Inleiding
De geschiedenis van het korfbal in Eindhoven is rijk en divers, met verschillende verenigingen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van deze sport. Van de vroege dagen van DETO en VIOS tot de latere ontwikkelingen met PSV korfbal en DSC, de korfbalgemeenschap in Eindhoven heeft vele hoogte- en dieptepunten gekend. Dit artikel duikt in de geschiedenis van het PSV toernooi korfbal, waarbij we de focus leggen op de lokale verenigingen, hun fusies, successen en de uitdagingen die ze hebben overwonnen.
De Verdeling en Nieuwe Wegen voor DETO
In 1991 stond korfbalvereniging DETO voor een cruciale beslissing: een fusie met PSV korfbal. De club was verdeeld in twee kampen, met voor- en tegenstanders van de fusie. Tijdens een emotionele jaarvergadering werd er uiteindelijk tegen de fusie gestemd. Dit besluit leidde tot het aftreden van het toenmalige bestuur onder leiding van Sjef van Roon.
Na de roerige periode werd er een nieuw, daadkrachtig bestuur gevormd dat DETO weer tot een vereniging wilde maken. Een van de eerste uitdagingen was het feit dat de gemeente het korfbalveld had toegewezen aan hockeyvereniging Tegenbosch. Na overleg werd besloten om het clubhuis te verkopen aan Tegenbosch, in ruil voor een nieuwe locatie, geld en de mogelijkheid om een nieuw clubhuis te bouwen.
Samenwerking en Nieuwbouw
Ook Sportlust, een andere lokale sportvereniging, moest wijken voor woningbouw en kreeg een nieuwe plek toegewezen naast DETO op het Sportcomplex Eindhoven Noord. Ondanks de nabijheid bleek het samen bouwen van een nieuwe accommodatie geen haalbare optie, omdat beide verenigingen via hun eigen netwerken financieel voordeel konden behalen.
DETO stond voor een groot probleem: de beschikbare financiën waren ontoereikend voor de nieuwbouw. Het bestuur besloot om een tweetal oplossingen te zoeken om de begroting kloppend te maken. Het eerste idee was het organiseren van een "Bouw Mee en Win Loterij", waarbij loten werden verkocht met als hoofdprijs een auto. Maandelijks werden er trekkingen georganiseerd in het oude clubhuis. Het tweede plan was fiscaal van aard. Penningmeester Peter de Greef kwam met het idee om een stichting in het leven te roepen die het clubhuis zou bouwen, zodat de BTW over de bouw teruggevorderd kon worden. Zo werd stichting VIOS opgericht, die geld leende van DETO om de bouw te financieren en vervolgens het clubhuis verhuurde aan DETO.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
Dankzij de teruggevorderde BTW, de opbrengsten van de verkoop van het oude clubhuis en de loterij, was er voldoende geld om te starten met de bouw. Aannemer Peter van Hulst uit Eersel werd gecontracteerd en vele leden staken enorm veel uren in de realisatie van de nieuwe accommodatie. In de tussentijd werd er met de hockeyvereniging afgesproken dat ze het oude clubhuis samen zouden gebruiken, maar al snel werd besloten om een noodaccommodatie (een houten bouwkeet met een tent als kleedaccommodatie) te plaatsen om de leden weer een eigen plek te geven.
In ??-??-1992 kon de nieuwe accommodatie geopend worden, inclusief een fantastische kleedaccommodatie die door de gemeente Eindhoven was gebouwd. DETO had weer een spiksplinternieuwe, ultramoderne accommodatie en de verdeelde vereniging was bezig weer één te worden.
Het DKB Plan
De vereniging had drie belangrijke bronnen van inkomsten: contributie, sponsorinkomsten en kantine-inkomsten. Om de kantine-inkomsten te optimaliseren, werd het DKB (Deto Kantine Beheer) plan ontwikkeld door Thea en Dick de Heus. Dit plan was gebaseerd op omzetmaximalisatie en kwalitatieve optimalisatie, waarbij alle barmedewerkers een kleine vergoeding kregen voor hun werkzaamheden. Het DKB kreeg een percentage van de winst, wat vervolgens verdeeld werd onder de vaste medewerkers. Het plan bleek een succes: de omzetten stegen en de kwaliteit van het gebodene nam toe.
Echter, er ontstonden problemen toen bleek dat er een aanzienlijk bedrag vermist werd. Dit was een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de vereniging, maar het DKB plan heeft wel een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van DETO.
