IJshockeyclub UNIS Flyers, gevestigd in Heerenveen, heeft een rijke historie en een indrukwekkende lijst aan prestaties. Dit artikel belicht de uitslagen en de historie van de club, van de oprichting tot de recente successen.
Oprichting en Vroege Jaren
De ijshockeyclub Flyers werd opgericht door de gebroeders Bijlsma. Het eerste officiële duel vond plaats op 4 november 1967 tegen Amsterdam, waarmee de club haar intrede deed in de Nederlandse ijshockeywereld.
Het Tijdperk Feenstra Flyers (1978-1984)
Een belangrijk moment in de geschiedenis van de club is de periode waarin Feenstra Verwarming als hoofdsponsor aan de club verbonden was. Van 1978 tot en met 1984 stond de club bekend als Feenstra Flyers. In deze periode legde de club de basis voor vele successen.
Eerste Prijzen en Dominantie
De inspanningen van de club werden al snel beloond. Feenstra Flyers werd voor de eerste keer in de clubhistorie Nederlands kampioen en won ook de Nationale Beker. Dit was het begin van een periode van grote successen, zowel nationaal als internationaal.
Zeven Op Een Rij (1977-1983)
Tussen 1977 en 1983 domineerde Heerenveen het Nederlandse ijshockey. De ploeg was ontzettend succesvol en won zeven keer op rij de landstitel, een prestatie die tot op heden ongeëvenaard is.
Lees ook: Bekerfinale Den Haag - Heerenveen
Bekersucces
Net als in de competitie was Feenstra Flyers onverslaanbaar in de Nederlandse Beker. De club won de beker meerdere malen, waarmee het haar status als topclub bevestigde.
Pelgrim Flyers Pakt De Beker
Voor de negende keer in de historie schreef Flyers de Nederlandse Beker op haar naam. De club liet hiermee zien dat het niet alleen in de competitie, maar ook in de beker tot de top behoorde.
Bekerkampioen Onder De Naam Formido Flyers (2002)
Op woensdag 16 januari 2002 won Formido Flyers de Bekerfinale tegen Tilburg Trappers. In een zinderende finale schoot aanvaller Hans Kroon na zes minuten in overtime de winnende treffer binnen.
De Dubbel (2016)
Na 14 jaar lukte het UNIS Flyers opnieuw de Beker van Nederland te winnen. Bovendien bereikte de ploeg de finale van de BeNe-League, wat de club in de gelegenheid stelde om voor meerdere prijzen te strijden.
Ron Bertelingschaal Winnaar (2018)
In een enerverende wedstrijd was UNIS Flyers met 3-1 te sterk voor Hijs Hokij Den Haag, waarmee de Ron Bertelingschaal werd veroverd.
Lees ook: Alles over ijshockeyschaatsen maat 39 voor dames
UNIS Flyers Wint Beker (2019)
In de finale werd Nijmegen Devils met 5-2 verslagen in Eindhoven, wat de dertiende Nederlandse IJshockeybeker voor UNIS Flyers in haar bestaan betekende.
Landskampioenschap Nummer 10 (2016)
In een uitverkocht Thialf won UNIS Flyers een thriller van een finale van Cairox Hijs Den Haag, waarmee het tiende landskampioenschap werd behaald.
Landskampioenschap Nummer 11 (2018)
In de Uithof (Den Haag) won UNIS Flyers met 1-2 van UltimAir HIJS Hokij Den Haag. Met nog 6 minuten te spelen schoot Lowie Vreys de puck binnen.
Thialf: Het Home Of UNIS Flyers
Thialf is al jarenlang de thuisbasis van UNIS Flyers. De club heeft in dit bekende stadion vele successen gevierd en de fans hebben hier talloze spannende wedstrijden meegemaakt. Thialf is vaker het wedstrijdtoneel voor ijshockeywedstrijden.
Seizoen 2025-2026: Voorbereiding en Competities
Het seizoen 2025-2026 belooft weer een spannend jaar te worden voor UNIS Flyers. De club neemt deel aan verschillende competities, waaronder de CEHL Cup en de Beker van Nederland.
Lees ook: Informatie over de Antwerpse IJshockey Clinic
Oefenwedstrijden
Ter voorbereiding op het seizoen speelt UNIS Flyers een aantal oefenwedstrijden:
- Vrijdag 12 september 2025, 20.00 uur: EHC Die Baren vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 13 september 2025, 20.30 uur: GIJS Groningen vs. UNIS Flyers
Ron Berteling Schaal
Op zaterdag 20 september 2025 om 19.00 uur speelt UNIS Flyers in de Jaap Eden hal in Amsterdam tegen Hijs Hokij Den Haag om de Ron Berteling Schaal.
