De geschiedenis van het Groene Hazen Toernooi is onlosmakelijk verbonden met de voetbalclub H.s.v. S.O.A., opgericht op 14 april 1919 door een groep buurtjongens uit de Van Ostadestraat in de Schilderswijk in Den Haag. Hoewel minder bekend, was de oorspronkelijke naam van de club D.S.S.
De Beginjaren: Van Waldorpstraat tot Rodelaan
In de beginjaren speelde S.O.A. op een stuk gemeentegrond aan de Waldorpstraat. Dit was geen gehuurd terrein, maar een plek die 's ochtends vroeg werd "veroverd". Het veld was hobbelig, zonder gras en lijnen, en van geringe afmeting. De doelpalen werden elke ochtend meegebracht en na de wedstrijd weer mee naar huis genomen. Een touw diende als bovenlat, waarvan de keeper tactisch gebruik maakte door de palen tijdens de wedstrijd dichter naar elkaar te duwen, waardoor het touw slapper ging hangen en de kans op doelpunten kleiner werd. Omdat de club geen netten had, leverden doelpunten vaak stof tot gesprek.
Het aantal leden groeide snel en S.O.A. kreeg samen met v.v. VOGEL een "echt" terrein. De heer Zwaan sr. was de eerste "tentbaas" van de club. Enkele bekende namen uit die beginperiode van S.O.A.
In 1924 vierde S.O.A. haar 5-jarig bestaan. De club verhuisde naar een terrein aan de Rodelaan in Voorburg. In het seizoen 1928-1929 werd het eerste elftal kampioen in de 1e Klasse A van de H.V.B. Bekende namen uit deze periode waren Meilof Schreijbeler, Jan v.d. Steen, Henk de Bruijn, Nardus Zwaard, Gerrit v.d.Plas, Piet Muis, Henk Mansveld, Nelis de Ruijter, Cor v.d. Arkel, Jan Pauw, Karel de Leeuw, Nico Heskes en Jan Hemmes.
Verhuizingen en Sportieve Ups en Downs
In 1929 betrok S.O.A. een terrein aan de Veurse Achterweg, waar eerst de koeien moesten worden weggejaagd. Voor het voetballen konden beginnen, moesten de lijnen getrokken en de doelpalen geplaatst worden. Kleedgelegenheid was er nauwelijks, maar de spelers kwamen zoveel mogelijk in clubkleding naar het terrein. Het eerste elftal kende een slecht seizoen en verloor 11 van de 14 competitiewedstrijden.
Lees ook: Groene Haas Toernooi: Alles wat je moet weten
S.O.A. lijfde een heel straatelftal in en groeide meer en meer. Op deze locatie vierde S.O.A. haar eerste lustrum en het 12,5-jarige bestaan. De 4e Klasse van de NVB was te hoog gegrepen voor het eerste elftal, dat slechts 2 van de 18 wedstrijden wist te winnen en er 14 verloor. In het seizoen 1934-1935 werd S.O.A.1 wederom kampioen, ditmaal in de 1e Klasse B, en promoveerde weer naar de K.N.V.B.
De promotie naar de KNVB in 1935 bracht hoge kosten met zich mee en de club had moeite zich staande te houden. Door wanpraktijken van enkele bestuursleden raakte S.O.A. haar terrein kwijt en moest terug naar de HVB. Na een zwerversbestaan als onderhuurder bij diverse verenigingen, kreeg H.s.v. S.O.A. een prachtige accommodatie bij de Rijswijkse Wielerbaan. Dit was een uitzonderlijke accommodatie voor een 4e Klasser KNVB, met tribunes voor 10.000 toeschouwers, wasgelegenheid, trainingsruimte, kleedkamers en een grote kantine.
Bloei en Oorlogstijd
Het ging goed met S.O.A. In het seizoen 1937-1938 werd S.O.A.2 kampioen in de 2e Klasse E. Ook leverde S.O.A. spelers voor het HVB-elftal, namelijk Herry de Vos en Henk de Vos. Bij aanvang van het seizoen 1938-1939 werd een cluborgaan uitgegeven, genaamd GROEN-WIT, dat elke woensdag verscheen. Door de hoge kosten was het een bescheiden uitgave, maar de wens was om met het 25-jarig bestaan een groter formaat met foto’s uit te brengen.
