Haarlem, het kleinste rayon van de Koninklijke Nederlandse Base en Softbal Bond (KNBSB), heeft een rijke geschiedenis in de honkbal- en softbalwereld. Sinds de oprichting van de bond in 1912 is Haarlem het centrum van de sport in Nederland. Verenigingen zoals Nicols, Kinheim, Terrasvogels en Bloemendaal zetten de successen van illustere clubs als SC Haarlem, HHC, Schoten, EHS en EDO voort. Dit heeft de regio Haarlem tot nu toe 28 honkbaltitels opgeleverd, en de clubs hebben gezamenlijk twaalf Europacups veroverd. Haarlem speelt, net als Amsterdam, een belangrijke rol in de honk- en softbalgeschiedenis sinds de eerste klap in 1908 ergens in Holland werd gegeven.
De Rol van Haarlem in de Nederlandse Honkbalgeschiedenis
Vier jaar na die eerste klap, in 1912, werd ook in Schoten een slaghout gebruikt. De toenmalige plaats van handeling is nu het softbalveld van HHC, een vereniging in Haarlem-Noord. In die beginjaren werd de sport alleen in de zomer gespeeld. Voetbalclubs zagen het als een ideale manier om de conditie in die periode op peil te houden. De eerste nationale clubtitels kwamen dan ook in handen van Quick, Blauw-Wit en Ajax, terwijl ook PSV en Sparta een honkbalafdeling hadden.
Een belangrijk figuur in het Haarlemse honkbal van de beginjaren was Kuling. In 1923 richtte hij na het zien van een demonstratie HC Haarlem op. Tot 1963, toen het Rotterdamse Sparta landskampioen werd, werd de competitie gedomineerd door clubs uit de Spaarnestad en Amsterdam. Haarlem telde toen vier topclubs. De krachten waren dus versnipperd, en Kuling pleitte voor bundeling. Datzelfde jaar nog fuseerden de honkbalafdelingen van EDO en EHS tot de Haarlem Nicols. Een goed besluit, zo bleek later. De club veroverde in 1966 als eerste vereniging in de Nederlandse sportwereld een Europa Cup. Het succes van de Nicols deed de oudste verenigingen in de Spaarnestad, SC Haarlem en HHC, eveneens besluiten samen te gaan in Sparks.
Haarlem is van oudsher een honk- en softbalstad. “Een grote concentratie van clubs, velden, spelers en speelsters houdt het niveau daar nog steeds op peil”, aldus Dick Bliek, vice-voorzitter van de KNBSB en verantwoordelijk voor het softbal. “De gemeente is bovendien ook altijd sport-minded geweest.”
Het Honk- en Softbalmuseum
Het Honk- en Softbalmuseum werd in mei 1983 opgericht en gevestigd op de, volgens velen, enige daarvoor geschikte plaats: binnen de poorten van het Pim Mulierstadion, de thuisbasis van Nicols en decor van de honkbalweek. Initiatiefnemer van het tot op heden enige door een georganiseerde sportorganisatie gestichte museum in Nederland was Gé Hoogenbos. Als speler vertoefde hij vijftien jaar aan de top, hij was "uitvinder" van de Haarlem honkbalweek, stichter van de Nicols en coach van het team bij de eerste Europacupzege. Het is ook aan Hoogenbos te danken dat veel historische foto's, krantenberichten, bondsblaadjes en dergelijke niet op de vuilnishoop terecht zijn gekomen. Het verleden moest worden gerespecteerd.
Lees ook: Het leven van Harry Kruyssen
De Haarlemse Honkbalweek
Het gemeentebestuur heeft de sport altijd een warm hart toegedragen. Bij de eerste honkbalweek in 1961 nam het een financieel risico door het evenement groen licht te geven. Wethouder Daaf Geluk zag het als een goede reclame voor zijn stad. Omdat de honkbalbond niet genoeg geld had, stond de gemeente garant. Stichting Haarlemse Sportinitiatieven, onder leiding van Gerard Voogd, nam de organisatie op zich. Het toernooi werd zo'n succes dat jaren later ook sporttakken als basketbal en handbal een soortgelijk evenement in het leven riepen.
