Het plotselinge overlijden van een jong lid heeft een enorme impact op een vereniging. In tijden van verbinding, krijgt dit woord een bijzondere lading wanneer twee voorzitters in gesprek gaan over het plotseling overlijden van een jong lid bij hun verenigingen. In een intieme setting delen Kasper Doesborgh van De Mezen en Roy Breurken van BHC Overbos hun ervaring.
Een Onverwacht Verlies: Wouter Betjes
Roy Breurken, voorzitter van BHC Overbos in Beverwijk, deelt zijn ervaring over het overlijden van de 14-jarige Wouter Betjes. Hij werd gebeld door het bestuurslid Jeugd, wiens zoon Jongens C1 coachte. Wouter was na de wedstrijd tegen Bloemendaal onwel geworden en met spoed naar het AMC-ziekenhuis gebracht. Twee uur later kwam het bericht dat hij het niet had gehaald.
Het Verlies van Anna Kretzschmar
Kasper Doesborgh, voorzitter van De Mezen uit Harderwijk, vertelt over het moment dat hij geconfronteerd werd met het nieuws dat de pas 18-jarige Anna Kretzschmar overleed. Hij stond met zijn eigen team in Arnhem op het hockeyveld, toen hij vijf minuten voor het einde van het veld werd gehaald. Hij hoorde dat een speelster van Dames 3 bij een verkeersongeval in Utrecht om het leven was gekomen.
Direct Handelen en Beslissingen Nemen
Doesborgh (40) handelde meteen. Een teamgenoot bracht hem samen met een collega-bestuurder terug naar Harderwijk. De meeste bestuursleden kwamen naar de club, de coaches van het team waren er ook bij. Omdat Anna in bijna ieder seniorenteam een connectie had, besloot het bestuur direct alle wedstrijden te cancelen, zonder overleg met de hockeybond. Breurken begrijpt dit: ‘Je moet acuut een beslissing nemen.’
Wedstrijden Door laten Gaan of Niet?
Bij Overbos koos het bestuur ervoor om de wedstrijden wel door te laten gaan, behalve de wedstrijd van JC1, het team van Wouter. Breurken: ‘Ook op de dag van zijn begrafenis zijn alle wedstrijden doorgegaan.’ Dit was een lastige keuze, omdat sommigen vonden dat alle wedstrijden gecanceld moesten worden omdat iedereen Wouter kende.
Lees ook: Hockeytoernooi in Overbos: Terugblik
Een Protocol bij Overlijdensgevallen
Het sterfgeval van Wouter was niet Breurkens eerste sterfgeval. In de drie jaar dat hij voorzitter is van Overbos ontvielen de club vijf leden. Het bestuur van de Beverwijkse club heeft mede daardoor een protocol bij een overlijdensgeval. In november 2019 overleden bij Overbos twee leden op dezelfde dag. Zij waren wel ouder dan Wouter, maar nog steeds te jong.
De KNHB als Consultant
Het bestuur van De Mezen beschikt niet over zo’n protocol. Doesborgh: ‘Bij de eerste handelingen hebben wij onszelf constant afgevraagd: wat is passend?’ Ze hebben de KNHB gebruikt als consultant. De bond heeft een geweldig protocol geschreven, wat een prettig houvast bood. Het bestuur bood de teamgenoten alle ruimte om te rouwen. In het clubhuis hielden de trainer en coaches van Dames 3, in samenspraak met het team, maandagavond ‘een soort inloop’.
Saamhorigheid binnen de Vereniging
Doesborgh koestert de saamhorigheid, met name bij de teams om Dames 3 heen. ‘Ik besefte heel intens dat een vereniging echt een familie is. Als zoiets gebeurt, laat je je pen vallen en zorg je dat je er bent.’ Breurken sluit zich daar bij aan: ‘Je ziet dan, buiten de trainingen en het ballen in het weekend om, de functie van een vereniging. Iedereen komt bij elkaar en kan zijn emoties delen. Het faciliteren is heel belangrijk op zo’n moment.’
Faciliteren van Rouw
Bij Overbos kwamen de ouders, spelers en begeleiders die zaterdagavond - een paar uur na het overlijden van Wouter - al bij elkaar. Vanwege de coronamaatregelen mocht dat eigenlijk niet. Het bestuurslid Jeugd coördineerde de avond in Beverwijk. Breurken: ‘In eerste instantie waren de jongens heel druk, wilden ze alleen maar tafelvoetballen of naar buiten. Later toen Slachtofferhulp erbij kwam, begonnen enkele jongens voorzichtig te praten. Ze barstten in tranen uit.’
Spreken op de Begrafenis
In het protocol van Overbos staat dat de voorzitter op de begrafenis van een overleden lid spreekt. Breurken: ‘In het geval van Wouter had ik alleen niet zo’n binding als het bestuurslid Jeugd en de jeugdcommissie, dus zouden zij op de begrafenis een woordje doen namens de club. Dat gaat in goed overleg met de ouders.’
Lees ook: Overbos Toernooi: Een overzicht
Communicatie met de Ouders
Doesborgh koos bewust voor een appje naar de ouders van Anna. ‘Zij zitten echt niet te wachten op de voorzitter van De Mezen. Ik kende haar ouders ook niet, zij wonen in Utrecht. Normaal ben ik heel open en eerlijk, mag iedereen langskomen, maar niet op een rouwavond. Dat voelde gewoon niet goed.’
De Media en de Rouw
Het overlijden van Anna werd ook op gepikt door de media. Die meldden zich ook bij Doesborgh. Hij heeft daar begrip voor, maar stoorde zich aan de brutaliteit van journalisten die aanwezig wilden zij bij de rouwavond die werd gehouden door Dames 3. ‘Ik vond dat echt niet gepast. Dat was een avond voor het team. Normaal ben ik heel open en eerlijk, mag iedereen langskomen, maar niet op een rouwavond.’ Doesborgh vond het heel ingewikkeld om de pers in Harderwijk af te houden.
