Koen Bijen, een naam die in de Nederlandse hockeywereld steeds bekender wordt, heeft een opmerkelijke carrière achter de rug. Zijn verhaal is er een van doorzettingsvermogen, hard werken en het najagen van dromen, zelfs wanneer de weg niet altijd vanzelfsprekend is. Van een veelbelovend voetbaltalent in de jeugd van Excelsior tot een gevierd hockeyinternational met een olympische goal op zijn naam, Bijen heeft een unieke route bewandeld.
Vroege Voetbaljaren
De sportieve reis van Koen Bijen begon op het voetbalveld. Hij speelde in de jeugdopleiding van Excelsior, waar hij samenspeelde met latere voetbalinternational Noa Lang en proeftrainingen deed bij Ajax en Feyenoord. Hij gold als een serieus talent. Echter, op twaalfjarige leeftijd werd hij bij Excelsior weggestuurd omdat hij te klein en fysiek niet sterk genoeg zou zijn. Deze tegenslag betekende niet het einde van zijn sportieve ambities, maar leidde tot een verrassende carrièreswitch.
De Overstap naar Hockey
Na zijn vertrek bij Excelsior maakte Bijen de overstap naar de hockeysport, mede op aanraden van zijn moeder (oud-zaalinternational), een goede vriend en zijn hockeyende zussen. Hij doorliep de jeugdopleiding van HDM en haalde daar het eerste elftal. Hij speelde een jaar in de overgangsklasse en promoveerde met de Hagenaars naar de Hoofdklasse. Via Klein Zwitserland kwam hij in de zomer van 2020 bij Den Bosch terecht, waar hij zich verder ontwikkelde tot hardwerkende en veelscorende spits. Ondanks dat hij "niet zo van het pielen" was, had hij wel spelinzicht en hield hij op het veld het overzicht. Hard werken is nog steeds de speelstijl van Bijen.
Doorbraak in de Hockeywereld
Bijen's toewijding en harde werken wierpen hun vruchten af. Hij ontwikkelde zich tot een belangrijke speler bij HC Den Bosch en maakte uiteindelijk de stap naar het Nederlands elftal. Zijn mindset en ambitie om de top te bereiken, waren cruciale factoren in zijn succes. Hij had een briefje aan de binnenkant van zijn kledingkast hangen met een "soort piramide" met de stappen die hij wilde maken. Een slimme overstap [hij ging in 2020 naar HC Den Bosch], bij zijn nieuwe club een vaste kracht worden, tien doelpunten in een seizoen maken, geselecteerd worden voor Oranje. Allemaal behaald.
In 2022 brak Koen definitief door toen hij de Nederlandse topscorer werd in de FIH Pro League, waarin hij niet alleen persoonlijke successen behaalde, maar ook met het Nederlands team het toernooi wist te winnen. In 2023 bleef Koen indruk maken door met Oranje brons te winnen op het Wereldkampioenschap en wederom de FIH Pro League te veroveren.
Lees ook: Lees meer over Koen Kampioen en het Grote Toernooi
Olympische Spelen: Een Droom die Uitkomt
De Olympische Spelen waren een langgekoesterde droom voor Bijen. Hij had ze opgenomen in zijn "piramide" van doelen, samen met de Spelen van Los Angeles in 2028. Zijn harde werken en doorzettingsvermogen werden beloond met een plek in de selectie voor de Olympische Spelen in Parijs.
Zondagavond tegen Frankrijk (4-0) kreeg hij binnen een kwart twee identieke kansen op zijn eerste olympische treffer. De eerste tikte Koen Bijen - natuurlijk tot zijn eigen ongenoegen - naast. Na de wedstrijd kan Bijen er wel om lachen. Twee keer viel een rebound van een sleep van Jip Janssen via de Franse keeper precies voor zijn stick. Alsof hij de bal er met een magneet naartoe trok. ‘Bij die bal was ik een beetje te gehaast. Ik schrok van die kans en moest voor mijn gevoel snel handelen. Dat gebeurde aan het begin van het tweede kwart. Gelukkig voor Oranje en Bijen bleef het de hele wedstrijd corners regenen in het zonnige Parijs. Liefst vijftien keer mocht Janssen - en een enkele keer Seve van Ass - aanleggen. Zo ook aan het eind van datzelfde kwart. Weer diezelfde situatie. Lage sleep Janssen. Redding met de voeten van de Franse goalie. Bal voor de stick van Bijen. ‘Hij stuiterde iets meer. Ik pakte de bal hoog op mijn stick. Daardoor sloeg ik uit de lucht.
