De basketbalhistorie van Haren en Groningen is rijk en divers, en verweven met persoonlijke ervaringen en lokale ontwikkelingen. Dit artikel duikt in die geschiedenis, beginnend met een persoonlijke anekdote en uitmondend in een bredere context van basketbal in de regio.
Een Verhuizing en de Ontdekking van Sport in Groningen
In 1956 verhuisde een 8-jarige jongen met zijn gezin van De Bilt naar Groningen. De verhuizing was een gevolg van het feit dat zijn vader hoogleraar theologie werd aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Sport speelde een belangrijke rol in het leven van het gezin. Ze vestigden zich in de Moddermanlaan en kregen een abonnement voor het Helperzwembad.
Sportieve Familie
De familie was kind aan huis in het Helperzwembad. De zus van de auteur, Ankie, werd een verdienstelijk waterpoloster en kunstzwemster bij GDZ. De vader van de auteur was minder sportief, maar deed één keer mee aan het jaarlijkse Professorenvoetbal in het Stadspark. Zijn moeder was actiever en volleybalde met een recreatief damesgroepje en tenniste tot haar 75e bij GLTB.
Straatsport en de Eerste Contacten met Basketbal
Als basisschoolkind werd er veel op straat gesport. Putjevoetbal, volleybal en badminton waren populaire activiteiten. Later gingen de broer Johan en de auteur naar thuiswedstrijden van Be Quick. Via via kwam de auteur in contact met spelers van Be Quick, wat indruk maakte. Na de wedstrijden werd er vaak gevoetbald op het veld, totdat een gemeenteambtenaar hen wegstuurde.
De eerste kennismaking met basketbal kwam via Thor, de basketbalclub van de Dalton H.B.S.. De auteur speelde in witte broek, groen shirt en All Stars schoenen. Zijn broer basketbalde bij Siegfried, de latere bakermat van Donar.
Lees ook: Basketbal taart versieren
De Groenteveiling als Sporthal
In die tijd kampeerden basketballers op zaterdag in de Groenteveiling, die dienst deed als sporthal. Er werd gespeeld tussen de spruitjes en bloemkolen op spekgladde tegels. Na school snelden de basketballers naar de Peizerweg om te spelen, fluiten, coachen en de geboorte van BVG mee te maken.
Van Donar tot Celeritudo
De auteur speelde zelf één jaar bij Donar, daarna bij Olympia, Celeritas’65 en de langste tijd bij Celeritudo. Hij was jarenlang trainer van het damesteam van Celeritas ‘65. Zijn vrouw Cherida maakte deel uit van het damesteam van Groene Uilen, dat als eerste team uit Groningen één seizoen uitkwam in de Eredivisie.
Basketbalfotografie en Bestuurlijke Betrokkenheid
Eind jaren zestig begon de auteur intensiever te fotograferen. Als basketballer maakte hij foto's in de Groenteveiling, in sporthal De Wijert, in het ACLO sportcentrum en in de Evenementenhal. Rode draad was Donar. Hij zat in het bestuur van district Noord van de Nederlandse Basketball Bond (NBB).
Het Pré Olympisch Basketball Toernooi in Groningen
In 1972 kreeg Groningen een poule toegewezen van het Pré Olympisch Basketball Toernooi (P.O.T.). De finale-poule was in Amsterdam. In Groningen speelde o.a. Spanje met Wayne Brabander.
Gemeentelijke Betrokkenheid bij Sport
Vanaf 1979 werkte de auteur bij de gemeente Groningen bij de dienst voor sport en recreatie. Hij was ambtelijk secretaris van de Raad voor sport en recreatie. In 1990 coördineerde hij de sportinvulling als onderdeel van de viering van 950 jaar stadsrechten.
Lees ook: Specificaties Wilson Basketbal Maat 6
Andere Sportieve Uitdagingen: Parachutespringen
Na 20 jaar basketballen ging de auteur parachutespringen. Hij werd voorzitter van de Noord Nederlandse Parachutistenclub (NNPC). De club bouwde een clubhuis op het terrein van de luchthaven en organiseerde de Nederlandse Kampioenschappen Precisiespringen.
De Sportieve Ontwikkeling van de Kinderen
De kinderen van de auteur gingen ook sporten. Ze werden geen basketballers. Zijn zonen begonnen hun voetballeven als F´jes bij v.v. Lycurgus in Vinkhuizen. De jongste zoon mocht naar een proeftraining bij FC Groningen en trainingen bij Heereveen. Zijn oudere broer ging voetballen bij v.v. Gorecht in Haren.
Terugkeer naar het Basketbalveld als Trainer
Later werd de auteur trainer bij Celeritas-Donar. Na acht jaar beëindigde hij zijn trainerscarrière. Na 6 jaar langs de lijn bij Gorecht te hebben gestaan, werd hij bestuurslid bij de club.
Martini Sparks: Een Poging tot Topbasketbal in Haren
De Harense basketbalclub HSVB richtte in 2017 een stichting op om het Harense vrouwenbasketbal naar de top van de eredivisie te leiden onder de naam Martini Sparks. Het team bestond voor de helft uit jonge talenten uit Haren en omgeving. De sportieve resultaten bleven echter uit en in 2023 werd Martini Sparks opgeheven.
Donar: Groningse Basketbaltrots
Wie in het Noorden aan basketbal denkt komt al gauw uit bij Donar. De club speelt in de Dutch Basketball League en kan rekenen op een grote schare fans. Donar werd in 1982, 2004, 2010, 2014, 2016, 2017 en 2018 landskampioen.
Lees ook: Marijkesingel Barendrecht basketbal
De Legendarische Finale van 2011
Op 29 mei 2011 speelden Donar (onder de naam GasTerra Flames) en Leiden een legendarische finalewedstrijd om de landstitel in Leiden. Er waren drie verlengingen nodig om een winnaar aan te wijzen. Leiden won uiteindelijk met 96-95. De wedstrijd wordt in het boek Game Changers de 'meest intense wedstrijd ooit' genoemd.
Dribbel’94/Highlanders: Basketbal in Uithuizen
In Uithuizen werd in 1994 de vereniging Dribbel’94 opgericht. De vereniging kende successen met diverse teams en veranderde later haar naam in Highlanders.