Bergen op Zoom en omliggende plaatsen kennen een rijke voetbalgeschiedenis, gekenmerkt door de passie van lokale gemeenschappen en de ontwikkeling van verschillende clubs door de jaren heen. Dit artikel duikt in de historie van enkele van deze clubs, waaronder W.V.V.’67, R.K.V.V. Nieuw-Borgvliet, DOSKO, en RBC, en belicht hun unieke verhalen en bijdragen aan de lokale sportcultuur.
W.V.V.’67: Van Straatvoetbal tot Georganiseerde Vereniging
Het verhaal van W.V.V.’67 begint in de jaren '60 in Woensdrecht, waar straatvoetbal de basis legde voor wat later een georganiseerde vereniging zou worden.
Het Begin: Straatvoetbal en "Bus 100"
In de jaren '65 en '66 werd er in Woensdrecht fanatiek straatvoetbal gespeeld. Rond 1966 ontstond er een uniek initiatief: havenwerkers uit Woensdrecht, die dagelijks met "Bus 100" naar hun werk in de Rotterdamse haven reisden, besloten een voetbaltoernooi te organiseren. Dit toernooi, waaraan verschillende havenbussen uit de Zuidwesthoek deelnamen, vond plaats op het terrein van O.L.V. ter Duinen in Ossendrecht, tegenwoordig bekend als het ZuidWestHoek College. Het team van "Bus 100" uit Woensdrecht kroonde zich tot winnaar van dit memorabele toernooi.
De Oprichting van W.V.V.’67
Onder de bezielende leiding van Louis Bogers, Cees Bogers, Adrie de Waal, Adrie Verbiest, Fons Borremans en Jan Verdult (die het langste lidmaatschap van W.V.V.’67 op zijn naam heeft staan) werd een voorlopig bestuur geformeerd met de taak om de vereniging officieel op te richten. Na de oprichting werden er diverse toernooien en oefenwedstrijden gespeeld. Opmerkelijk was dat de keeper van het team soms bij de tegenstander onder de lat plaatsnam, maar desondanks werden er goede resultaten behaald.
De Eerste Jaren en Zomeravondcompetitie
In 1967 nam W.V.V.’67 voor het eerst deel aan de zomeravondcompetitie. Tegenstanders uit die tijd waren onder andere FC Montana, Centraal Boys (het huidige VVC ’68), DINO en Voortrekkers. Er werden ook oefenwedstrijden gespeeld tegen Victoria-Boys uit St.-Willibrord. Omdat veel spelers in ploegendienst werkten, was het vaak lastig om een representatief elftal op de been te brengen. Desondanks werden er behoorlijke resultaten behaald.
Lees ook: Passie en Kritiek NAC Breda Ultras
Van Zaterdagavond naar Zondagvereniging
Aanvankelijk werd er gedacht aan een zaterdagavondvereniging, maar al snel realiseerde men zich dat dit dezelfde problemen zou opleveren als bij het zomeravondvoetbal. Daarom werd besloten om een zondagvereniging op te richten. Na advies te hebben ingewonnen en contact te hebben opgenomen met de sportraad en opbouwwerker Dhr. Bijlhout, begonnen de onderhandelingen met de KNVB.
Onderhandelingen met de Gemeente en de Eerste Officiële Wedstrijd
Het College van Burgemeester en Wethouders werd benaderd en, aangezien het een heroprichting betrof, konden er juridisch gezien geen bezwaren worden ingediend. De club was echter wel afhankelijk van de gemeente voor een speelveld en subsidie. Na het aantonen van levensvatbaarheid en een gezonde financiële basis, kon er eindelijk worden gevoetbald. De eerste officiële wedstrijd, bindend voor de KNVB, vond plaats op 31 augustus 1967. W.V.V.’67 speelde thuis voor de beker tegen B.O.Z., dat twee klassen hoger speelde. Ondanks inzet en strijd verloor de ploeg met 2-4. De eerste competitiewedstrijd was thuis tegen Cluzona.
