In de herinnering aan vervlogen rookgewoonten, nu zo'n vijfentwintig jaar geleden, herinnert de geur van een exquise Paul-sigaar op het terras van VRA aan een tijd van onbekommerdheid. Paul, een begenadigd groundsman en volmaakte roker, is onlosmakelijk verbonden met VRA. Zijn toewijding aan het creëren van een perfecte pitch, zelfs naar kieskeurige Engelse begrippen, is bewonderenswaardig. Terwijl toeschouwers zich opmaken voor een ontspannen cricketdagje, is Paul nog druk bezig. Pas als het wedstrijdgebeuren al in volle gang is gunt hij zich even rust. In plaats van vroegtijdig aan de rosé te beginnen, houdt hij het bij een blikje cola light, want er moet immers nog gewerkt worden. Zelfs tijdens de lunchpauze is hij op het veld te vinden, waar zijn kleine gestalte de roller over de pitch zeult. Zijn werkzaamheden lijken het hele jaar door te gaan, zelfs op een koude februarimorgen met een dikke rijplaag op het veld, is de onmiskenbare geur van Pauls sigarenrook aanwezig.
Aan een leven zonder Paul moeten we voorlopig niet denken. Wat mij betreft heeft hij het eeuwige leven en zorgt hij ervoor dat alles op en rond het veld voorspoedig blijft verlopen. Maar misschien gooit hij toch, op een voor VRA kwade dag, het bijltje erbij neer om zich met een ijskoude rosé in de hand te voegen bij de vaste kern op het terras.
VRA in de ban van de WWT20Q
Vanaf morgen staat VRA een week lang in het teken van de WWT20Q, het ICC kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap T20 Dames cricket. De Nederlandse dames nemen het in de groepsfase in poule A op tegen Bangladesh, Papua New Guinea (PNG) en de Verenigde Arabische Emiraten (UAE) en in poule B spelen Ierland, Schotland, Thailand en Oeganda. De twee finalisten, die voortkomen uit de kruisfinales op VRA tussen de nummers 1 en 2 uit beide groepen, plaatsen zich voor het wereldkampioenschap T20 dat later dit jaar in de West-Indische archipel wordt afgewerkt tussen 9 en 24 november.
Een cricketdag op VRA: Wreken tegen Schiedam
Op de zoveelste zonnige morgen van deze zomer maakte VRA zich op om de nederlaag, aan het begin van het seizoen in Schiedam geleden, te wreken. VRA batte eerst en deed dat niet onverdienstelijk. Weliswaar moest Erik al na 20 runs naar de kant, maar Dan liet zich weer van zijn beste zijde zien en stopte pas bij 50. De beurt was nu aan Pete en Ben, die beiden goed op dreef waren. Pete liet net als Dan exact een halve century noteren, maar Ben ging nog even door al moet gezegd dat hij weinig steun kreeg. Het was een wat treurige processie die vergeefs moeite deed de dubbele cijfers te halen. Emile, eufemistisch gezegd niet helemaal bij de les, Leon, ook wel eens beter in vorm en Mitch, laatst aan de staart nog goed voor 28 not out maar nu met slechts drie runs achter zijn naam, waren niet opgewassen tegen de Excelsior bowlerij, waarin oud-VRA-er Sohail Bhatti (4 voor 54 in 10) excelleerde. In de 48ste over kwam het einde bij 260 runs terwijl inde loop van de innings was gerekend op ruim 300. Bens bijdrage van 89 bevestigde weer zijn grootse vorm en ikvergat nog bijna te vermelden dat Adeel, rustig battend, nog 13 aan het totaal toevoegde. Bij de genoemde ontstentenis van Quirijn opende Viv, terug na lang blessureleed, de bowling samen met Haseeb Gul. Ze kregen te maken met taaie openers van wie Etman het eerst kon vertrekken (26, lbw Pete). Nu kwam de gevreesde Ingram die niet de verwachte century scoorde, maar na 42 runs gevangen werd door Ben op het bowlen van Leon. Hij bleek overigens niet het enige Excelsior-kanon want Joost Kroesen ging rustig voort. Hij bracht het uiteindelijk tot 74 runs. Daarna was het snel afgelopen vooral door toedoen van Adeel, die hier wel even apart geloofd en geprezen mag worden. Have a good look: within 5 overs VRA took 5 Excelsior wickets for 34 runs: all out for 235. VRA 260 and won with 25 runs. Well done, Fluffers!