Jan Dick Leurs, bondscoach van de nationale honkbalploeg, plaatst een kanttekening bij het succes van de honkbalweek: “Haarlem is een stad van evenementen. Tijdens die ene week loopt het altijd vol, maar bij competitie is de belangstelling een stuk minder. Voor de clubs is dat een slechte zaak”, aldus Leurs, die als "ras Amsterdammer" jaren speler en coach van de Nicols was. “Je kunt ook aan de selecties van Oranje zien dat het minder goed gaat. Spelers komen steeds vaker van buiten Haarlem, terwijl de stad jaren hofleverancier was.”
Leurs beseft wel dat de honkbalweek door de belangstelling van de media erg belangrijk is voor de uitstraling van de sport. Aandacht die broodnodig is om sponsors aan te trekken. Volgens vice-voorzitter van de KNBSB Dick Bliek is softbal nog moeilijker te verkopen. En dat terwijl Oranje, met veel Haarlemsters, toch tot de top tien van de wereld behoort. Een positie die de mannenhonkballers waarschijnlijk nooit zullen bereiken. “Een vrouwensport heeft het per definitie moeilijker in de media.”
Elly Voetelink, al achttien jaar wedstrijdsecretaris van Nicols, weet ook wel dat het de laatste jaren moeizamer gaat dan voorheen. Het aantal leden daalt. Vooral bij de jeugd is het aantal teams drastisch verminderd. Ze ziet de oplossing "in een vergrijzend Nederland" alleen in het samengaan van verenigingen. “Bij Nicols zit maar weinig jeugd, al gaat het op dit moment bij Kinheim wel goed.” Om toch nog "greep" op de jeugd te kunnen houden is een peanut-competitie opgezet. Dit is een uit Amerika overgewaaide variant waar geen pitcher nodig is en de bal vanaf een paaltje moet worden weggeslagen. “Je moet de jeugd al vroeg binden”, weet Voetelink. “Daarom is er elk jaar rond Koninginnedag een groot peanut-toernooi voor scholieren."
Kinheim: Een Honkbalbolwerk in Haarlem
De Kinheim Honkbal Hoofdklasse, een begrip in de Nederlandse honkbalwereld, kent een rijke en bewogen geschiedenis. Van de pioniersdagen tot de moderne tijd, de club heeft een significante bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de sport in Nederland.
Lees ook: Wendy Bussum Honkbal: Jouw nieuwe team?
Vroege Jaren en de Oprichting van Kinheim
De basis voor de huidige Kinheim Honkbal Hoofdklasse werd gelegd in de jaren 30 van de vorige eeuw. In 1935 werd Honkbal Club Kinheim (HCK) opgericht. De club werd vernoemd naar het Kinheimpark, gelegen in Bloemendaal, net over de grens met Haarlem. Kinheim is daarmee een van de oudste honkbalverenigingen in Nederland. Al in de jaren veertig speelde Wim Oosterhof, een naam die onlosmakelijk met Kinheim verbonden is, een rol in de club. Naast honkbal was hij ook actief bij BVC Bloemendaal, waar later ook een succesvolle honkbal- en softbalafdeling ontstond.
Wim Oosterhof: Mr. Kinheim
Wim Oosterhof, geboren op 7 januari 1928 in Bloemendaal en overleden op 4 mei, was een ware duizendpoot en een icoon voor Kinheim. Hij was tachtig jaar actief in honkbal en softbal en vervulde talloze functies binnen de vereniging, waardoor hij terecht 'Mr. Kinheim' genoemd kan worden. Zijn betrokkenheid reikte verder dan Kinheim zelf; hij was bestuurslid van diverse sportorganisaties, waaronder de Koninklijke Nederlandse Honkbal Bond (KNHB), de Nederlandse Amateur Softbal Bond (NASB) en de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB).
Na zijn militaire dienst en een periode in Indonesië trad Oosterhof in dienst bij de politie. Hij werkte in Den Haag en later in zijn thuisstad Haarlem, waar hij in 1981 commissaris van politie werd. Zijn organisatorische talenten kwamen niet alleen tot uiting in zijn politiewerk, maar ook in zijn sportieve carrière.
Groei en Ontwikkeling van Kinheim
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog groeide Kinheim uit tot een succesvolle vereniging. In 1948 werd de softbalafdeling opgericht, met Joop van Wendel de Joode en Bep van Beijmerwerdt als belangrijke figuren. Wim Oosterhof vervulde diverse functies, waaronder het beheren van het wedstrijdsecretariaat, en werd in 1956 voorzitter. In de jaren zeventig speelden er geregeld Amerikaanse spelers in het honkbalteam van Kinheim, en de familie Oosterhof stond bekend om hun gastvrijheid. Amerikaanse coaches en spelers vonden vaak een tijdelijk thuis bij de familie Oosterhof in Haarlem.