Groei en Nieuwe Accommodatie
In seizoen 1981/1982 was het wederzijds vertrouwen groot. De vereniging groeide en de financiële situatie was gezond. De club groeide uit haar toenmalige accommodatie. In juni 1982 telde de vereniging 41 pupillen, 55 junioren en 76 senioren, in totaal 172 leden. Er waren 3 pupillenelftallen, 4 junioren elftallen en 3 senioren elftallen, die allemaal op één veld aan de Tuinstraat speelden en trainden. Tot 1975 konden de spelers zich na de wedstrijden niet douchen. Na overleg tussen enkele spelers en het bestuur werd besloten om douches te installeren. Er werd een stuk aangebouwd aan de achterkant van de kleedkamers, waardoor er zes douchekoppen per kleedlokaal kwamen. Café Zeelandia (familie Peeters) in Woensdrecht diende in die jaren als clublokaal. In seizoen 1988/1989 kreeg de vereniging eindelijk de beschikking over haar huidige accommodatie aan de Fortuinstraat in Woensdrecht, met twee speelvelden, een trainingsveld, vier kleedlokalen en een clublokaal met bestuurskamer. Deze accommodatie werd in 2010 uitgebreid met nog twee kleedlokalen.
Teamwork en Saamhorigheid
Seizoen 2010/2011 kenmerkte zich door een B-junioren combinatie elftal samen met RKVV METO uit Hoogerheide. In seizoen 2011/2012 waren er 4 seniorenteams, 1 dameselftal, 3 juniorenteams en 9 pupillenteams. Voor het eerst in het bestaan van W.V.V.'67 was er een pupillenteam dat volledig uit meisjes bestond. In 2017 vierde de club haar 50-jarig bestaan met een jubileumweekend. In seizoen 2017/2018 telde de club 289 leden.
R.K.V.V. Nieuw-Borgvliet: Een Club met een Sterke Lokale Identiteit
R.K.V.V. Nieuw-Borgvliet, opgericht in 1922, is een club met een sterke lokale identiteit en een rijke historie in de wijk Nieuw Borgvliet. De club heeft altijd een belangrijke maatschappelijke, sociale en culturele functie vervuld.
Lees ook: Kleding en benodigdheden Uganda
De Oprichting en Dorpsidentiteit
De vereniging is in 1922 opgericht onder de naam Roomsch Katholieke Voetbalvereniging Houdt Moedig Stand, afgekort R.K.V.V. H.M.S. In 1934 werd de naam gewijzigd in R.K.v.v. Nieuw-Borgvliet. De leden kwamen uit het gebied van de R.K. parochie. De inwoners van Nieuw Borgvliet wilden een eigen voetbalclub met een eigen dorpsidentiteit, waarbij een goede balans tussen prestatie en spelvreugde voorop stond. De oprichter was het hoofd van de jongensschool St.Vincentius in de Rembrandtstraat.
Verschillende Afdelingen en Nevenactiviteiten
De club had verschillende afdelingen, waaronder atletiek (in de jaren dertig), een jeugdafdeling (sinds 2021 samengegaan met de jeugd van FC Bergen in SJO De Markiezaten), een damesafdeling (sinds 1971) en een veteranenafdeling (eveneens sinds 1971). R.K.v.v. Nieuw-Borgvliet organiseerde diverse nevenactiviteiten, zoals een rik- en wipconcours, een voetbalpool, gezinsdagen, sportdagen, clubavonden, een oudpapieractie, een kerstbomenactie, en jeugd- en pupillenkampen. Ook was er een Vastenavend Bouwclub: "H.M.S. In m'un Eentje". Er was veel aandacht voor de jeugdafdeling, met gezinsdagen, sportdagen, wandelvierdaagse, Sint-Nicolaasvieringen en jeugd- en pupillenkampen.
Accommodaties en Watersnoodramp
De vereniging heeft op meerdere accommodaties gespeeld. In 1922 begon H.M.S. op een veld in het buurtschap de Heimolen, dat door eigen leden en dorpsbewoners werd aangelegd en onderhouden. In 1943 moest dit terrein worden afgestaan voor de aanleg van Duitse verdedigingswerken. Door de watersnoodramp in februari 1953 moest de vereniging gedurende tweeënhalf jaar uitwijken naar elders. Het clubhuis “De Kruik”, gebouwd door eigen vrijwilligers, is in 1979 in gebruik genomen. Door uitbreiding van de wijk Nieuw Borgvliet in de jaren zestig en zeventig kwamen er steeds meer leden. In 1989 werd een tweede veld in gebruik genomen.