Verantwoordelijkheid als Voorzitter
De omgang met de media was een van de momenten waarop Doesborgh zich als voorzitter enorm verantwoordelijk voelde. ‘Wij hadden dit nog niet eerder meegemaakt, dus ik heb zelf de lead genomen. Je moet over die drempel heen.’ Hij sprak niet op de uitvaart van Anna, haar teamgenoten wel. Zij namen ook het initiatief om de eerstvolgende wedstrijd hun ploeggenoot de eren.
Verder Gaan na Rouw
Hoe ga je verder na een rouwweek? Wanneer bepaal je dat bijvoorbeeld de gedenkhoek in het clubhuis wordt opgeruimd? Doesborgh: ‘Dat is toch wel een momentje. Op een gegeven moment is het maandag en moet je toch gaan opruimen. Het normale leven gaat door. Ik moet zeggen, dat werd goed opgepakt. Mensen eromheen begrepen dat ook.’ Breurken vult aan: ‘Iemand moet de beslissing nemen om dat ene kaarsje weg te halen. Hoe lastig ook, je hoeft niet maanden zo’n hoek in stand te houden. Zo’n moment is wel gevoelig. Als je dat soort dingen protoculair vastlegt, is daar ook geen discussie over.’
Herdenken en Eer Betonen
Aan het einde van het seizoen probeert Jongens C1 met Bloemendaal Jongens C3 een duel te organiseren. Een hockeywedstrijd tegen elkaar, ter ere van Wouter. ‘Wij hebben een stoel’, reageert Doesborgh. Zo richting de laatste uurtjes van het jaar worden Wouter en Anna ongetwijfeld nog vaak herinnerd.
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
Condoleances en Steunbetuigingen
Na het overlijden van Wouter Betjes stroomden de steunbetuigingen binnen. Vele uitten hun ongeloof en medeleven, en benadrukten de oneerlijkheid van het leven. Woorden schieten tekort om het immense verlies te beschrijven. Velen deelden mooie herinneringen aan Wouter, zijn vrolijke lach, glinsterende oogjes en de momenten waarop hij met zijn buurjongens speelde. De gemeenschap wenste de familie veel sterkte, kracht, licht en liefde toe om dit te kunnen verwerken.
De Vereniging als Familie: MHC Alliance als Voorbeeld
De vereniging MHC Alliance is vóór en dóór leden. Dit blijkt uit de vele Algemene Ledenvergaderingen (ALV) waar leden met het bestuur van gedachten kunnen wisselen over onderwerpen die de vereniging aangaan. Het is tevens de manier om invloed uit te oefenen op het beleid en de uitvoering daarvan. Tijdens de ALV van 12 november stonden meerdere functiewisselingen van het bestuur op de agenda. Zoals al eerder aangekondigd heeft het bestuur twee nieuwe bestuursleden gevonden. Marie-Claire Leijten gaat zich richten op de Senioren en Yvonne Oudejans zal Janine Bauer opvolgen als secretaris.
Vrijwilligers: De Kracht van de Vereniging
De vereniging is Bart Smulders zeer erkentelijk voor zijn prestaties als vrijwilliger en daarmee zijn belangrijke bijdrage aan de club. Tijdens de Vrijwilligersavond op 22 juni werden vrijwilligers op onze vereniging bedankt voor hun inzet, ondersteuning en commitment. Tijdens de ALV op 19 mei is Hestia de Vries benoemd tot ‘MHC Alliance vrijwilliger van het jaar’. Hestia zet zich sinds 2015 met hart en ziel in voor Alliance.
Uitdagingen en Vernieuwingen
Met veel plezier stelde de nieuwe voorzitter van Alliance zich voor. In 2013 is hij met zijn oudste dochter, Eline, de wereld van Alliance binnengelopen. Zijn jongste, Frederique, volgde 4 jaar later. De ALV werd in een nieuw jasje gestoken met als doel om veel meer met elkaar in dialoog te gaan in plaats van uitsluitende de 'formaliteiten' te behandelen.
Het Belang van Familie en Gemeenschap
Hockey neemt in het gezin van de voorzitter een prominente plaats in. De kinderen hebben vanaf de jongste jeugd bij MHC de Kikkers in hun woonplaats Nieuw-Vennep gespeeld. Vier jaar geleden is zoon Tijn bij Alliance komen spelen. Hij doet dat nu met veel plezier in Jongens B1.
Samenwerking en Toewijding
Jeroen Hellemans besloot om zijn bestuurdersrol voor de portefeuille Tophockey neer te leggen, omdat hij zijn zakelijke werkzaamheden niet langer meer kan combineren met zijn bestuursfunctie. Dit benadrukt de toewijding die nodig is om een vereniging draaiende te houden.
Jubilea en Herinneringen
Met een druk bezochte receptie vierde het bestuur van MHC Alliance op 27 september de 90e verjaardag van de club en daarmee de start van het lustrumjaar. Dit is een moment om stil te staan bij de rijke geschiedenis en de vele herinneringen die de club rijk is.
Het Eerbetoon aan Patricia van Rossum
Het droevige bericht bereikte de club dat Patricia van Rossum, vrouw van Bart Smulders en moeder van Roos, Tijn en Keet is overleden. De club wenste Bart, Roos, Tijn en Keet heel veel kracht toe bij het verwerken van dit enorme verdriet. Dit laat zien dat de vereniging niet alleen een plek is voor sport, maar ook een gemeenschap waar men elkaar steunt in moeilijke tijden.