De Haarlemse Honkbal Week en Kinheim
Een cruciaal moment in de geschiedenis van Kinheim en het Nederlandse honkbal was de oprichting van de Haarlemse Honkbal Week in 1961. Gé Hoogenbos, een speler van het Haarlemse HHC, kwam met het idee voor een groot internationaal toernooi. Met de steun van de Haarlemse wethouder Daaf Geluk werd het eerste toernooi georganiseerd op het Gemeentelijk Sportterrein aan het Badmintonpad, waar ook Kinheim speelde.
Lees ook: Wat is het verschil?
Wim Oosterhof was vanaf het begin betrokken bij de organisatie van de Haarlemse Honkbal Week. Hij was verantwoordelijk voor de accommodatie en de contacten met de gemeente. In 1963 werd het Pim Mulier Stadion geopend, dat nog steeds de locatie is van de Honkbal Week en de thuisbasis van Kinheim. Oosterhof was actief of als toeschouwer aanwezig bij alle edities van de Honkbal Week tot en met 2018.
De Honkbal Week groeide uit tot een prestigieus toernooi met deelnemende teams van over de hele wereld. De sfeer in het stadion was uniek, met duizenden enthousiaste toeschouwers die genoten van de wedstrijden. In 1963 trouwde Wim Oosterhof met Hennie Kooij, die ook een belangrijke rol speelde in de organisatie van de Honkbal Week. Hun zoons, Willem junior en Onno, speelden beiden voor Kinheim, waarbij Willem junior zelfs in de Hoofdklasse speelde.
Bestuurlijke Carrière bij de KNBSB en NASB
Naast zijn activiteiten bij Kinheim en de Haarlemse Honkbal Week, was Wim Oosterhof ook actief in het bestuur van de Koninklijke Nederlandse Honkbal Bond (KNHB) en de Nederlandse Amateur Softbal Bond (NASB). Onder het voorzitterschap van Oosterhof groeide het softbal in Nederland. In 1970 fuseerden de KNHB en de NASB tot de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB). Oosterhof maakte deel uit van het eerste KNBSB-bestuur en bleef actief in diverse commissies. Ook internationaal was hij actief, als vice-president van de European Softball Federation (ESF) in 1970 en 1971.
Het Wereldkampioenschap Honkbal 1986
Een ander hoogtepunt in de Nederlandse honkbalgeschiedenis was het Wereldkampioenschap Honkbal in 1986, dat in Nederland werd georganiseerd. Wim Oosterhof was vice-president van de Stichting Wereldkampioenschap Honkbal ’86 en speelde een belangrijke rol in de organisatie van het evenement. De wedstrijden werden gespeeld in Haarlem, Eindhoven, Rotterdam en Utrecht, met Amsterdam als centrale stad.
Kinheim's Zwervend Bestaan en Internationale Contacten
Kinheim heeft vele jaren, wat de speelvelden betreft, een zwervend bestaan geleden. Gestart werd op het "Vlooienveld" in Bloemendaal en, via het Noorder Sportpark, het Badmintonpad, het hockeyveld van HBS, het voetbalveld van Bloemendaal, weer het Noorder Sportpark, de velden bij het Kennemer Lyceum en langs de Zeeweg, kwam de club min of meer definitief terecht aan het Badmintonpad.
Kinheim heeft bij het aangaan van internationale contacten bepaald niet stilgezeten. In 1953 al ontstonden de eerste contacten met de Amerikaanse troepen in Duitsland en wel de Wiesbaden Flyers. Nadien zijn er, zowel door de honkballers als softbalsters, vele contacten geweest met vooral Amerikaanse teams. Van de 70-er jaren af hebben vele coaches en studenten van het Springfield College (en nabij gelegen Colleges) uit New England een belangrijke rol bij de internationale contacten gespeeld. Maar daar bleef het niet bij. Er werden door de jeugdbesturen uitstekende contacten gelegd met Amerikaanse organisatoren van jeugdtoernooien in Duitsland (Ramstein), terwijl veteranenteams deelnamen aan "seniorentoernooien" op diverse plaatsen in de Verenigde Staten. Ook de softbalsters wisten enige keren de weg te vinden voor "clinics" e.d.