Beker van Nederland
In de Beker van Nederland treft UNIS Flyers provinciegenoot OG Capitals Leeuwarden. De speeldata zijn als volgt:
- Zaterdag 18 oktober 2025, 19.00 uur: Capitals Leeuwarden vs. UNIS Flyers
- Zondag 19 oktober 2025, 15.30 uur: UNIS Flyers vs. Capitals Leeuwarden
CEHL Cup
UNIS Flyers neemt ook deel aan de CEHL Cup. De wedstrijden zijn als volgt:
- Vrijdag 26 september 2025, 20.15 uur: UltimAir HIJS Hokij vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 27 september 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Mechelen Golden Sharks
- Vrijdag 3 oktober 2025, 20.00 uur: EHC Die Baren vs. UNIS Flyers
- Zondag 5 oktober 2025, 15.30 uur: UNIS Flyers vs. Liege Bulldogs
- Vrijdag 10 oktober 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Snackpoint Eaters Limburg
- Zondag 12 oktober 2025, 20.00 uur: Heylen Vastgoed HYC vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 25 oktober 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. UltimAir Hijs Hokij
- Zondag 26 oktober 2025, 15.30 uur: Snackpoint Eaters Limburg vs. UNIS Flyers
- Vrijdag 31 oktober 2025, 21.00 uur: Mechelen Golden Sharks vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 1 november 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Chiefs Leuven
- Zaterdag 15 november 2025, 19.30 uur: Liege Bulldogs vs. UNIS Flyers
- Zondag 16 november 2025, 19.00 uur: UNIS Flyers vs. Heylen Vastgoed HYC
- Zaterdag 29 november 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. EHC Die Baren
- Zondag 30 november 2025, 18.15 uur: Chiefs Leuven vs. UNIS Flyers
- Vrijdag 5 december 2025, 21.00 uur: Mechelen Golden Sharks vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 6 december 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Chiefs Leuven
- Vrijdag 12 december 2025: Halve finale CEHL CUP
- Zaterdag 13 december 2025: Halve finale CEHL CUP
- Zondag 14 december 2025: Halve finale CEHL CUP
- Zaterdag 27 december 2025, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. UltimAir Hijs Hokij
- Zondag 28 december 2025, 19.00 uur: Snackpoint Eaters Limburg vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 3 januari 2026, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Heylen Vastgoed HYC
- Zondag 4 januari 2026, 19.00 uur: EHC Die Baren vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 10 januari 2026, 21.00 uur: Heylen Vastgoed HYC vs. UNIS Flyers
- Zondag 11 januari 2026, 19.00 uur: UNIS Flyers vs. Liege Bulldogs
- Zaterdag 17 januari 2026, 19.30 uur: Liege Bulldogs vs. UNIS Flyers
- Zondag 18 januari 2026, 19.00 uur: UNIS Flyers vs. Chiefs Leuven
- Zaterdag 24 januari 2026, 19.30 uur: Liege Bulldogs vs. UNIS Flyers
- Zondag 25 januari 2026, 19.00 uur: UNIS Flyers vs. EHC Die Baren
- Zaterdag 31 januari 2026, 20.00 uur: Chiefs Leuven vs. UNIS Flyers
- Zondag 1 februari 2026, 19.00 uur: UNIS Flyers vs. Mechelen Golden Sharks
- Dinsdag 3 februari 2026, 20.30 uur: Heylen Vastgoed HYC vs. UNIS Flyers
- Zaterdag 7 februari 2026, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. Snackpoint Eaters Limburg
- Zondag 8 februari 2026, 19.00 uur: Snackpoint Eaters Limburg vs. UNIS Flyers
- Vrijdag 13 februari 2026, 20.15 uur: UltimAir Hijs Hokij vs. UNIS Flyers
- Zondag 15 februari 2026, 15.30 uur: UNIS Flyers vs. EHC Die Baren
- Zaterdag 20 februari 2026, 21.00 uur: Mechelen Golden Sharks vs. UNIS Flyers
- Zondag 21 februari 2026, 20.30 uur: UNIS Flyers vs. UltimAir Hijs Hokij
Tickets en Seizoenkaarten
Voor de thuiswedstrijden van UNIS Flyers zijn tickets online met korting te koop. Een familiebundel (2 volwassenen + 2 jeugd t/m 17 jaar) kost online €45,00, aan de kassa €50,00. Tickets zijn verkrijgbaar via Ticketpoint. Met een seizoenkaart heb je toegang tot alle thuiswedstrijden van UNIS Flyers (CEHL wedstrijden, Beker van Nederland), exclusief wedstrijden die door IJshockey Nederland worden georganiseerd.
