flesjes achter te komen dat het alcoholvrij bier was. Uit dit clubhuis is vervolgens ook de levensgrote Woody Woodpecker pop meegenomen die nog een aantal jaren in de Pijp heeft gehangen.

Dit jaar gingen we net over de grens naar een militaire kazerne in Munster. Voordat we het terrein opmochten werden de auto’s werkelijk helemaal binnenstebuiten gekeerd, omdat er op dat moment een aantal IRA-aanslagen waren gepleegd, ze liepen daar ook echt met de wapens in de aanslag te patrouilleren. Na kennisgemaakt te hebben met onze tegenstanders werden ons de slaapplekken aangewezen, we sliepen gewoon bij de soldaten op de kamers ( ze sliepen daar met een man of 3 op een kamer). Na de wedstrijd, die we of net gewonnen of net verloren hebben (geheugen is niet zo best meer) werd er in hun bar op de kazerne flink doorgedronken in het aanwezige bier (1 mark voor een halve literblik Grolsch). Natuurlijk waren er een aantal die het eerlijke gerstenat van thuis niet vertrouwden en overgingen op het engelse bier (Strongbow-cider). Onder die mensen was ook Roy Peeters een gewezen 2de-rijer, hoe kan het ook anders, deze kreeg, omdat hij redelijk wit, zag de bijnaam Moby Dick. Na een aantal blikjes Strongbow werden er weddenschappen afgesloten hoe lang het zou duren voordat Moby Dick – Moby Sick zou worden, dit duurde dus niet al te lang. Onze engelse tegenstanders besloten maar om hem in een kamer en een bed te dumpen. ’s Nachts na het uitgaan bleek dit het bed van Stef te zijn. Fout dus. Het kabaal dat ontstond doordat Stef Moby uit het bed gooide (130kg vanaf 1m hoog op de grond) was genoeg om de patrouillerende wachten te laten denken dat de IRA was gearriveerd.

Deze tour, georganiseerd door Frank Groeliken en ChrisJan Oppers, ging naar het wonderschone Vlaamse land. We hadden van te voren een prachtige gele trui gekregen met daarop de tekst ‘De vlaamse meisjes zijn zo mooi, ze zijn zo mooi van voren’ + een stropdas met daarin ijzerdraad zodat je er makkelijk een glas bier in kon hangen. Met drie busjes gingen we op weg, gelukkig was er ook weer een Oldenzaalse afvaardiging mee (Tom Nijmeier, Dick Geisink en ondergetekende) om voor de broodnodige afleiding te zorgen, zoals gebruikelijk hadden we met z’n drieen al snel de achterbank van het populairste busje geconfisceerd. Toen we net 100km onderweg waren moest 75% zeiken, dus stopten we bij een tankstation, nadat iedereen uitgezeken was en we net de invoegstrook opreden was er ineens een noodstop. Het eerste busje stopte en a la de A-team vloog de schuifdeur open om een kotsende Edwin Bakker naar buiten te schoppen, deze had allereerst de plastic boodschappentas, waarin Menno z’n moeder allerlei lekkere dingen had gestopt, volgekotst. Eindelijk waren we weer onderweg, zonder verdere problemen arriveerden we in Gent waar we op een camping stonden vlak naast het Rugbyterrein. Het toernooi dat in Gent werd gehouden was zeer internationaal van engelsen tot scandinaviers. Onze prestaties weet ik niet meer zo goed behalve de wedstrijd tegen Orpington, na 2 dagen zuipen stond het 1 minuut voor tijd 12-12 toen we een Penalty mee kregen ongeveer 3 meter op onze eigen helft. Iedereen schreeuwde spelen, spelen, maar ChrisJan eigenwijs als altijd gaf aan dat hij op de palen wou schieten. Langs de kant werden er weddenschappen afgesloten op wie er zou winnen,…

tags: #rugby #zuid #afrika #opstelling #geschiedenis