Jeugd, Opleiding en Recreatie (JOR) en de Toekomst
De lagere seniorenteams en de jeugdteams presteren uitstekend onder de bezielende leiding van een zeer actief bestuur van de afdeling Jeugd, Opleiding en Recreatie (JOR). Dit is uiteraard van groot belang voor het op hoog niveau kunnen blijven meedoen van de vereniging. De softbalsters maakten helaas moeilijke tijden door. Zij wisten zich niet aan de top te handhaven en ook het aantal leden liep terug. Gelukkig kennen de dames (en in het bijzonder de jeugdigen) de laatste jaren een lichte opleving. In 1998 behaalden de junioren nog het Nederlands kampioenschap. De mogelijkheden voor een goede "set-up" van de vereniging werden nog vergroot toen in 1989 de businessclub "Vrienden van Kinheim" werd opgericht. Door activiteiten op vele "fronten" is Kinheim al jaren één van de grootste honk- en softbalverenigingen van Nederland.
Fusieplannen en de Toekomst van Kinheim
In de recente geschiedenis heeft Kinheim te maken gehad met uitdagingen op sportief en financieel gebied. In 2020 werd er een samenwerking aangegaan met DSS, een andere Haarlemse honkbalclub, met het oog op een mogelijke fusie. De twee teams startten als één gezamenlijk team in de Hoofdklasse, onder leiding van hoofdcoach Michael Crouwel.
De fusieplannen werden ingegeven door de noodzaak om de krachten te bundelen en de continuïteit van het honkbal in Haarlem te waarborgen. De spelers van beide teams waren bekend met elkaar en de samenwerking verliep voorspoedig.
Herinneringen aan Honkbalsterren uit het Verleden
Ade Fijth, die speelde voor HCAW en Sparta en 18 maal uitkwam voor het Nederlands team, deelde zijn herinneringen aan het honkbal. Samen met John van Westrenen gooide Ade in het Pinksterweekend van 1972 back-to-back no hitters in twee opeenvolgende wedstrijden tussen Sparta en de Honkbal Club Kinheim. Hij volgt nog steeds de World Series via laptop of You Tube, maar de laatste keer dat hij een hoofdklassewedstrijd bezocht was in 2018. Hij merkte op dat het spelniveau enorm is toegenomen ten opzichte van vroeger, maar betreurde de enorme teruggang qua publiek. In zijn tijd kwamen er bij thuiswedstrijden van HCAW en Sparta duizenden mensen kijken. Hij noemde Rob Hoffmann als een voorbeeld van een goede Nederlandse speler en Sandy Koufax als een uitstekende speler in de buitenlandse competities. Zijn eerste grote toernooi met het Nederlands team was het Europees Kampioenschap van 1971. Een memorabele wedstrijd was er een uit een drieluik om het kampioenschap van Nederland tussen Sparta en Haarlem Nicols.
Gerard Stenzler: Een Honkbalicoon
Gerard Stenzler, die vele jaren één van de meest kleurrijke honkbal-coaches is geweest en een club-icoon was van het Amsterdamse De Spartaan, is op donderdag 26 januari op 90-jarige leeftijd overleden. De heer Stenzler is ruim 65 jaar actief geweest in het honkbal als speler, coach, bestuurder, general manager en veel meer, maar is meer dan 75 jaar betrokken geweest bij de honkbalsport en heeft ook de leiding gehad over de Nationale Ploeg van Frankrijk.
Al op jonge leeftijd was Gerard Stenzler geïnteresseerd in sport. In 1947, op veertienjarige leeftijd, meldde hij zich aan bij Quick Amsterdam en dat was het begin van een lange loopbaan in het honkbal, die meer dan 75 jaar zou duren. Al tijdens zijn speeldagen ontwikkelde Stenzler een interesse in coaching. Zijn eerste echte succes als coach komt in 1969, zijn derde en laatste seizoen bij AMVJ. Stenzler loodst de ploeg naar de eerste plaats in de Eerste Klasse in het Rayon Amsterdam. Echter, na afloop van het seizoen 1969, verhuist Gerard Stenzler naar De Spartaan waar hij Hoofd Coach wordt. In zijn eerste seizoen bij zijn nieuwe vereniging was er in 1970 gelijk succes. De Spartaan veroverde de titel in de landelijke Derde Klasse en promoveerde.