Relatie met de Familie de Jong
De vereniging had een speciale band met de familie de Jong. Mevrouw de Jong-Defresne, de weduwe van , verhuurde omstreeks 1946 een perceel grond aan de Antwerpsestraatweg aan de voetbalvereniging. De huursom was een symbolisch bedrag en de huur liep van 1946 tot juli 1986. In 1991 ging de eigendom van het terrein over naar de gemeente.
Verhuizing naar Sportpark De Markiezaten
In de zomer van 2010 verhuisde de club naar het nieuwe sportpark “De Markiezaten”, dat ook door FC Bergen wordt gebruikt.
Lees ook: Steun het Nederlands Elftal met stijl
DOSKO: Van Bescheiden Begin tot Profvoetbal
DOSKO, opgericht in 1908, is een van de oudste voetbalclubs in Bergen op Zoom en heeft een rijke geschiedenis, van de beginjaren op een grasveldje aan de Zuidsingel tot de periode in het profvoetbal.
De Oprichting en Eerste Jaren
De club werd opgericht op 1 maart 1908 door enkele jongens van de buurtvereniging ‘Voor Eer en Deugd’ in het gebouw van de Rooms Katholieke Militaire vereniging aan de Potterstraat in Bergen op Zoom. Al snel telde de club 30 leden en werd er een bestuur gevormd. DOSKO (Door Ons Samenspel Komt Overwinning) begon op een grasveldje aan de Zuidsingel. In hetzelfde jaar verhuisde de club naar een veld met echte doelen. De eerste kleedkamer was café Van Oevelen aan Kijk in de Pot. Bernard Stoop werd voorzitter en bedacht de naam DOSKO. De clubkleuren zijn rood en geel shirt met een zwarte broek. Een jaar later besloot DOSKO competitie te spelen.
Competitie en Promotie
DOSKO speelde eerst onder de hoede van de Brabantsche Voetbal Bond, maar al snel klopte het aan de deur van de landelijke NVB. In het seizoen 1912/1913 werd DOSKO in de 3e klasse ingedeeld. De oorlogsjaren waren een donkere periode, maar na 1918 werd de competitie hervat. In 1919/1920 promoveerde DOSKO naar de 1e klasse na het winnen van promotie/degradatiewedstrijden tegen 1e klassers.
Terrein De Raayberg
In de eerste periode speelde DOSKO op een terrein nabij café De Raayberg. Het veld had rondom het middenterrein een wielerbaan en was officieel aan de kleine kant. Tot begin jaren vijftig bleef De Raayberg het thuishonk. In het eerste seizoen na de oorlog speelde ook VC Vlissingen een seizoen op het Sportpark, omdat de velden op Walcheren niet bespeelbaar waren.
Degradatie en Noodcompetitie
In het seizoen 1920/1921 eindigde de club in de onderste regionen van de 1e klasse. In 1923/1924 degradeerde DOSKO naar de 2e klasse. Naarmate de Tweede Wereldoorlog dichterbij kwam, werd de spanning in het land groter. De KNVB besloot op 9 september 1939 een Noodcompetitie in te stellen. In de competitie 1940/1941 speelde DOSKO de belangrijkste wedstrijd van dat seizoen tegen Nieuw Borgvliet, die met 2-0 werd gewonnen. In de nacompetitie promoveerde het elftal naar de 2e klasse.
Kampioenschappen en Promotie naar de 1e Klasse
In het seizoen 1947/1948 werd DOSKO kampioen en promoveerde naar de 1e klasse. In de nacompetitie voor promotie naar de 1e klasse was het Helmond dat uiteindelijk promoveerde. In het voetbaljaar 1950/1951 werd er voor het eerst op het nieuwe sportpark Rozenoord gespeeld. Halverwege het seizoen werd DOSKO kampioen. In de nacompetitie wist de selectie de 1e klasse niet te halen.
Betaald Voetbal
In 1955 trad DOSKO toe tot het profvoetbal en speelde op het nieuwe terrein Rozenoord. In het seizoen 1955/1956 begon DOSKO met 63 andere Nederlandse clubs aan het semiprof avontuur. DOSKO speelde zich naar een mooie achtste plek en werd ingedeeld in de 2e divisie. Sportief ging het minder en financieel was het niet mogelijk voor DOSKO om in balans te blijven. In het speeljaar 1957/1958 behaalde de selectie weinig punten. Wel wist de selectie zich te vermannen in de landelijke beker competitie, waar de Bergse formatie de vierde ronde bereikte. Rinus Bennaars vertrok naar NOAD uit Tilburg en Cor Machielsen ging naar het Amsterdamse Blauw Wit.