De Belangrijkste Friendly van het Jaar: MOP vs. Amsterdam
De belangrijkste friendly van het jaar stond zaterdag 30 juni op de rol om gespeeld te worden op het tweede veld van VRA. Dat een wedstrijd buiten competitieverband plaatsvindt, betekent niet dat er geen immense financiële en emotionele belangen zijn. Mcgregor vs. Mayweather, the Ashes en ‘heel Holland bakt’ zijn voorbeelden van op zichzelf staande wedstrijden waar het om miljoenen, eeuwige roem en een stuk of 8 taarten gaat. De aanloop naar deze wedstrijd kan het beste getypeerd worden als een stukje identiteitspolitiek. De hoofdstedelijke ploeg blonk uit in bravoure van de aanvoerder, een goede jeugdopleiding en een aantal exotische buitenlandse aankopen; typisch Amsterdams dus. Dit leidde tot een elftal met degelijke krachten als Agent Mulder, Theo Lindemann en Maarten Slagter. Deze ervaren groep werd onder andere aangevuld door het groeibriljante uit de jeugd Udeth Nashier en exoten uit het Gemenebest Chris Harvey en Andrew Pulver. De wil om Amsterdammers te verslaan manifesteert zich vaak als een soort verbroederende oerkreet van provincialen uit alle windrichtingen. Deze oerkreet herinnert de cricketende man ook aan zijn afkomst. Zodoende heeft Alexander ‘Maakt Onderling Plezier’ van Hirtum een oproep gedaan en de provinciën onder de MOP vlag verenigd voor een krachtmeting. Tobias Maessen, VRA secretaris, werd even herinnerd aan zijn afkomst en liep meteen over naar MOP. Wouter Renardel, 25 jaar oud en al 4 jaar met pensioen, trok direct zijn wilgenhouten bat uit de wilgen en meldde zich. Versterking uit Nijmegen kwam er in de vorm van Theo Straaten en Walter Prescott. Er zouden 30 overs gespeeld worden en alle overs gingen gespeeld worden. In het geval dat een team all out zou gaan, hadden de minst succesvolle batsmen de twijfelachtige eer van een tweede kans krijgen dus. Christiaan van Weel en Alexander van Hirtum gingen openen, met wisselend succes. Chris ging na 4 ballen voor duck weer zitten, maar gelukkig kwam zijn vriendin pas later op de middag kijken. Theo Straaten kwam voor Christiaan direct binnen en behaalde voornamelijk met een mooie partnership met Alexander avn 62 runs, waar hij er zelf 36 van maakte (4 vieren en 1 zes). Shane nam het vervolgens over van Theo. Alexander van Hirtum, die zich als test match speler goed staande hield en na wat voelde als enkele honderden ballen faced tot een respectabel resultaat van 24 runs kwam, bleef nog een paar ballen staan, maar moest toen het bowled het veld verlaten. Shane mocht toen zijn volgende korte partnership van exact 1 bal maken met Tobias, die het toch niet over zijn hart kon verkrijgen om tegen VRA te spelen. Tobias chipte de eerste bal van Udit erg hoog achter zijn wicket om daarmee Andrew een mooie catch en Udit een hattrick ball te gunnen, Tobias bedankt. Udit bowlde en batte een prachtige wedstrijd maar de hattrick werd weerstaan. Hierna bowlde Andrew zowel Wouter, Yana en Hassan uit terwijl Shane rustig doorbatte en eindigde op 46no. MOP zette een score van 155 runs neer met nog 2 wickets over. De heerlijke kip kerrie werd gezamenlijk genuttigd en de tweede inning moest spoedig beginnen om tijdens de derde inning de beste plek op het terras te kunnen claimen. Voor zo’n chique Amsterdamse club als VRA was het gehalte ‘Duitsers op vakantie die handdoeken op strandstoelen leggen om 07:30 uur’ verassend hoog. Enfin, de tweede inning. Udit opende na zijn sterke bowlen de batting en kwam, op verassend volwassen wijze voor een jongen van 13, bij elkaar tot een mooie 43 runs. Los daarvan wist MOP batsmen