Het was ook in 1973 dat Gerard Stenzler zijn internationale debuut maakte. Een jaar eerder, in april 1972, viert De Spartaan het 35-jarig bestaan en organiseert op eigen veld een internationaal toernooi. Eén van de deelnemende ploegen komt uit Frankrijk. Het is tijdens dit toernooi dat Stenzler wordt benaderd door vertegenwoordigers van de Franse Honkbal Bond die hem vragen Hoofd Coach te zijn van de Franse Nationale Honkbal Ploeg tijdens het Europees Kampioenschap van 1973, dat dan wordt georganiseerd in Haarlem. Tijdens het toernooi worden wedstrijden ook gespeeld in het Pim Mulier Stadion. Dat wordt een memorabele wedstrijd, want Frankrijk wint met 8-7 van Zweden en boekt daarmee de eerste internationale overwinning in elf jaar.
In de jaren zeventig en tachtig heeft Kunetz zitting in het Bondsbestuur van de Franse Bond. Vanaf 1974 verovert de ploeg twee titels en promoveert naar de Hoofdklasse. In 1974 eindigt de Amsterdamse ploeg op de eerste plaats in de Tweede Klasse en promoveert naar de Eerste Klasse. Stenzler zorgt er voor dat alles bij zijn club goed is geregeld. Bovendien wordt hij een soort vader-figuur voor zijn buitenlandse spelers, of die nou afkomstig zijn uit Amerika of de Antillen.
Tegen het einde van de jaren zeventig wordt Gerard Stenzler ook voorzitter van De Spartaan, een functie die hij zo'n twintig jaar zou vervullen. In 1977 vierde De Spartaan het 40-jarig jubileum en voor aanvang van het seizoen organiseerde de club een internationaal toernooi met deelname van Mannheim Tornados (West-Duitsland), Navarro (Italië), Hoofdklasser Quick Amersfoort en gastheer De Spartaan.
In 1980 speelt Bernie Beckman in zijn tweede en laatste seizoen voor De Spartaan. Daarna keert hij terug naar Canada waar hij een Minor League Coach wordt in de Toronto Blue Jays-organisatie. Later wordt hij Hoofd Coördinator van de Canadese Honkbal Bond. Echter, na enige jaren keert Beckman weer terug naar Nederland en wordt weer herenigd met Stenzler. De Spartaan pakt de titel op 26 juli in een thuiswedstrijd met een 13-3 winst tegen stadgenoot OVVO.
Kinheim in de Holland Series
In de Game One Baseball Holland Series 2006 stonden Corendon Kinheim en DOOR Neptunus tegenover elkaar. Er waren toen geen Play-Offs om te bepalen wie de finalisten werden. Kinheim eindigde dit seizoen op de eerste plaats in de reguliere competitie. In de Play-Offs plaatste Kinheim zich voor de Holland Series door driemaal te winnen van ADO. Totaal kon Kinheim tweemaal het landskampioenschap vieren. Pioniers eindigde dit seizoen op de derde plaats in de reguliere competitie. Pioniers opende met twee overwinningen, 2-11 en 2-1, waarna Neptunus terugkwam met een 5-2 zege. In 1997 bereikte Pioniers voor het eerst de eindstrijd, nadat de ploeg ook toen Neptunus had uitgeschakeld in de Play-Offs. Orman werd half augustus aan de selectie toegevoegd na afsluiting van zijn profseizoen in de USA. In de Play-Offs was Orman de starter en verliezer in de derde wedstrijd vs. De weersomstandigheden waren goed, 26 graden en onbewolkt.
Recente Ontwikkelingen en Toernooien
Recentelijk heeft Kinheim deelgenomen aan verschillende toernooien en wedstrijden. In Turkije won Kinheim tweemaal. RCH won in Nijmegen en Pirates won in twee steden. Kinheim keerde weer terug uit Turkije. Er waren diverse wijzigingen in de rosters van de teams. Kinheim's Equipment Manager Ron Dekker overleed. Kinheim, Neptunus en Almere wonnen toernooien. Rick van den Hurk startte in de Major League. Neptunus onthulde een 'retired number'-sectie. Er werden Canadese/Britse werpers aangetrokken voor HCAW. Opening Day werd gevierd met winst voor de landskampioen. HCAW verraste Pioniers op Opening Day. Er werden spelers aangewezen voor Oranje en de staf werd aangevuld. Meulens en Van den Oever traden toe tot de Oranje-staf. HCAW eerde Koenen en installeerde de voorzitter. Er werden Amerikaanse outfielders aangetrokken voor HCAW.