Op 8 december 1938 werd tijdens de Algemene Ledenvergadering het volgende bestuur samengesteld: S. Hokke (voorzitter), J. Willkom (2e voorzitter), L.J. van der Steen (secretaris), F. Vuik (2e secretaris), J. IJzerloo (penningmeester), J. Smit (2e penningmeester) en J. de Zwaan sr. Voor de zondagcompetitie schreef H.s.v. S.O.A. drie seniorenelftallen in en één jeugdelftal.
Op 14 april 1939 bestond H.s.v. S.O.A. 20 jaar en dit werd gevierd. Leden en donateurs boden het bestuur een eiken bekerkast aan. De feestcommissie stelde voor om een cabaretgroep op te richten. Ter gelegenheid van het 20-jarige bestaan werd een feestlied ingestudeerd met 27 jeugdleden, onder leiding van L. v.
Lees ook: Wat is de Groene Camera?
Op zaterdag 25 april 1939 werd het 20-jarige bestaan officieel gevierd in "Musica" aan de Delftselaan in Rijswijk. Het werd een cabaret-avond met medewerking van Albert de Booy, Rodi Roeters, The Two Cavelly’s, Excentriquo en de band "De Melody Makers". Tijdens de Algemene Ledenvergadering op vrijdag 21 juli 1939 werd J. Willkomm benoemd tot de nieuwe voorzitter.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de algehele mobilisatie afgekondigd, wat ook zijn weerslag had op de sportwereld. Veel leden vertrokken naar kazernes, waardoor clubs met incomplete teams zaten. De KNVB stelde een noodcompetitie in zonder promotie of degradatie. Vele leden van S.O.A. moesten onder de wapenen.
S.O.A. moest om militaire redenen de Rijswijkse Wielerbaan verlaten, omdat deze pal tegen het militaire vliegveld Ypenburg lag. Hierdoor stond SOA weer zonder veld en accommodatie. De samenstelling van de elftallen werd steeds moeilijker en veel leden waren werkeloos, wat financiële problemen opleverde.
In 1940 was er een aanbieding van SOA-speldjes voor 20 cent per stuk. Door de oorlog werd de club "platzak" en werd er een oproep gedaan om elke week de contributie te voldoen. Er werd één voetbalbond ingesteld, de N.V.B. (Nederlandsche Voetbal Bond). In september 1940 nam H.s.v. S.O.A. het VDS-terrein (en later het VVM-terrein) aan de Fruitweg in gebruik. Het ledental was sterk verminderd en S.O.A had ongeveer 18 spelers. Om het bestaansrecht niet te verliezen, moesten er 2 elftallen ingeschreven blijven. Gelukkig waren er spelers die wel 2 wedstrijden wilden spelen. Omdat na 22.00 uur niemand meer naar buiten mocht, werd de bestuursvergadering naar zondagmorgen verplaatst. In oktober 1940 werd IJzerloo benoemd tot de nieuwe voorzitter.
Na de mobilisatie kwamen de S.O.A.-jongens behouden terug. De eerste clubavond werd gehouden in “Hootsmans” met het S.O.A.-harmonica wonder Marinus de Jong. De bedoeling was om toneel, zang, biljart en klaverjas avonden te houden. Ook de dames van de leden waren welkom. Het clubblad verscheen steeds onregelmatiger en moest nu door een verordening van hogerhand geheel stopgezet worden. Het laatste cluborgaan van S.O.A. werd op 27 augustus 1941 uitgegeven.
Lees ook: De ideale korfbal: Mikasa
Na de Oorlog: Heropbouw en Nieuwe Locaties
Op vrijdag 14 april 1944 bestond H.s.v. S.O.A. 25 jaar. Vooral omdat er zoveel jongeren in het buitenland vertoefden, was het bestaan van de vereniging wederom in handen gelegd van de oudere leden. Het was begrijpelijk dat de moeilijke omstandigheden het niet toe lieten om een jubileum te vieren. Op zondag 16 april 1944 werden er wel twee jubilea wedstrijden tegen Archipel gespeeld. Op 20 juni 1945 was bij S.O.A. de eerste kennismaking na de oorlog, deze clubavond werd gehouden bij Van Oosten. In september kon nog niet iedereen spelen in verband met voetbalschoenen gebrek.