Mulder, Kapelle, Slagter en Harvey op tijd uit te krijgen voordat ze echt op stoom konden komen. Vooral Yana, Shane en Walter bowlden verdienstelijk en er werd scherp gefield door MOP. De run rate van VRA zat op hun target en het was erg spannend, totdat Andrew aan bat kwam. Na 3 succesvolle catches trachtte Wouter met een snoekduik Andrew voor nul uit te maken, maar hij kon de bal niet vasthouden voor een vierde catch. Nadat Andrew meerdere ballen hard voor vier en zes hard geslagen besloten we Dick Benschop te bellen om de buitenvelderbaan van Schiphol dicht te gooien. Tobias ging namelijk zijn ultieme boogballen gooien. Als een van zijn ballen onverhoopt in een Rolls Royce motor van een Boeing 747 zou komen, kan dat uitgelegd worden als “ball tampering”, iets wat de Australische batsman mogelijk in verlegenheid zou kunnen brengen. Uiteindelijk heeft VRA beter gebat, in het bijzonder de talentvolle Udit en Andrew die een zeer goede dag had. Iedereen heeft trouwens een zeer goede dag gehad. De wedstrijd was spannend, de sfeer was goed en Floris Kappelle fieldde lichtvoetiger dan ooit. De traditionele speeches werden gehouden op het terras van VRA en in Cricketcafé Schinkelhaven werd de dag nog even goed afgesloten met hamburgers en Jameson met gingerale.
Lees ook: Erik Gerritsen over de toekomst van hockey
Concordia vs. Zami 2: Een Warme Zaterdag in Juli
Match report: Concordia vs. Het was een warme zaterdag in juli. De helden van Zami 2 moesten aantreden tegen Concordia. Een aantal weken terug was de runvolle thuiswedstrijd gewonnen, dus het team wist wat ze konden verwachten. Concordia had niet de beschikking over een veld in Delft. VRA bleek door de ‘thuisspelers’ van Concordia moeilijk bereikbaar waardoor de wedstrijd uiteindelijk anderhalf uur later kon beginnen. Na een telefonische toss werd Zami 2 het veld in gestuurd. Gelukkig zat er al ruim een uur een warming-up op, dus Zami 2 begon uiterst scherp aan de wedstrijd. Menno Spits voor de eerste keer achter de palen. Oliver Bloemen en Hendrik Kruger mochten het bal openen. Voornamelijk Oliver was bij vlagen onnavolgbaar. Hij had de batsman van Concordia volledig in de tang en met een paar prachtige inswingers pakte hij vier wickets voor elf runs in zijn eerste vijf overs. Oliver had zijn vijfde wicket zeker verdiend, maar een eenhandige drop in de slips voorkwam dit. Hendrik bowlde gevaarlijk als altijd, helaas geen wickets dit keer. Marnix Hazewijer en Frederik ten Kate vervingen de openingsbowlers. Als first change bowlers deden ze precies wat de geblesseerde captain Bob Prenen wou hebben. Marnix constant en economisch als altijd, dankzij een aantal drops geen wickets dit keer. Frederik bowlde met zijn tweede bal de dangerman van vorige wedstrijd met een waanzinnige inwinging yorker. Nigel en Thomas deden nog een poging om de staart op te rollen, maar het was Gareth Jones die de laatste wickets nam. Gareth lijkt zijn vorm van afgelopen seizoen weer te pakken te hebben en liep met vier wickets en een run out van het veld. Na een late lunch was het de beurt aan Zami 2 om het lage totaal te maken, maar het was in de eerste innings al duidelijk dat het derde veld niet in de beste staat verkeerd en de runs niet makkelijk zouden gaan komen. Om te proberen het totaal zo snel mogelijk te maken mochten Harold Horsman en Gareth Jones beginnen. Door een miscommunicatie viel Gareths wicket snel, waarna Eric Fabery het veld kond betreden. De twee run-getters van Zami 2 lieten even zien waarom zij dit seizoen bovenin de topscorerslijsten staan. Met een partnership van 44 runs