IJshockey in Nederland: Een Historisch Overzicht
IJshockey heeft in Nederland een lange en rijke historie. Al vroeg in de 20e eeuw werd er op natuurijs gehockeyd, maar de ontwikkeling van kunstijsbanen zorgde voor een professionaliseringsslag.
Vroege IJshockeybanen
Amsterdam beschikte sinds 1934 over een openlucht kunstijsbaan. In 1937 had Den Haag de primeur met de Haagse overdekte kunstijsbaan (Hokij). Vanaf 1940 lag er een ijsvloer in de Apollohal in Amsterdam. Tilburg kreeg in 1938 zijn eerste openlucht ijsbaan.
De Nestor Cup en Lippens Cup
In de periode tot aan de Tweede Wereldoorlog speelden clubs tegen elkaar en tegen buitenlandse teams. In 1938 en 1939 streden A.IJ.H.C., H.H.IJ.C. en T.IJ.S.C. om de Nestor Cup: H.H.IJ.C. won het eerste jaar, het tweede jaar ging de beker naar A.IJ.H.C.. Internationaal speelden A.IJ.H.C. en H.H.IJ.C. om de Lippens Cup, de voorloper van de West-Europacup en de Cup International.
Naoorlogse Periode en Kampioenschappen
De annalen van de NIJB vermelden in het seizoen 1945-1946 H.H.IJ.C. als eerste kampioen van Nederland, hoewel sommige bronnen dit kampioenschap als officieus betitelen. Er ontstonden discussies over de toekenning van kampioenschappen, mede door de oorlogsomstandigheden en de rol van bepaalde clubs.
Haagse Hegemonie (1951-1969)
In de periode 1951-1964 waren er geen kampioenen van Nederland. In Den Haag begon juist een absolute bloeiperiode. Wedstrijden om de West-Europacup werden gespeeld voor volgepakte tribunes. HIJS Hokij won in het seizoen 1962-1963 alle 33 wedstrijden. Naast de eerder genoemde Pat Adair en Carl Foster maken Haagse vedetten als Arie Klein, Wil Ooms, Rudi Bakker, Cyriel van Dijk, Joop Manuel en Wil van Dommelen deel uit van dat kampioensteam. Ook in de vier seizoenen daarna blijft HIJS Hokij superieur. Met vijf opeenvolgende kampioenschappen vestigt de club uit de residentie de eerste Nederlandse ijshockeydynastie.
IJshockeybolwerk Brabant (1970-1976)
Het aantal ijsbanen in Nederland bleef in de loop van de jaren '60 gestaag groeien. In Den Bosch (1966), Heerenveen (1967), Geleen (1968) en Nijmegen (1968), Groningen (1969), Eindhoven (1969), Tilburg (1969) en Utrecht (1969) werden overdekte ijsbanen gebouwd. SIJ Den Bosch kwam al direct in het seizoen 1966-1967 uit op het hoogste niveau. Het was deze nieuweling die drie jaar na zijn debuut de Haagse ban brak. In het Bossche kampioensteam van het seizoen 1969-1970 speelden acht Canadezen, waaronder Bob Boyle, Bob Jastremski en speler/coach Eddy Gosselin. Wil van Dommelen was uit Den Haag gekomen, en ook Bosschenaren als Joop van Gurp en Tonnie de Groot stonden hun mannetje. De Brabantse derby's tussen Den Bosch en Tilburg waren in die jaren zo enerverend en er kwam zoveel publiek af, dat de besturen van beide clubs besloten om ook om een Coupe Brabant te gaan spelen. Vanaf het seizoen 1669-1970 is drie keer om deze beker gespeeld. De eerste keer met alleen de beide initiatiefnemers: SIJ Den Bosch wint. De tweede keer zijn ook Geleense Smoke Eaters en HIJS van de partij, maar de beker blijft in Den Bosch. Tijdens de derde en laatste editie bedanken de Hagenaars voor de eer. Het zijn de Limburgers die de Brabantse beker voor goed mee naar huis nemen. Het seizoen 1969-1970 debuteert het Geleense Smoke Eaters ook in de reguliere competitie. In het team spelen onder meer zeven Canadezen van de Allied Forces Central Europe - kortweg de Afcent - in Brunssum. Het seizoen daarop doen de Limburgers echter 'buiten mededinging' mee. Ze spelen met meer buitenlanders dan is toegestaan. Het team behaalt net