Nadat v.v. Overvoorde in 1946 werd opgeheven, werden er een aantal spelers naar S.O.A. gehaald. In dit jaar droeg voorzitter IJzerloo de voorzittershamer over aan J.Vroonen, die zijn sporen in de vereniging Overvoorde had verdiend. De heer Splinter werd trainer, maar hij haakte al snel af in verband met de geringe belangstelling voor de training. Na de oorlog moest er een geheel nieuwe jeugdafdeling opgezet worden, waar H.Rens een groot aandeel in had.
Toen de terreinen aan de Fruitweg moesten wijken voor bebouwing, kreeg S.O.A. in 1948 een veld toegewezen op Ockenburgh (een oud vliegveld waar zo’n 24 velden op waren uitgezet). Om geld bij elkaar te krijgen, organiseerde S.O.A. een speciale revue avond met als titel “OP NAAR OCKENBURGH”. De revue werd door eigen medewerkers gespeeld en gedanst, met een revue orkest o.l.v. de heer Voerman sr. Eenmaal op sportpark “Ockenburgh”, was S.O.A. In 1947 werd de pantalon van Koos Arkenbout gestolen. In 1948 verscheen een nieuwe versie van het clubblad, ontworpen door Nico Poulisse. De donderdagavond training vond plaats op het terrein Maastraat.
Handbal en Kampioenschappen
In het seizoen 1950-1951 werd er bij H.s.v. S.O.A. ook een afdeling handbal opgericht, die stand heeft gehouden tot 1957. In het seizoen 1951-1952 kwam het eerste elftal van SOA weer uit in de HVB. Het verblijf in de Haagse Voetbal Bond zou slechts één seizoen duren, want de Haagse club werd meteen weer kampioen. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er 12 te winnen, 2 gelijk te spelen en werd er 4 keer verloren. Hiermee behaalde SOA 26 punten en een doelsaldo van 62 voor en 18 tegen. De promotiewedstrijden werden gespeeld bij Laakkwartier en BMT (Fruitweg) en brachten meer dan 4000 toeschouwers op de been.
In 1954 hield S.O.A. een groot toernooi op Ockenburgh, waaraan 80 elftallen deelnamen. Er werd in 5 klassen ingedeeld: 4e klas KNVB, 1e, 2e, 3e en 4e klasse HVB. Heel Ockenburgh werd aan S.O.A. beschikbaar gesteld, met de medewerking van de daar spelende verenigingen en de gemeentelijke plantsoenendienst.
Afscheiding en Nieuwe Jeugd
Het jaar 1958 was een rampjaar voor S.O.A. Een groep spelers, waaronder veelbelovende jongeren, scheidde zich af onder aanvoering van een paar raddraaiers en richtte een nieuwe vereniging op, Groen Wit’58. Daarbij was het hele toenmalige eerste elftal betrokken. De club moest het eerste elftal terugtrekken en ging met 4 elftallen verder.
In 1959 stond het 40-jarig bestaan van H.s.v. S.O.A. voor de deur. S.O.A. had connecties met de Duitse voetbalvereniging F.C. Kemminghausen, die werd uitgenodigd om het jubileum mee te vieren. Op zaterdag voor Pinksteren werden de gasten ontvangen in de bovenzaal van de Wasserij Giezeman en ondergebracht bij SOA-pleegouders. Op de 1e Pinksterdag speelden de clubs tegen elkaar op het HDV-veld en het werd 4-4. Hierna volgde de feestavond in Amacitia, met artiesten als Willy Alberti, de Spelbrekers, Wily Vervoort en Joe Andy.
In het seizoen 1959-1960 degradeerde S.O.A. van de 1e Klasse naar de 2e Klasse. De club ging op zoek naar een snel herstel en het succes moest uit de jeugd voortkomen. Spelers als Bandel, de gebroeders de Weerd, Schermer, Zegeling, Chang, Lorsheyd en vele anderen brachten S.O.A. in twee kampioenschappen weer in de Hoofdklasse terug. De club was niet meer tevreden met het complex, er was geen clubhuis en dus ook geen gezelligheid. Door het netwerken van Cor Brus lukte het een heel nieuw elftal te presenteren, dat bijna geheel bestond uit de familie Kraats en aanverwanten. Een aantal namen waren: Piet v.d. Vooren (secr.), Leo Kraats (bestuur), Arie Kraats (jeugdleider), Broer Kraats (elftalleider), Heinz Kraats, B.Kooi en Han v. Berkel (spelers).