in zeven overs legde de twee een goede basis voor de winst. Eric werd gebowld voor 14 runs. De taak voor Thomas om de draad op te pakken en de winst binnen te harken. Met een partnership van 46 met Harold was er geen vuiltje in de lucht. Het totaal kwam langzaam maar zeker dichterbij, maar door een prachtbal werd Harold gebowld voor 38. Met nog 54 runs te maken in 18 overs zag alles er naar uit dat Zami 2 het totaal makkelijk zou gaan halen. Niks was minder waar. Concordia ging steeds beter bowlen en het ene wicket na het andere viel in korte tijd. Nigel Drenthe (6), Bob Prenen (4), Menno Spits (1) en Frederik ten Kate (0), alleen Thomas kon blijven staan. Opeens stonden de helden van zaterdag 118 voor zeven! Maar gelukkig was daar Oliver Bloemen. Stoïcijns en onverschrokken zorgde hij ervoor dat de buit binnen gehaald kon worden. Met 15 n.o.
VOC vs. VRA Dames: Een Zonnige Middag met Cakeballs
A lovely sunny afternoon at VRA with the Rotterdamse dames of VOC. We had the luxury of having a 12 ladies squad and Sally offered to be the 12th man. She’ll shine again with the bat next game. Won the toss, decided to bat. Birgit and Kanishka opened. Such a good openings pair, love to see Gitty shine and watching Kanishka bat is just a feast for your eyes. Just saying, our next homegame is 21st of July and I suggest peoplel come and watch :) Kanishka came out and Meike went in, she also does some textbook batting. Git meanwhile, hitting it all over the place, Sjoukje showed some quick shots and then Maartje came in and hit some quick runs. It turned out to be quite difficult to hit it out the ground, so a lot of running was involved and the team did great. Thanks to Pete’s looking for 1’s exercise. Git came out with 41 runs, follwed by Kanishka and Maartje both with 19, Meike with 18. Oh, also Katie batted, with a broken hand, only she can do that. She was in cast the weeks after, bless. She was batting again in the nets this last week and she’s back at it. Fielding innings, with our favourite fans on the sideline, amongst others my mum (baking queen) and Willem with the beautiful Josephine. Sun was out, balls out haha. Me and Lot opened the bowling, for a vicious bowling attack the first overs. Then Kanishka and Sjoukje bowled magnificantly. Fleur bowled stunningly beautiful slow ones, right on the spot. Which created some interesting moments on the pitch, daring the batsmen to step out, but then force them back into the crease. So did Anne btw, she bowled amazingly and that while our new favorite umpire Ed van Nierop was standing closeby. Last but not least, back from India, the woman behind the stumps, Lotte!!! She was wicketkeeping amazingly, good to have you back. For the people that like figures: Sjoukje 1-11 clean bowled, Kanishka 1-23 caught by me, Fleurtje 1-20 caught by Sal, Nathalie 1-4 caught by Git and next to that an awesome run out. Go team!! Proud of the allround performance. After the game we had some fun games with Aram and Cat, also watching the men and then a great speech by Pete and drinks with the rest of the club. Great win and my mum’s cakeballs. OMG.
Een Illustratie uit Wisden: De Test Serie tussen Engeland en India in 1990
Er was een tijd dat de komst van de nummer elf het definitieve sein was dat de innings was afgelopen. Simon Barnes memoreert in dit verband in een illustratief artikel in Wisden de Test Serie tussen Engeland en India in 1990. India trad aan met Narendra Hirwani, een leg-spinner … max.
Lees ook: Staal's impact op het IJshockey
Lees ook: Diepgaande korfbalstatistieken door Erik van der Burgt