zoveel punten als Tilburg en als reguliere deelnemer zouden de Smoke Eaters het seizoen 1970-1971 door het onderlinge resultaat als eerste zijn geëindigd. In plaats daarvan kan Tilburg Trappers een greep naar de macht doen, om die vervolgens zes jaar niet meer af te staan. Vijf keer winnen de Trappers de titel op het ijs. Dat geldt ook voor de eerste in deze reeks - het was immers vooraf bekend onder welke voorwaarden Geleen meedeed. Het kampioenschap van 1973-1974 komt echter - net als dat van 1946-1947 - vanachter de bestuurstafel tot stand. Dat seizoen eindigt Raak IJshockey Den Haag met 17 punten op de eerste plaats, voor Tilburg dat 16 punten haalt. Na het seizoen blijkt echter dat van één van de 16 Nederlandse Canadezen in de Haagse selectie niet kan worden aangetoond dat hij ook daadwerkelijk over de Nederlandse nationaliteit beschikt. Om die reden wordt Tilburg Trappers alsnog tot kampioen uitgeroepen. Door de kwesties rond de kampioenschappen van 1970-1971 en 1973-1974 moet echter niet uit het oog worden verloren dat Tilburg in die jaren over een fantastisch team beschikte. Namen als George Peternousek, Joe Simons, John MacDonald, Gerry Göbel, Huub van Dun, Hans Christiaans, Guus Bakker en Klaas van den Broek zullen in Tilburg niet gauw worden vergeten. In zes seizoenen winnen de Trappers 131 competitiewedstrijden, spelen er drie gelijk en verliezen slechts acht keer. Drie van die verliezen waren in het jaar van de RAAK-kwestie. Daarnaast waren er drie seizoenen met één verloren wedstrijd, één seizoen met twee verliezen en het seizoen 1974-1975: 32 wedstrijden zonder puntverlies! Eind jaren '60, begin jaren '70 zijn tevens de hoogtijdagen van de Cup International, een competitie met teams uit België (Brussel en Luik), Duitsland (de Canadese legerteams uit Baden Baden, Lahr en Zweibrücken), Frankrijk (Charmonix en Grenoble) en Nederland (met aanvankelijk Den Bosch, HIJS Den Haag en Tilburg, maar later ook Geleen, RAAK Den Haag en Nijmegen). En ook daar zijn het de Brabanders die voor spektakel zorgen: SIJ Den Bosch wint de Cup International één keer (1967-1967), Tilburg Trappers vier keer (1968-1969, 1969-1970, 1970-1971 en 1972-1973).
Groei van IJshockey in Nederland
Ondertussen zet de groei van het aantal ijsbanen en clubs door. In 1970 opent in Den Haag een tweede ijshockeyhal zijn deuren (De Uithof) en krijgt Rotterdam een ijsvloer in Ahoy. In hetzelfde jaar wordt naast Ahoy een openlucht ijsbaan neergelegd (later in 1977, krijgt de Maasstad een aparte overdekte ijsbaan). Ook in Assen (1972), Leiden (1975), Dordrecht (1976), Enschede (1978), Roosendaal (1978), Leeuwarden (1978), Harderwijk (1979), Valkenburg (1980) en Zoetermeer (1983) komen overdekte ijsbanen tot stand. Het seizoen 1971-1972 debuteren clubs uit Heerenveen, Nijmegen en Utrecht op het hoogste niveau. Geleen is dan een reguliere deelnemer en voor de eerste keer doen ook drie Belgisch clubs mee aan de competitie: Olympia-Antwerp, Brussels IHSC en CPL Luik. Met zeven Nederlandse teams spelen de Belgen in een gemeenschappelijke competitie. Het volgende seizoen wordt een bekercompetitie geïntroduceerd: de Coupe Nationale Nederlanden. Vanaf dat moment beginnen de seizoenen steevast met deze bekercompetitie en doen de Belgische clubs alleen daar aan mee. De Antwerpenaren maken dat niet overigens niet mee, zij haken al na het debuutseizoen af. De twee andere Belgische club houden het langer vol: Luik tot 1976 en Brussel tot 1977. Tilburg Trappers wint de eerste vier edities van de bekercompetitie, hetgeen tevens vier keer 'de dubbel' betekent.