In Nijmegen voegde MediaMonks RCH-Pinguïns op zondag twee overwinningen toe na zaterdag al met 10-2 te hebben gewonnen en won het toernooi. Zondag versloeg RCH Eerste Klasser Sparks Haarlem met 21-2, waarna een 4-0 shutout-zege volgde tegen Mr. Cocker HCAW om op de eerste plaats te eindigen.
Kort nadat het vliegtuig was geland op Schiphol kreeg Kinheim's trouwe materiaalman Ron Dekker een hartaanval op weg naar de paspoortcontrole. Enkele uren eerder nam Ron Dekker nog op het toneel deel aan een Turkse dansshow, die de afsluiting vormde van Kinheim's trip naar Turkije. Een historische trip, want Kinheim was niet alleen de eerste Nederlandse ploeg die Turkije bezocht, maar speelde tevens de allereerste officiële honkbalwedstrijd in het jongste honkballand van de Europese Honkbal Bond. Het Kinheim-gezelschap bezocht het centrum van Antalya en sloot de trip af met een diner en de Turkish Night Show.
Het I.M. Charles Urbanus Sr. Toernooi
In het Paasweekeinde namen de negen Hoofdklasse-ploegen deel aan de drie jaarlijkse toernooien die traditioneel de afsluiting vormen van het oefenseizoen. In Bussum namen landskampioen Corendon Kinheim en vice-kampioen Konica Minolta Pioniers deel aan het I.M. Charles Urbanus Sr. Toernooi van Mr. Cocker HCAW. Dit werd de eerste keer dat er slechts drie ploegen aan het toernooi deelnamen, in plaats van vier. Alle ploegen speelden vier wedstrijden in drie dagen. Kinheim, dat dinsdagochtend vroeg terugkeerde van hun trainingskamp in Turkije, begon de eerste twee wedstrijden met LHP Patrick Beljaards en RHP David Bergman, die beiden al drie starts achter de rug hebben.
In Enschede namen Almere '90 en MediaMonks RCH deel aan het J.C.J. Mastenbroek Toernooi van Eerste Klasser Tex Town Tigers. Hieraan werd verder deelgenomen door Eerste Klasser Alcmaria Victrix en de Belgische kampioen Royal Greys.
Op zaterdag sloten de negen Hoofdklasse-ploegen de eerste speeldag af van de drie toernooien die in dit Paasweekeinde op het programma stonden en de laatste voorbereidingen vormden, want het reguliere seizoen ging aanstaande zaterdag van start. In Bussum opende Corendon Kinheim de 25ste editie van het I.M. Charles Urbanus Sr. Toernooi met een 10-3 overwinning tegen Konica Minolta Pioniers.
Overlijden van Ron Dekker en Wim Oosterhof
Ron Dekker, al vele jaren lang de trouwe materiaalman van landskampioen Corendon Kinheim is overleden. Hij nam nog enthousiast met Kinheim deel aan een zeer geslaagd trainingskamp in Turkije. Maar kort nadat het vliegtuig was geland op Schiphol werd Dekker getroffen door een zware hartaanval. Vrijdagochtend vond Ron's indrukwekkende begrafenis plaats. Een lange rouwstoet verliet, onder politie-escorte, het Pim Mulier Stadion, de thuishaven van Kinheim, op weg naar Begraafplaats Akendam in Haarlem.
Wim Oosterhof, die tachtig jaar lang actief is geweest in honkbal en/of softbal, is overleden. Door de jaren heen vervulde de heer Oosterhof vele functies binnen zijn vereniging Kinheim, was één van de club-iconen en kan terecht ‘Mr. Kinheim’ worden genoemd. Wim Oosterhof was een pionier voor het Nederlandse softbal, was bestuurslid van zijn vereniging HCK (Kinheim), de Koninklijke Nederlandse Honkbal Bond (KNHB), de Nederlandse Amateur Softbal Bond (NASB), de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB), de European Softball Federation (ESF) en De Kieviten.
tags: #honkbal #toernooi #haarlem #kinheim #geschiedenis