Jaren '60 en '70: Kampioenschappen en Nieuwe Veld
Op 13 april 1960 werd S.O.A. Een (lager ?) S.O.A.-elftal omstreeks 1968. S.O.A. 1 presteerde dit seizoen naar behoren en eindigde bovenin de middenmoot. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er 9 in winst om te zetten, 4 gelijk te spelen en werd er 5 keer verloren. Met 22 punten en een doelsaldo van 39 voor en 32 tegen eindigde men op een keurige vierde positie van de ranglijst. Van de uiteindelijk 18 competitiewedstrijden wist het eerste elftal van SOA er 10 in winst om te zetten, speelde 3x gelijk en er werd 5x verloren. Op de 16e speeldag werd H.s.v. S.O.A. thuis kampioen door GDCPH met 5-1 te verslaan. SOA’s topscorer Huisman opende al na vijf minuten de score (1-0) maar na een kwartier voetballen kwam GDCPH weer op gelijke hoogte (1-1). Het was wederom Huisman die met twee treffers SOA op een 3-1 voorsprong zette. Uiteindelijk zorgde De Weerd en Zegeling voor de 5-1 eindstand. De opstelling van H.s.v. S.O.A. in deze kampioenswedstrijd was als volgt; Bandel, A. de Weerd, Zegeling, R. S.O.A. 1, kampioen 2e klasse A(HVB) seizoen 1970-1971. Het bestuur van H.s.v. S.O.A. bestond dit seizoen uit; J. Bey (voorzitter), J.H.B. van IJzerloo (secretaris) en J.
In 1973 werd de behoefde aan een eigen stek steeds groter. Toen de gemeente aan diverse verenigingen de kans bood, de nog aan te leggen velden aan de Wijndaelerweg te gaan bespelen, was S.O.A. er als de kippen bij om zich hiervoor kandidaat te stellen. Er was nu wel definitief een eigen veld, en daar moest ook een clubgebouw op komen. Er waren weinig financiën; met de contributie konden alle lasten betaald worden. Maar dit was niet genoeg om een clubgebouw te bouwen. Vooral met eigen geld van mensen binnen de vereniging, het ophalen van oude kranten, statiegeld, bietsen op verjaardagen en …
Het Groene Haas Toernooi: Een Legendarische Traditie
De Haas is GROEN, De Haas is GROEN. De Groene Haas is terug! Editie nummer acht van het legendarische Groene Haas Toernooi, georganiseerd door De Feijenoorder op de velden van Sportclub Feyenoord. Voor de laatste maal in de oude kantine. Het toernooi vond zoals iedere editie plaats met 24 teams. Elk team bestond uit maximaal 10 personen. De inschrijving voor het toernooi startte en sloot naar verwachting rond 8 mei 2019. De kosten van deelname bedroegen 100 EURO per team.
Aangezien het aantal aanmeldingen het aantal beschikbare plekken overtrof, moest de organisatie keuzes maken. Bij de toewijzing van toernooiplaatsen werd rekening gehouden met het aantal leden van De Feijenoorder in het team, alsmede met de historie van het team qua eerdere deelnames aan het Groene Haas Toernooi.
Het Groene Haas Toernooi is meer dan slechts een voetbaltoernooi; het is een ontmoetingsplaats voor Feijenoorders, een viering van clubliefde en kameraadschap. De locatie, de velden van Sportclub Feyenoord, ademt de sfeer van de club en de passie van de supporters. De oude kantine, die dit jaar voor het laatst als toernooicentrum diende, is een plek vol herinneringen en verhalen.
De Feijenoorder: Meer dan een Supportersvereniging
De Feijenoorder is een actieve supportersvereniging die zich inzet voor de belangen van de Feyenoord-supporters. Naast het organiseren van het Groene Haas Toernooi, is De Feijenoorder betrokken bij diverse andere activiteiten, zoals het ondersteunen van sfeeracties in het stadion en het organiseren van supportersreizen naar uitwedstrijden. De vereniging is geworteld in het meest activistische deel van Het Legioen en zet zich in voor de belangen van de supporters. De Feijenoorder is een spreekbuis voor de supporters en een partner van de club.
tags: #Groene #Hazen #Toernooi #geschiedenis