De Rol van 'Imports' en Nederlandse Canadezen
'Imports' - spelers uit het buitenland - waren al vanaf het prille begin een bekend verschijnsel. Voor de Tweede Wereldoorlog maakten Canadezen als Pete Griffin, Jack May en Paddy Boyd al een diepe indruk op de Amsterdamse fans. Bij het Haagse HIJS van de jaren '60 was Pat Adair de absolute publiekslieveling. Maar ook het tegengeluid - niet te veel van buiten halen, meer kansen voor de eigen spelers - is niet van vandaag of gisteren. Al bij de tweede jaargang van de Lippens Cup - in het seizoen 1937-1938 - was het aantal toegestane 'imports' beperkt tot twee. In 1964, bij aanvang van de 'moderne' tijd van de vaderlandse ijshockeygeschiedenis, zijn er aanvankelijk geen beperkingen. We zagen dat S.IJ. Den Bosch in het seizoen 1969-1970 met acht Canadezen de kampioenstitel wist te pakken. Ook zagen we dat Geleen beschikte over 'Afsent-Canadezen' (een begrip dat ook in officiële stukken van de NIJB uit die tijd is terug te vinden). Verder was een aantal Tsjechische vluchtelingen actief in de Nederlandse competitie, met name in Tilburg, maar ook in Geleen. Tot de bekendste behoren George Peternousek en de broers Wenzel en Jiri Tuma. Vanaf het eind van de jaren '60 was al wel een beperking van het aantal 'buitenlandse profs en semi-profs' van kracht, maar die gold alleen voor spelers die speciaal naar Nederland waren gekomen om ijshockey te spelen. Rond dat laatste punt zijn in die jaren de nodige aanpassingen geweest. Achteraf is het niet altijd eenvoudig om de nuances van de regels terug te halen. (Hoe zat dat met de Tsjechen? En hoe met de 'Afsent-Canadezen'?) Feit is dat in 1970 voor de competitie het maximum aantal 'imports' drie is - een limiet die tot het eind van de jaren '90 overeind blijft - en dat tijdens wedstrijden om de Cup International er zes mogen spelen. De clubs zijn echter inventief en ontdekken de Nederlandse Canadees. Soms geboren in Nederland, meestal in Canada, zijn het deze emigrantenzonen die vanaf de jaren '70 een belangrijke stempel op het Nederlands ijshockey gaan drukken. Het was Tilburg dat met het aantrekken van Henk Brand de primeur had en ook mannen als Brian de Bruyn en Jack de Heer begonnen daar hun Nederlandse carrière. Het Raak-team dat in het seizoen 1973-1974 de hegemonie van Tilburg doet wankelen, beschikte over 16 spelers met een dubbel paspoort: Harry van Bilsen, Dick de Cloe, Dick Jellema en Larry van Wieren zijn zo de bekendste namen.
Zeven Keer Heerenveen (1977-1983)
Na zes seizoenen Tilburg Trappers dat de klok sloeg, vindt in het seizoen 1976-1977 een wisseling van de wacht plaats. Feenstra Verwarming Heerenveen heet zowel de nieuwe bekerwinnaar als de nieuwe landskampioen. Dat laatste bevalt de Friezen zo goed dat ze besluiten die titel ook maar meteen zes keer te prolongeren. Met zeven kampioenstitels op rij stichten de Feenstra Flyers - zoals ze vanaf 1978 gaan heten - de tot nu toe langst durende dynastie in de Nederlandse ijshockeygeschiedenis. Gedurende de zeven kampioensjaren dulden de Flyers slechts één keer een andere bekerwinnaar. De Bisschop Amsterdam wint in het seizoen 1979-1980 de Coupe Nationale Nederlanden. Net als Raak een aantal jaren daarvoor, bestond het Friese team uit een groot aantal Nederlandse Canadezen: Brian de Bruyn, Frank van Soldt, Jack de Heer, Leo Koopmans, Mike Kouwenhoven, Ted Lenssen, speler/coach Larry van Wieren en anderen, en één Nederlands Amerikaan: Jan Janssen. Samen met uitstekende 'imports' zoals de verdedigers Gordon MacDonald, Mike Powers en Robin Sadler, vormden zij de basis van een team dat, met name wanneer het erop aan kwam, jarenlang schier onoverwinnelijk was. Seizoen 1976-1977 is het nog zo dat het team dat aan het einde van de competitie bovenaan staat, kampioen van Nederland is. De bekercompetitie