De 2-0 van Oranje was zijn eerste olympische goal. En daar genoot de spits met volle teugen van. ‘Ik kan geen mooiere plek verzinnen om ‘m te maken. Het was hier geweldig. Een vol stadion, met vrienden en familie op de tribune. Constant hoor je het publiek. Een sfeer die normaal alleen in een voetbalstadion hangt. Fluiten. Zingen. Langzaam beseft hij dat hij een herinnering voor het leven heeft gemaakt. ‘Tijdens de volksliederen had ik constant kippenvel. Ook tijdens dat van Frankrijk. Als iedereen dat hier meezingt. Zo mooi. Op die momenten flitst mijn carrière aan mij voorbij. Bedenk je wat je allemaal hebt gedaan om hier te staan. Ongelooflijk, ik ben hier gewoon. Dat raakt me.
Een Bijzondere Band met zijn Tweelingbroer
Een speciaal detail in het verhaal van Koen Bijen is de band met zijn tweelingbroer Tom. Tom Bijen is commentator bij Eurosport en gaf commentaar op de wedstrijd waarin Koen zijn eerste olympische goal scoorde. "Bijen, Bijen, doelpunt!" klonk het afgelopen zondag. Het enthousiasme van Tom Bijen spatte ervan af. "Zoals je merkte was het wel een beetje emotioneel", vertelt Bijen. Gek vindt hij het niet meer om commentaar te geven op een wedstrijd waarin zijn broer speelt. "Maar het is wel heel speciaal. Het zijn de Olympische Spelen, het is hét podium voor de hockey."
De broers hebben ook samen op hoog niveau gesport. Ze zaten namelijk in de jeugdopleiding van Excelsior. Tot Koen Bijen besloot de voetbal in te ruilen voor de hockeystick en switchte van sport. Tweelingbroer Tom bleef voetballen. Hij speelt nu namelijk in de tweede divisie voor de Rijnsburgse Boys.
Lees ook: Koen Kampioen: Voetbal voor Iedereen - Bekijk de belangrijkste punten
Koen juichte zoals Luis Suarez dat altijd doet. Met zijn handgebaartjes. Dat was niet voor Suarez, maar voor mijn tweelingbroer Tom’, vertelt Bijen vol vuur. ‘Tom gaf tijdens deze wedstrijd commentaar op Eurosport. Hij voetbalt en als-ie scoort, doet hij Suarez na.
Rust en Vooruitblik
Na de stabiele wedstrijd tegen Frankrijk, waarin Oranje veel minder wisselvallig was dan tegen Zuid-Afrika, is het even tijd voor een pauze. Na die twee slopende duels waarin het tempo soms moordend hoog lag, hebben de Oranjemannen maandag een rustdag. ‘Dat is eigenlijk wel heel lekker. Ik denk dat iedereen wel spierpijn heeft. ‘Ik denk dat ik wat andere sporters ga opzoeken. Ik ken tennisser Wesley Koolhof goed. Zijn moeder heeft met de mijne bij Were Di gespeeld. Met hem en Tallon Griekspoor - ook een tennisser en een mooie vent - spelen we in het dorp boerenbridge. En ik ga misschien nog even langs bij beachvolleyballer Stefan Boermans, die is weleens komen kijken op Den Bosch. Ik geniet van het contact met de andere atleten, die hier ook allemaal op de allerhoogste niveaus presteren.
Met het Olympisch goud op zak, richt Koen nu zijn pijlen op zijn volgende uitdaging: het behalen van de play-offs met HC Den Bosch.
Een Inspiratie voor Anderen
Het verhaal van Koen Bijen is een inspiratie voor jonge sporters. Hij bewijst dat een tegenslag niet het einde hoeft te betekenen en dat het mogelijk is om via een onconventionele route de top te bereiken. Zijn mentaliteit, harde werken en de steun van zijn familie en vrienden hebben hem geholpen om zijn dromen waar te maken. Hij hoopt dat kinderen, als ze zijn verhaal horen, weten dat ze er nog niet helemaal hoeven te zijn. Dat ze niet meteen denken: ‘wat nu?’ Maar je moet het wel echt willen en er veel dingen voor laten.”
Bijen is een van de elf Nederlandse WK-debutanten. Het is voor de aanvaller de eerste keer dat hij in het hockeygekke India speelt. De route die hij naar de wereldtop heeft afgelegd, spreekt ook bij Indiase journalisten tot de verbeelding zoals de krantenkoppen in de dagen voor de kwartfinale lieten zien: ‘Voor het voetbal te licht bevonden, uiteindelijk doorgebroken in het hockey’.
Lees ook: Keeper van het Jaar: Koen Casteels