Sportieve Hoogte- en Dieptepunten
Sportief gezien zat DETO lange tijd in een impasse. Het eerste team kon de 1e klasse wel bereiken, maar hogerop komen bleek moeilijk. De jeugd behoorde tot de zuidelijke top, maar wist geen landskampioenschappen te behalen. Verschillende hoofdtrainers, waaronder Jack van der Meerakker, Kees Vink, Jan Wielink en Gert Vermaes, hebben geprobeerd de vereniging op een hoger plan te krijgen. Vooral Jan Wielink zorgde voor een mentaliteitsverandering binnen de vereniging, die tot op de dag van vandaag nog steeds merkbaar is.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
Nevenactiviteiten en Financiën
Naast de sportieve prestaties werden er ook vele gezellige nevenactiviteiten georganiseerd, zoals Sinterklaasavonden, disco-avonden, nieuwjaarsrecepties en kaartavonden. Het jaarlijkse DETO toernooi was een absoluut hoogtepunt, dat in heel het land bekendheid genoot en waar veel teams aan deelnamen. Het grootste toernooi telde maar liefst 20 velden.
Dankzij de nevenactiviteiten, feesten en de zelfwerkzaamheid van de leden (zoals het ophalen van oud papier en het organiseren van loterijen) kon het bestuur over het algemeen prima resultaten presenteren tijdens de jaarvergaderingen. Ook de subsidies van de gemeente en de sponsorinkomsten droegen bij aan de begroting van de vereniging. Het bestuur had als doelstelling om de top van Nederland te bereiken, maar dit bleek een moeizaam en kostbaar proces.
PSV Korfbal en Andere Lokale Verenigingen
Naast DETO speelden ook andere verenigingen een rol in de Eindhovense korfbalgeschiedenis. PSV korfbal speelde op het terrein waar nu het Philips complex is. Verder waren er verenigingen als VIOS, Korfbal Strijp en later DSC, die samen met Sportlust uit DETO is ontstaan.
SDO: 75 Jaar Korfbal in Veldhoven
Een ander voorbeeld van een lokale korfbalvereniging is SDO (Sterk Door Oefening) in Veldhoven. De club werd opgericht op 1 augustus 1946 en is daarmee de oudste korfbalclub in Veldhoven. Initiatiefnemer was mevrouw Oskam, die in Rotterdam had gekorfbald en deze sport in Veldhoven wilde introduceren. Aanvankelijk waren het vooral niet-katholieken die lid werden van de club, omdat de katholieke geestelijkheid niet zo gecharmeerd was van gemengd korfbal.
SDO heeft in haar 75-jarig bestaan tal van kampioenschappen gevierd. Een absoluut hoogtepunt was het seizoen 1990/1991, toen de club promotie naar de hoofdklasse afdwong. Helaas duurde dit avontuur slechts één seizoen. Momenteel heeft SDO twintig teams, van de Kangoeroeklup tot de vijf seniorenteams. De club wil wel prestatiekorfbal spelen, maar spelplezier staat voorop.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Fusies en Nieuwe Verenigingen in Friesland
Ook in Friesland hebben fusies en samenwerkingen geleid tot nieuwe korfbalverenigingen. K.V. Mid-Fryslan is ontstaan uit de verenigingen K.V. Marfûgels, K.V. Stânfries en SV Sparta. Marfûgels werd opgericht in 1958 en groeide uit tot een van de grotere korfbalverenigingen van Friesland. Stânfries werd opgericht in 1947 en promoveerde in 2005 naar de hoofdklasse. SV Sparta begon in 1907 met gym, kaatsen en korfbal, en kende in de jaren 70 haar hoogtepunt.
Gemengd Korfbal en Huwelijken
Een opvallend aspect van het korfbal is het gemengde karakter, waarbij mannen en vrouwen samen in één team spelen. Dit heeft geleid tot vele "korfbalhuwelijken". Joop Alferink van SDO benadrukt dat het gemengde karakter juist de charme van korfbal is.
De Invloed van Nico Broekhuysen
De oorsprong van het korfbal ligt bij Nico Broekhuysen, een Amsterdamse onderwijzer die in 1902 in het Zweedse plaatsje Nääs in aanraking kwam met het spel ringboll. Hij introduceerde een variant van dit spel in Nederland, wat leidde tot de oprichting van de Nederlandse Korfbal Bond in 1903.
tags: #psv #toernooi #korfbal #geschiedenis