kent een zelfde opzet. Tilburg is regerend kampioen en was met name de twee voorafgaande jaren ongenaakbaar. Zowel de beker als het kampioenschap is dan ook vooral een strijd tussen Tilburg en Heerenveen. In de onderlinge bekerduels winnen de Friezen thuis met 6-4, uit in Tilburg wordt het 5-5. Het enige andere punt dat ze laten liggen, is tegen Amsterdam (5-5). Tilburg levert zowel bij Nijmegen (3-3) als Den Haag (5-5) een punt in. Het gevolg is dat Feenstra Verwarming Heerenveen met een voorsprong van drie punten de beker wint. In de onderlinge duels voor het kampioenschap houden de beide rivalen elkaar in evenwicht. In alle vier de wedstrijden van de (dubbele) competitie wint de thuisclub. De uitslagen, 10-0 en 7-1 in Tilburg en 6-4 en 7-3 in Heerenveen, geven aan dat de Trappers zeker niet van plan zijn zich zonder slag of stoot te laten onttronen. Feenstra lijdt verder alleen verliezen tegen Den Haag en Groningen en komt in 24 wedstrijden tot 38 punten (19 wedstrijden gewonnen en vijf verloren). Omdat Tilburg het tegen de anderen minder goed doet en op 34 punten blijft steken, gaat de kampioenstitel voor de eerste keer naar Friesland. Jack de Heer, dat seizoen van Tilburg naar Heerenveen gekomen, eindigt met 56 doelpunten en 76 assists in 38 wedstrijden, bovenaan op de topscorerslijst.
Concurrentie en Finales
Bij het behalen van de tweede en derde landstitel is GIJS Groningen de grootse concurrent. Vooral seizoen 1977-1978 kent een buitengemeen spannende finale. Met één punt voorsprong op nummer twee Tilburg en drie punten op Heerenveen, zijn de Groningers eerste in de reguliere competitie. Uiteindelijk is in de eindronde - een minicompetitie tussen de bovenste vier teams - de wedstrijd Groningen tegen Heerenveen beslissend. De Friezen winnen met 1-2 en de twee teams eindigen met een gelijk aantal punten. Het betere onderlinge resultaat bezorgt Heerenveen de tweede titel op rij. De eindronde van 1978-1979 eindigt met een verschil van twee punten tussen de beide Noordelijke clubs. De volgende seizoenen staan in het teken van de tweekamp tussen Feenstra Flyers Heerenveen en De Bisschop Amsterdam. Seizoen 1979-1980 winnen de Flyers de beker met een solide reeks. In de reguliere competitie eindigen de Amsterdammers op de eerste plaats. In de eindronde zetten de mannen van Van Wieren de zaken echter snel weer recht. Alleen in de uitwedstrijd in Amsterdam laten ze een punt liggen (4-4). In Heerenveen eindigt het onderlinge duel in een overtuigende 8-4 overwinning voor de thuisploeg. De hoofdstedelingen laten ook punten liggen in Groningen en Nijmegen, maar eindigen nog wel op de tweede plaats. Voor De Bisschop had 1980-1981 het seizoen moeten zijn. De Amsterdammers winnen de beker met drie punten voorsprong op Heerenveen. Ook in de reguliere competitie gaat het ze voor de wind. Amsterdam wordt eerste, met zes punten voorsprong op nummer twee Nijmegen, acht op nummer drie Tilburg en negen op nummer vier Heerenveen. In de play-offs - voor de eerste keer met series volgens het principe van de meest gewonnen wedstrijden - zijn de vier halve finale-wedstrijden tussen Amsterdam en Heerenveen weliswaar close, maar gaan toch gewoon de Friezen naar de finale. Daar zijn drie wedstrijden tegen Tilburg voldoende om voor de vijfde keer het kampioenschap binnen te halen. Het seizoen daarop kan Amsterdam voor de beker nog wel meekomen, maar zijn de Flyers superieur in zowel de reguliere competitie als de einderonde (die in ere is hersteld). In de eindronde - nu een dubbele competitie met vier teams - is het gat met nummer twee Nijmegen 11 punten en dat met nummer drie Amsterdam 12. In Nijmegen werkt de tweede plek inspirerend. Seizoen 1982-1983 kloppen de jonge Gelderlanders met nog meer nadruk aan de poort.
tags: #ijshockey #Heerenveen #uitslagen #historie