Rinus Bennaars
Marinus “Rinus” Apolonia Bennaars uit Bergen op Zoom speelde aanvankelijk voor DOSKO en werd in november 1951 voor het eerst geselecteerd voor het Nederlands elftal. Hij speelde in totaal elf interlands.
Terugkeer naar het Amateurvoetbal
In 1971 verdween R.B.C. uit het betaalde voetbal omdat de 2e divisie door de KNVB werd opgeheven.
RBC: Een Koninklijke Club met Ambities
RBC, opgericht in 1912, is een club met een rijke historie en een aantal opmerkelijke prestaties, waaronder periodes in het betaalde voetbal.
De Oprichting en Eerste Jaren
Op 31 juli 1912 werd RBC opgericht onder de naam Excelsior door Antoon Poldermans en Frans Mathijssen. Frans Mathijssen nam alle taken binnen de nieuwe vereniging op zich en was voorzitter, secretaris, penningmeester en aanvoerder tegelijk. In de eerste jaren werd er nog niet in competitieverband gespeeld, maar werden er partijtjes gespeeld tegen buurtclubjes, plaatselijke clubjes en militaire teams. Excelsior was een echte volksclub.
Competitie en Naamswijzigingen
In 1916-1917 schreef Excelsior zich voor het eerst in voor een competitie en werd lid van de Rooms Katholieke Voetbalbond van het bisdom Breda. Excelsior werd kampioen en promoveerde naar de B-klasse. In 1919 stapte Excelsior over naar de Brabantsche Voetbal Bond en werd de naam veranderd in Oranje Wit. De blauw-zwarte clubkleuren werden vervangen door oranje-wit. In 1919-1920 werd Oranje Wit kampioen van de 1e klasse van de Brabantsche Voetbal Bond en promoveerde naar de 3e klasse van de Nederlandsche Voetbal Bond (NVB). De naam moest weer veranderd worden omdat in de NVB al een Oranje Wit uit Tilburg speelde. De naam luidde nu VV Roosendaal.
Koninklijke Erkenning en Fusie
Op 27 februari 1922 werd de club koninklijk erkend door koningin Wilhelmina. Op 16 juli 1927 vond een fusie plaats tussen Roosendaal en Roosendaalsche Boys. De naam werd R.B.C.: Roosendaal Boys Combinatie en de clubkleuren bleven oranje - wit.
Jeugdafdeling en Kampioenschappen
In november 1940 werd een jeugdafdeling opgericht. Op 11 mei 1941 werd R.B.C. kampioen van de 2e klasse A. In 1945 plaatste de KNVB R.B.C. in de zuidelijke 1e klasse. In 1946 werd de supportersclub Oranje Wit opgericht. In 1948 werd de club opnieuw koninklijk goedgekeurd, nu door koningin Juliana. In 1948-1949 werd R.B.C. kampioen in de 2e klasse en promoveerde na drie jaar opnieuw naar de 1e klasse.
Sportpark De Luiten en Cees Vermunt
In 1949 nam R.B.C. Sportpark De Luiten in gebruik. In 1951 speelde Cees Vermunt een semi interland in het Olympisch Stadion tegen Denemarken en scoorde twee keer. In 1953 werd er een licht-installatie geplaatst op De Luiten.
Betaald Voetbal en Promotie
In 1955 deed het betaalde voetbal zijn intrede. In 1956 - 1957 werd RBC kampioen van de 2e divisie B en promoveerde naar de 1e divisie.
Degradatie en Terugkeer naar het Amateurvoetbal
In 1971 verdween R.B.C. uit het betaalde voetbal omdat de 2e divisie door de KNVB werd opgeheven. In 1971 - 1972 werd R.B.C. kampioen zuidelijke 2e klasse B en promoveerde naar de 1e klasse E. In 1972 werd het 60-jarig bestaan gevierd. In 1972 - 1973 werd R.B.C. kampioen van de 1e klasse E en landskampioen van de zondagamateurs. In 1974 werd R.B.C. ingedeeld in de Hoofdklasse C. In 1974 - 1975 werd R.B.C. kampioen van de Hoofdklasse C. In 1976 - 1977 degradeerde de club naar de 1e klasse. In 1979 - 1980 werd R.B.C. ongeslagen kampioen van de 1e klasse en promoveerde naar de Hoofdklasse C.